Vísir - 07.01.1975, Blaðsíða 7

Vtsir. Þiiftjudagur 7. janúar 1975.
2
— finnur brottförina ó sér
óður en farið er að pakka
niður og getur dóið úr sorg
á viku, segir danskur
hundasálfrœðingur
„ Raunverulega er það
auðveldara að fara frá
börnum sínum heldur en
frá hundinum sínum.
Sumum börnum finnst
það svolítið spennandi,
þegar foreldrarnir fara í
stutt frí. Þau fá þá
kannski að vera hjá ætt-
ingjum eða vinum og
finnst það skemmtileg
tilbreyting. Það gildir þó
ekki um öll. En hvað um
hundinn?"
Þannig segir danski hunda-
sálfræöingurinn Arne Sörensen
meðal annars, og hann heldur
þvi fram að hundur geti
auðveldlega dáið úr sorg á einni
viku.
Og við höfum nærtækt dæmi.
Eins og menn eflaust muna birti
Visir fyrir skömmu frétt um
hund knattspyrnumannsins Jó-
hannesar Eövaldssonar, en sá
hundur dó hreinlega úr sorg,
þegar Jóhannes hélt utan.
Stór hundur, litill hundur,
hvers konar hundur sem er,
heldur Arne Sörensen áfram.
Allt i einu er hann kominn inn I
fjöls'kylduna og krefst miklu
meir en reiknað var með i upp-
hafi. Sá timi er liðinn að hægt sé
að rjúka af stað i frl eða i
feröalag án nokkurs fyrirvara.
Hundurinn veröur ekki svo létt
skilinn eftir.
Hann stillir sér upp með sorg-
mædd augu og skilur ekki að
nokkur skuli fást til þess að gera
honum þetta. Hann finnur brott-
förina á sér löngu áöur en hún
rennur upp, meira aö segja áður
en farið er að pakka niður i
ferðatöskurnar.
Það er lika sannað mál að
hundur er gleggri sökum lyktar-
skyns sins. A meðan manneskja
hefur um það bil 5 milljónir
lyktarfruma, hefur hundurinn
200 milljónir. Hann skilur oft
aöeins á lyktinni, á meðan við
menn þurfum meira til að gripa
hlutina.
Það er ekki nokkur vafi á þvi
að hundi liður bezt þegar hann
er með f jölskyldu sinni. En Arne
er ekki alveg á þvi að fólk þurfi
gjörsamlega að hætta við allar
utanlandsferðir eða fri. En hvað
er þá til bragðs.
Mörg vináttubönd hafa slitnað
vegna þess að maöur biður vin
eða ættingja að gæta hundsins á
„Erfiðara
að fara frá
hundinum en
börnunum"

En sumir hundaeigendur hafa
fundið nokkuö góða lausn. Þeir
biðja ættingja sem það geta, að
flytja sig i þeirra eigið hús á
meðan á leyfinu stendur. Þar er
hundurinn áfram i sinu
umhverfi og þekkir sig hvergi
betur.
En eitt verða hundaeigendur
og þeir, sem hafa meö hund að
gera, að muna vel. Hundur
hefur nákvæmlega sömu
tilfinningar og manneskja. Við
höfum hins vegar lært að við
getum ekki eingöngu látiö
stjórnast af þeim. Það hefur
hundurinn hins vegar ekki.
Hann hefur miklar og djúpar
tilfinningar og hann hlýðir
þeim.
Þess vegna er meðhöndlun
•okkar svo mikilvæg, og þess
vegna getur sorg hundsins oröiö
svo mikil, ef hann er
meðhöndlaður á rangan hátt.
Kennið honum I tima að þurfa
stundum að skilja viö aöstand-
endur sina. Þaö geta jafnvel
gamlir hundar lært, segir Arne.
Ef honum er komið I skilning
um, að ekki sé verið að yfirgefa
hann að eilifu, er hann rólegur
þegar haldið er af stað i fri.
Hann veit aö komiö veröur aft-
ur.
En er ekki hægt að taka
hundinn með i friið?
Sjálfsagt er það hægt. En ef
halda á utan verður málið öllu
flóknara. Það er ekkert
þægilegt fyrir hund að ferðast
flugleiðis til dæmis. Fólk skyldi
lika yfirvega það vandlega áður
en það tekur hundinn með sér i
slika reisu. Til ýmissa landa má
koma með hunda, svo sem Italiu
og Spánar. En þaö er ekki vist
að hundinum liki það sérlega
vel. Það getur lika kostað mikla
fyrirhöfn. Ekki ætti til dæmis að
taka hund með i bilferð á heitan
stað. Feldur hundsins hefur það
að segja að hitinn fyrir hann er
um það bil 10 gráðum hærri en
fyrir manneskju. 1 30 st. hita er
hitinn 40 stig hjá hundinum!
Ef farið er með hundinn I fri
líður honum bezt I húsi eða i
ibúð. Þá getur hann hoppað á
milli margra herbergja og það
er mikilvægt fyrir hund. Og
munið að tvö litil herbergi eru
fyrir honum miklu betri en eitt
mjög stórt.
I Danmörku er hundum komið
fyrir á stofnunum, einskonar
hundaheimilum ef eigandinn
getur ekki haft hann með sér.
En slik heimili verða þá að vera
mjög góð segir Arne.
„Margir hundaeigendur eru
hræddir við sögur um heimili
þar sem hundarnir fá hvorki að
borða né drekka. Þeir fá aldrei
að fara út... strjúka og þar
fram eftir götunum. Slikir
staðir finnast, og þvi miður er
eiginlega ekki neitt eftirlit yfir
þessum stööum.”
En það má finna mjög góða
staði heldur hann áfram. Og
hann tekur það fram að það sé
ekki mikilvægast að staðirnir
séu vel innréttaðir, teppi á
gólfum og þviumlikt. Það er
ekki nauðsynlegt til þess að
hundurinn þrifist. Nei, það þarf
að sjá svo um að hundurinn geti
séð aðra. Flottustu kassar geta
virkað á hundinn eins og fang-
elsi.
„Raunverulega er það auðveldara að fara frá börnum slnum en hundi”, segir sálfræðingur-
inn Arne Sörensen.
meðan á leyfi stendur. Það ætti
maður aldrei að gera, nema þá
að um sé að ræða stað þar sem
hundurinn er vanur að vera og
kemur mjög oft.
Hann þarf lika að þekkja og
lika mjög vel við það fólk sem
hann á að vera með. Að öðrum
kosti er hætta á þvi aö hundur-
inn strjúki. Hann strýkur létt
frá þeim stað sem honum likar
ekki og þar sem hann gengur
um frjáls.
Ef hundinum leiðist mjög
getur hann gefiö allan mat upp á
bátinn, og þá getur hann svelt
sig i hel, ef ekki er þeim mun
meiri aðgát á höfð. Það getur
skeð á sex eða sjö dögum.
Il\ll\l
SÍÐAIM
Slika ábyrgð ætti ekki að
leggja á fólk sem ekki er vant
þvi að umgangast hunda og veit
ekki hvernig hægt er að stytta
honum stundirnar.
Umsjón: Edda
Andrésdóttir
,Hann finnur brottförina á sér löngu áður en hún rennur upp.