Tíminn - 20.04.1966, Blaðsíða 8

MIÐVIKUDAGUR 20. aprfl 1066
TÍMINN
í borginni

Ingibjörg Guðmundsdóttir er að hinn mikli kennaraskortur
16 ára gömul og stundar nám hái starfi í skólanum töluvert.
í Verzlunarskóla íslands. Ilún — Ekki siturðu yfir bókun-
er í öðrum bekk skólans. Við um allan ársins hring?
spyrjum hana, hvernig henni — Nei, nei, ég fer mikið í
liki veran í Verzlunarskól- ferðalög og svo hef ég einnig
anum. mjög gaman af þjóðlögum.
— Verzlunarskólinn hefur Ferðaaðstaða hefur batnað tölu
nýlega tekið í notkun kennslu- vert undanfarin ár, sérstaklea
húsnæði, viðbyggingu við fyrir þá, sem ferðast í hópum.
gamla skólann. Þetta nýja hús- En fyrir einstaklinga er oft
næði er mjög gott og vistlegt. erfitt um vik. Þessir íslenzku
Aftur á móti er gamla húsið, vegir, ef vegi skyldi kaila eru
sem hefur um árabil verið að- nú frægir að endemum. Mér
alkennsluhúsnæði Verzlun- finnst frekar ætti að tala um
arskólans, mjög lélegt. Helm- slóðir og troðninga heldur en
ingur nemenda verður þrátt vegi, þegar menn ræða um
fyrir hið nýja húsnæði að vera þær brautir, sem íslendingum
áfram í gamla húsinu. Þeir er ætlað að ferðast um. Auð-
nemendur sem verða að vera vitað gerir þetta ástand veg-
áfram í gamla húsinu búa nátt- anna öll ferðalög miklu erfið-
úrlega við lélegri aðstöðu held- ari og óþœgilegri.
ur en hinir. Því næst spyrjum við Ingi-
— Hvernig líkar þér námstil björgu um skemmtanalífið í
högunin? borginni.
— Ja, ég vildi nú gjarnan Hún lætur í ljós þá skoðun,
fá meira af fyrirlestrum og að frekar skjóti nú skökku við,
breytingu í námsformi í þá að kona megi gifta sig 18 ára
átt. Einnig væri æskilegt að og ala upp börn, en henni sé
breyta forminu á heimalestri bannað að fara inn á vínveit-
nemenda. Einnig býst ég við ingahús í fylgd með manni sín-
Eva Vilhelmsdóttir.
um, sem náð hefur lögaldri.
Þetta sé galli í áfengislögun-
um. Ennfremur sé nauðsynlegt
að borgaryfirvöld og landsyf-
irvöld sjái svo um, að ungl-
ingar eigi aðgang að skemmti-
stöðum. Einkum og sér £ lagi
fannst Ingibjörgu vanta hús-
næði undir alls konar tóm-
stundastarfsemi og klúbba, þar
sem ungir menn og konur gætu
komið á kvöldin og unað við
holla dægradvöl í litlum en
glöðum hópi.
Á tannlækningastofu Gunn-
ars Þormar hittum við unga
stúlku, Evu Vilhelmsdóttur, 18
ára gamla, sem starfar þar sem
aðstoðarstúlka tannlæknins-
ins, klinikdama.
— Hvernig fellur þér við
starfið, Eva?
— Starfið er ágætt og á
marga lund skemmtilegt og
létt. Hér koma margir og gam-
an er að vinna með læknir,
um. Að vísu mætti kaupið vera
ofurlítið hærra, en hver er það
sem ekki vill hærra kaup?
— Aðspurð segist Eva hafa
mjög gaman af ferðaiögum.
Hún hafi ferðazt mikið um ís-
land, farið oft út úr bænum
á skíði og í gönguferðir. Hún
hafi aldrei komið út fyrir land-
steinana, en næsta haust ætlar
hún heldur betur að leggja
land undir fót og halda til
Beirut. Ekki fæst Eva þó til
að segja hvers vegna í ósköp-
unum hún ætlar til Beirut í
fyrsta sinn sem hún heldur til
annarra landa.
— Hvaða áhugamál hefurðu
önnur?
— Ég hef stundað nám í
Handíða- og Myndlistarskólan-
um við Freyjugötu og hef haft
mjög gaman að því námi. Því
miður er aðeins einn mynd-
listarskóli til hér á landi. Að-
stæður í skólanum eru allar
mjög erfiðar bæði til kennslu
og náms. Námstíminn er mjög
óþægilegur, húsnæðið lélegt,
oft kalt í skólanum einkum
síðastliðinn vetur, þar eð hita-
veitan var oft í ólagi. Æski-
legast væri, að hið opinbera
myndi eins fljótt og unnt er
ráða bót á húsnæðisvandræð-
um skólans og þess unga fólks,
sem leggur stund á myndlist og
aðra listastarfsemi. Helzt þyrft-
um við að hafa aðgang að sýn-
ingarsölum og kennslusölum
þar sem við gætum verið a
öllum tlmum dagsins og unnið
þegar okkur bezt hentar eða
þegar vinnutími bezt leyfði.
— Er ekki mjög kostnaðar-
samt að læra teiknun og mái-
aralist, spyrjum við?
— Jú, við þurfum að nota
mikið af litum, alls konar lit-
um og pappír og léreft, og allt
þetta er orðið mjög dýrt svo
að óhjákvæmilegt er að mikill
kostnaður sé við námið. Sum-
um, sem hafa mikla getu til
að leggja stund á teiknun og
málaralist veitist kostnaðarhlið
in oft ærið erfið og hindrar
kannski einhverja að halda
áfram námi.
í Skipasundi 45 býr Lilja
Ólafsdóttir ásamt manni sínum
og barni. Okkur datt í hug að
rabba við hana ofurlítið um
vandamál, sem eru ofarlega í
hugnm ungra húsmæðra.
Við spyrjum hana hvernig
aðstaða sé til að eignast eigið
húsnæði eða til að taka á leigu
Ibúðir til lengri eða skemmri
tíma.
Lilja segir okkur að verð á
íbúðum hafi hækkað gífurlega
undanfarin ár, svo að illvið-
ráðanlegt sé fyrir venjulegt
fólk að koma sér upp þaki yf
ir höfuðið. 80—90 fermetra í-
búð kosti nú oft um 700.000.00
þúsund krónur og þó sé hún
aðeins tilbúin undir tréverk.
Undanfarin ár hafi verið mjög
erfitt að fá lán. Bæði hafi lána
Hvað leigu snertir þá sé á-
standið sízt betra þar, húsa
leiga hafi stórhækkað undan
farin ár, dæmi eru til að 60
fermetra íbúð í háhýsum sé
leigð á 6—7000.00 krónur á
mánuði.
— Hvað finnst þér vera
helzt til úrbóta?
— Mér finnst tilvalið að
borgaryfirvöld með aðstoð rík
isvaldsins byggi nokkurn fjölda
íbúðarhúsa eða blokka, sem
síðan yrðu leigð út. Sérstak-
lega myndi slíkt fyrirkomulag
koma sér vel fyrir ungt fólk,
sem er að byrja búskap.
Við víkjum að öðrum efnum
og tækifæri húsmæðra til að
veita fjölskyldu fjölbreyttan
mat berast í tal.
— Ástandið í fisksölumálum
augum á Ijósmyndavéllna. Tímamyndir GE.
skilmálar ekki verið góðir og
lánastofnanir tregar að veita
ungu fólki úrlausn. Þó hafi
heldur batnað ástandið við
hinar auknu lánveitingar Hús
næðismálastjórnar. Gallinn
sé bara sá, að upphæðin sem
Húsnæðismálastjórn veitir nægi
hvergi fyrir kostnaði, sam-
svari varla 1/3 hlutanum af
kostnaðinum við íbúðarbygging
una. Húsnæðismálastjórn út-
hluti 280.000.00 þúsund krón
ur og sé þá ekki tillit tekið til
hvort húsnæðið sé stórt eða
lítið. Ennfremur séu lánin visi
tölutryggð núorðið, sem geri
alla vexti og afborganir háa.
þessa bæjar er mjög alvarlegt,
sérstaklega í vetur hefur reynzt
mjög erfitt að fá nýjan og
góðan fisk. Auk þess er vinnsl
an á þeim fiski sem maður fær
hvergi nærri nógu góð. Hvað
fjölbreytni í fiskvali snertir
er varla hægt að segja að hún
sé nokkur. Mér hefur reynzt
mjög erfitt að fá síld hvað þá
heldur góða síld þó að síldin
sé stór þáttur í okkar fiskiðn
aði og eðlilegt væri að hún
væri oft á borðum íslendinga.
Verð á fiski hefur einnig stór-
hækkað undanfarin ár, en það
gildir nú víst um flest allar
lífsnauðsynjar.
Stefán Kragh viS álsög.