Vísir - 28.12.1974, Blaðsíða 2

Vísir. Laugardagur 28. desember 1974.
risnism:
Hvaö fékkstu í jólagjöf?
Rósa Steingrlmsdóttir, 6 ára: —
Ég fékk skiði frá systrum mlnum.
Ég reyndi þau i gær uppi i Hvera-
dölum. Það var i fyrsta skipti,
sem ég fer á skiði. Ég var nú ekki
alveg nógu klár. Svo fékk ég lika
körfustól.
Jón Björnsson, nemi: — Ég fékk
bækur. Ég óskaði mér Leyndar-
dóma Draugaeyjar og fékk hana.
Eins fékk ég Dularfulla njósnar-
ann og svo heilan svefnbekk.
Björn Bjarnason, nemi: — Ég
fékk fjórar bækur og er bilinn að
lesa eina þeirra. Það var bókin
um Hróa Hött. Svo fékk ég þeys-
ur, peninga og sælgæti.
Kristján Pálsson, nemi: — Ég
fékk bók, sem ég ætla að skipta á
og fá I staðinn Áfram Hæðagerði,
sem er fótboltabók. Svo fékk ég
seglskútu, sem á að stilla upp.
Pétur Pétursson, nemi: — Ég
fékk smásjá og skauta. Ég próf-
aði skautana i gær og i fyrradag. 1 >
smásjánni ætla ég að skoða
bakteriur og þess háttar.
Hanna Sigurðardóttir, nemi: —
Ég fékk tvær peysur, kertastjaka
með kerti og svo þrjár bækur. Ég
er búin að lesa eina þeirra og
gerði það á tveim kvöldum. Hún
heitir Emmusystur og er nokkuð
skemmtileg.
„Takið börnin
með til okkar"
— segja þeir á Loftleiðum
Hamborgari með
frönskum kartöflum og
kokkteilsósu kostar
aðeins 280 krónur, þegar
börn innan tólf ára koma
i Biómasalinn á Hótel
Loftleiðum. Aðrir réttir
ætlaðir börnum eru á
svipuðu verði.
Forráðamenn Hótel Loftleiða
kynntu þá nýbreytni á Þorláks-
messu, að hafa sérstakan mat-
seðil fyrir börn og sérstakt verð.
Er þetta gert til þess að mæta
sivaxandi þörf fyrir sérstaka
fyrirgreiðslu fyrir þennan aldurs-
hóp, en allt frá opnun hótelsins
hafa börn verið verulegur hluti
gestanna og fer stöðugt fjölgandi.
Matseðilinn er um leið grima,
sem börnin geta notað til að
hræða foreldra sina með, þegar
fjölskyldan kemur heim á ný, vel
södd og ánægð. Réttirnir eru
skráðir ásamt verði á bakhlið
grlmunnar, og á matseðilinn hafa
verið valdir þeir réttir, sem
reynslan sýnir að eru sérlega
vinsælir meðal barna.
Markmiðið er, að fjölskyldan
geti öll gleymt matargerð og
uppþvotti með þvi að skreppa i
Blómasalinn og fá sér gott að
borða á skynsamlegu verði.
Blómasalurinn verður opinn á
gamlársdag I hádeginu og fyrir
kvöldmat frá klukkan 7-10, en
veitingabúðin frá 5 um morgun-
inn til fjögur siðdegis. Sundlaugin
er opin frá 8-14. Á nýársdag
verður Blómasalurinn opinn i
hádeginu, 12-2,30, og um kvöldið
frá 7-10. Veitingabúðin verður þá
opin frá 9-16 og sundlaugin frá
10-14.
—SH
Afmœlisósk listamannsins:
Gjafirnar fari til
Bangladeshsöfnunar
Magnús A. Árnason listmálari
er áttræður I dag, laugardaginn
28. desember. Honum verður
ánægja að taka á móti vinum
sinum I vinnustofunni við
Kársnesbraut milli kl. 15 og 19.
Nú, þegar tveir þriðju hlutar
jarðarbúa liða næringarskort og
hungur, hefur komið fram sú
afmælisósk Magnúsar, að hann
kysa miklu heldur, að þeir, sem
hefðu I hyggju að færa honum
blóm eða gjafir, legðu andvirði
þeirra inn á giróreikning nr.
■20.000. Eins og flestir vita, var
stofnaður sjóður með þessu
númeri til hjálpar bágstöddum,
einkum i Bangladesh. „Þjóð
min hefur einnig soltið og búið
við skort, en er nú orðin aflögu-
fær, enda hafa börn okkar aldrei
haft það eins gott. Ég gæti þvi
trúað, að flestir landar minir,
sem munu eiga stórafmæli á
árinu 1975, munu T lita á málið á
sama hátt”. segir Magnús.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Algeitgur verzlunarmáti?
Reiðir foreldrar skrifa:
Það var á Þorláksmessu fyrir
ári siðan, að við, foreldrar
fjögurra ára telpu, fórum inn I
barnafataverzlun eina við
Laugaveginn og keyptum á
barnið okkar jólakjólinn eftir
nokkrar vangaveltur. Hann var
jú dálitið dýr. Gæðin hlutu þá að
vera i samræmi við það, enda
tók konan fram, sem afgreiddi
(þægileg og traustvekjandi) að
kjóllinn væri úr 'þvottekta
flaueli. Hann var úr grænu
flaueli með hvitum leggingum
og hvitum kraga.
Við fyrsta þvott, mjög var-
legan, úr ylvolgu vatni, lituðust
hvitu leggirnarnar, og kjóllinn
var ekki lengur fin flik.
Þetta þótti okkur súrt i brotið,
eftir endurteknar yfirlýsingar i
verzluninni um, að flauelis-
kjóllinn væri þvottekta.
Kjólinn átti lika að notast við
hátiðleg tækifæri á næstu
mánuðum.
í einfeldni okkar héldum við,
að það fólk, sem i þvl lendir að
selja svikna vöru, væri fúsara
til en raun varð á, að bæta
kaupandanum slikt, og vildi fá
að vita um, ef svo væri, til að
sem fæstir yrðu sviknir. En þvi
var aldeilis ekki þannig farið á
þessum stað.
Okku var visað á eiganda
verzlunarinnar að okkar
beiöni, þegar við hugðumst fá
kjólinn bættan. Við gættum
fullrar háttvisi I framkomu við
verzlunareiganda, sem er kona,
en vart er hægt að segja hið
sama um hana. Hún hafði heil-
mikiö að segja um hvað „heil-
vita húsmæður” gerðu þegar
þvegin væri flik úr efni, sem
væru fleiri en einn litur,
Það yrði of langt mál að rekja
þetta samtal nánar, nema hvað
að nú virtist gengið út frá þvi
(gagnstætt þvl er kjólinn var
keyptur) að efnið léti lit, og
veslings verzlunareigandinn
spurði i eymd sinni, „á ég að
bera skaðann?”, og ráðlagði
okkur að prófa að skola hann úr
edikblöndu og athuga, hvort
þetta lagaðist ekki.
Við gengum út ósátt við þessa
afgreiðslu. Neytendasamtökin
tóku að sér málið og rituðu bréf
til verzlunarinnar. Svar frá
verzluninni var ámóta og við
höfðum áður fengið, en þá
sagöist verzlunareigandi ætla
að skrifa til framleiðenda er-
lendis, vegna þessa.
Nú I byrjun desember (tæpu
ári eftir kaupin) hafði enn ekki
borizt — að sögn verlzunarinnar
— svar erlendis frá.
Er við komum I verziunina,
þá var ekki hægt að ná tali af
eiganda, en nú brá svo kynlega
við, að forsvari verzlunarinnar
býöur, að kjóllinn verði bættur,
þannig að verzlað sé I við-
komandi verzlun fyrir andvirði
hans.
Þetta þóttu okkur einkennileg
umskipti og sættumst ekki á
slik málalok, þar eð við höfðum
löngu fengið nóg af viðkomandi
verzlun.
Liklega vill fólk fá að vita,
hvar von er á slikum verzlunar-
máta, án þess að reka sig á
sjálft.”
Anœgjuleg
leiksýning
E.G.O. skrifar:
„Ég var svo heppinn, þegar
ég kom til Akureyrar, aö ég
komst I leikhús og sá einhverja
þá hugnæmustu leiksýningu,
sem ég minnist að hafa séð, þar
sem minnzt var þjóðskáldsins
Matthíasar Jochumssonar.
Böövar Guðmundsson tók efnið
saman, þar sem llf séra
Matthiasar og skáldskaparlist
hans er flutt i frásögn, söng,
leikþáttum og myndum, sem
varpað er á mikinn myndflöt, aö
ógleymdri hinni stóru og
lystilega gerðu mynd af
Matthiasi sjálfum. Hefur
Böðvar leyst þetta vandasama
verk á skemmtilegan hátt og af
smekkvisi. Leikhússtjórinn
Eyvindur Erlendsson er leik-
stjórinn og hefur valiö þessari
sérstæðu sýningu einkar eöli-
legan og seiðmagnaðan ramma.
Ég ætla ekki að ræða einstök
atriöi þessarar ágætu sýningar,
eða nefna nöfn þeirra ágætu
leikara, sem gerðu sýninguna
svo eftirtektarverða en ég
þakka Leikfélagi Akureyrar
ágæta skemmtun, sem mér
finnst að fleiri en Akureyringar
og næstu nágrannar þeirra, ættu
aö fá tækifæri til að njóta. Þaö
er að segja, að Sjónvarpið at-
hugaði möguleika á þvi að taka
þessa sýningu upp. Sjónvarps-
áhorfendur mundu þá eignast
ánægjulega og áreiðanlega
mjög eftirminnilega kvöld-
stund”.
Myndin er úr sýningu
Leikfélags Akureyrar á
„Matthiasi;’