Vísir - 19.12.1974, Blaðsíða 3

Vísir. Fimmtudagur 19. desembcr 1974.
3
C-leikarar
fá líka mán-
aðarkaup
— samkomulag
tókst í
kjaradeilu leikara
Lausráðnir leikarar, sem
ráönir verða i ný hlutverk við
Þjóðleikhúsið cftir áramót og eru
við tvö leikrit samtimis, fá ákveð-
in mánaðarlaun, sem samkomu-
lag hefur tekizt um milli ieikara
og fjármáiaráðuneytisins.
Frá og með 1. september 1975
verða þeir á föstum launum, frá
þvi að æfingar á leikriti hefjast,
en þau mánaðarlaun veröa 50, 60
og 80% eftir stærð hlutverka af
launum B-leikara, en það eru
þeir leikarar Þjóðleikhússins,
sem eru ráðnir til eins árs i senn.
Nái störf lausráðnu leikaranna
— svonefndra C-leikara — ekki
umsömdum dagvinnutima
samkvæmt samningum þessum,
má fela þeim auk hlutverka
þeirra önnur störf, sem til falla,
svo sem störf aðstoðarleikstjóra,
hvislara og annað þvilikt, þar til
fullur vinnutimi hefur náðst. Þar
með er talið að kynna leiklist i
skólum. Sé leikari aöeins i einu
leikriti, fær hann aðeins
sýningarkaup.
Vísir innti Höskuld Jónsson
ráöuneytisstjóra eftir þvi, hvort
þessir samningar myndu hafa i
för með sér fækkun fólks á
fjölunum:
„Þegar komin eru föst laun
fyrir alla, þótt aðeins sé að
hluta”, sagði Höskuldur, „mun
leikhúsið að sjálfsögðu kappkosta
að nýta þessa leikara og hafa
auga með þvi, að ekki verði ráðið
utanaðkomandi fólk i litil hlut-
verk, þegar hægt er að nýta þá
starfskrafta, sem eru á samningi
hvort sem er”.
—SH
Bent Larsen I morgunkaffi á
Hótel Sögu
(Ljósmynd Astþór)
Rafmagnið: Tif yndisauka og
ánœgju,—en aðgát skal
höfð
Það er ekkert gamanmál að
fá raflost, hvorki fyrir þann,
sem fyrir þvi verður, né
ættingja viðkomandi. Afleiðing-
ar losts eru brunasár.taugaáfall
og jafnvel dauði.
Hér á eftir fara ráöleggingar
um meðferð rafmagns, sem fólk
ætti að lesa, ef þaö vill forð-
ast slys á sjálfu sér og öðrum.
Fyrst verður minnzt á hlut, sem
oft veldur slysum, þ.e. lausa-
taugar (snúrur, sem tengja
tækin við föstu lögnina) eftir-
farandi er mikilvægt I sambandi
við notkun og frágang
snúranna.
1. Gætið þess ávallt að hllfðar-
hula tauganna sé heil og
ósködduð og gangi vel inn i
tengiklóna.
2. Ef snúrur með tauhulu eru
farnar að trosna, skiptið þá
strax um.
3. Taugar úr plastefnum þola
ekki mikinn hita, gætið þess,
að þær liggi ekki við heitar
hellur, t.d. á eldavélum eða
vöfflujárn, o.s.frv.
4. Gætið þess, að taugar tækja
klemmist ekki á skörpum
brúnum.
5. Látið taugar tækja aldrei
liggja I bleytu.
6. Skiptið strax um brotnar
tengiklær.
7. Reyniðað komast hjá notkun
á framlengingarsnúrum, ef
slikt reynist nauðsynlegt,
kaupiö vandaðar snúrur.
8. Notið ekki fjöltengi, sem
stungið er I tengi, heldur þau,
sem tengd eru með snúru og
tengikló.
9. Skiljið aldrei framlengingar
snúru eftir i sambandi, þegar
ekki er verið að nota þær, t.d.
frá hraðsuðukatli, ryksugu
o.fl. Börn hafa sleikt snúrur
með straumi á.
10. Gætið þess, að öll tæki úr
málmi eða leiðandi efnum,
séu örugglega jarðtengd.
Látið fagmenn skera úr um
öll vafaatriði I þvi efni. Tæki
með tvöfaldri einangrun
þurfa þó ekki að vera
jarðtengd, enda séu þau
merkt bókstafnum m.
1 lokin er rétt aö minnast
aðeins á skrautlýsingu og
útiljósakeöjur, sem virðast vera
mjög almennar.
1. Ljósakeðjur til notkunar
utanhúss eiga að vera gerðar
úr sterkum gúmmlvöfðum
streng og peruhöldur varðar
með gúmmihettum.
2. Notið ekki neitt, sem þiö
hafið útbúið sjálf.
3. Þegar ljósakeðjur (seriur)
eru settar upp utanhúss, skal
gæta þess, að perurnar visi
niðurávið, þannig að vatn
safnist ekki saman I
peruhöldunum.
4. Gætið þess, að perur séu ekki
nálægt brennanlegu efni.
5. Aftengið alltaf ljósakeðjurn-
ar, áður en þið skiptið um
perur.
4 Gætið þess, að perur séu ekki
nálægt brennanlegu efni.
6. Notið lága spennu á útiljósa-
keðjur, t.d. 24 volt.
7. Yfirfarið vandlega
skrautljós innanhúss áður en
til notkunar kemur.
8. Setjið ljósaseriurnar þannig,
að gott sé að komast að þeim
til viðhalds.
9. Leggið snúrur ljósaserlanna
þannig, að ekki sé hætta á
skemmdum, t.d. á hvössum
hornum, i úttökum um glugga
eða i hurðarfölsum. —GÞG
Hitavatnskútar á Neskaupstað eyðileggjast unnvörpum:
,Er vatnið þar verra en almennt gerist'
— spyr framleiðandinn
Um 10 hitavatnskátar I húsum
á Neskaupsstað hafa eyðilagzt
af tæringu á siðustu mánuðum.
Hér er um að ræða innlenda kúta
frá blikksmiðjunni Gretti i
Reykjavik
Algengt er að hitavatnskútar
endist i um 15 ár, en umræddir
kútar, hafa gefið sig eftir 1-3 ára
notkun. Göthafa komið á kútana,
og telja húseigendur á Neskaup-
stað, sem fyrir þessu hafa orðið,
að galvanisering kútanna sé ónýt.
Engin ábyrgðer á kútunum nema
fyrsta árið og hafa þvi tilraunir
húseigenda á Neskaupstað til að
fá kútana endurgreidda verið til
einskis.
Ingibergur Stefánsson, forstjóri
Grettis, sagði, að sú spurning
vaknaði, hvort vatnið á Neskaup-
stað væri verra en almennt
gerðist, úr þvi enging kútanna
þar væri verri en annars staðar.
„Það er mjög mismunandí bæði
hérna og erlendis, hve lengi
kútarnir 'endast”, sagði Ingi-
bergur
Að sögn Ingibergs hefur raf-
straumi, sem myndast i
kútunum, verið kennt um mis-
jafna endingu Vegna sliks
straums getur kútur i einu húsi
eyðilagzt á 2 árum, meðan
kúturinn I þvi næsta endist i 15
ár. Erlendis væri nú unnið að til-
raunum með skaut, sem koma
eiga i veg fyrir rafmagnsmyndun
I kútum.
Ibúar á Neskaupstað telja þá
skýringu af og frá, að vatnið þar i
bænum sé verra en almennt
gerist. Er i þvi sambandi bent á,
að einungis kútar frá umgetnu
fyrirtæki hafa gefið sig á
skömmum tima. Eins er á þaö
bent, að kútarnir tærist ekki allir
jafnt, heldur gefi þeir sig fyrst og
fremst til endanna. Má jafnvel
eiga von á að Ibúarnir fari i
skaðabótamál við fram-
leiðandann. —JB
„Mann-
úðin
okkar
manna"
Mannúöin okkar manna,
er mikil og dásamlig
viö göngum svo langt i gæöum
aö Guö má vara sig.
Undanfariö hafa menn lagt hart
að sér við aö róta i hirzlum I leit
að fötum, sem fariö hafa úr móö
eða unglingar hafa lýst frati
sinu á.
Hjálparstofnun kirkjunnar
hefur staöiö fyrir söfnun á
notuðum fötum um allt land og
hefur þetta framtak leitt af sér,
aö hluti af þjóö, sem býr viö
mikla fátækt, þ.e. Eþiópia, mun
geta klættsig, þegar regntiminn
byrjar þar.
Visir náöi tali af fram-
kvæmdastjóra hjáiparstofnunar
kirkjunnar, Inga Karli Jóhann-
essyni og tjáöi hann blm., aö
söfnunin heföi gengiö mjög vel
og nú þegar væri búiö aö senda
11-12 tonn af fötum til
Luxemburgar, en þangaö ættu
eftir aö koma allt aö 12-13 tonn I
viöbót. Þegar farmurinn, 25
tonn, er tilbúinn, veröur flogiö
frá Luxemburg til Eþiópfu meö
hann. Kostnaöurinn viö
flutningana bera gefendur fat-
anna, þeir hafa borgaö aö
jafnaöi 150 kr. undir hvert kiló,
sem þeir gefa af fötum.
—GÞG—
Bent Larsen geríst
Spánverji
— vegna „yfirgangs" skatt-
heimtunnar í Danmörku
„Skattarnir hröktu mig frá
Danmörku til Spánar,” segir
Bent Larsen I viötali viö danskt
blað nýlega. Danir hafa sem sé
glatað stórmeistaranum slnum.
Hann hefur fengiö rlkisborgara-
rétt á Spáni og býr nú á Gran
Canaria I Las Palmas.
„Ég hef aldrei haft neitt á
móti þvi að borga skatta af þvi,
sem ég ber úr býtum. En græðgi
skattsins varö mér samt um
megn aö lokum,” segir Larsen.
„Og þegar farið var að slá
pennastriki yfir sjálfsagða frá-
dráttarliði á skattskýrslunni
minni, fannst mér nóg komiö.”
„En ég vil að það komi skýrt
fram,”bætirhann við, „aðég er
ekki aö flýja. Aðeins farinn. Ég
greiddi allar minar skuldir
heimafyrir áður en ég fór.”
Bent Larsen flutti heimilis-
fang sitt I april á þessu ári. Nú
teflir hann ekki lengur fyrir
Danmörku. Hann er orðinn
félagi i spænska skákklúbbnum
„Club Ajedrez de Casa Insular
de Ahorras de Las Palmas”. Og
heimspressan er þegar farin aö
skrifa um Larsen sem
skákmann Spánverja.
Dönsku blöðin harma brottför
skákmeistarans, „þess eina,
sem við gátum gert okkur vonir
um að næði heimsmeistara-
titli,” segir eitt blaðanna.
Sjálfur er Larsen sannfærður
um það, að hann nái þeim titli
árið 1978.
Larsen hefur verið atvinnu
skákmaður siðan árið 1956.
Tekjur hans af skáklistinni hafa
tifaldazt á einum áratug, en I
fyrra hafði hann nálægt 2,8 mill-
jónum Isl. króna i skattskyldar
tekjur.
A Spáni kemur Larsen til með
að greiða heldur lægri skatta en
hann hefði þurft að gera I
Danmörku. „Enfyrir alla muni,
kallið mig samt ekki Glistrup-
sinna,” segir hann. „Ég er bara
að hvila mig á yfirgangi dönsku
skattheimtunnar.” En Larsen
þurfti að kaupa þann frið dýru
verði. Eiginkona hans neitaði að
flytja með honum til Spánar.
—ÞJM