Tíminn - 22.06.1966, Síða 14

14
TÍMINN
MIÐVIKUDAGUR 22. júní 196S
U THANT
Framhald af bls. 1.
háskíólanámi, hélt hann til heima
byggðar sinnar og varð kennari
við menntaskólann í Pantanaw að
ýju og hóf að endurreisa mennta
skólann, sem hafði skemmsit í
styrjöldinni
Eftir síðari heimsstyrjöldina
fengu U NU og Aumg San, hers
höfðingi, þá leiðtogi landsins, U
Tbant til þesis að starfa í þjónustu
ríkisstjórnar landsins. f september
1947 hóf hann starf í upplýsinga
málaráðuneytinu og árið 1949 varð
hann ráðuneytisstjóri í fræðslu- og
útvarpsmálaráðuneytinu. Á árun
um 1925—3 ðttj hann sæti í
sendinefnd Burma hjá Sameinuðu
þjóðunum, og árið 1957, eftir að
hafa gegnt ýmsum störfum fyrir
stjómina í Rangoon, varð hann
fastafulltrúi lands síns hjá Sam
einuðu þjóðunum. Öll þessi ðr
ferðaðist hann víða um heim í
fylgd með U NU, forsœtisráðherra,
og sat margar alþjóðaráðstefnur.
Jón Finnsson,
hæstaréttarlögmaður
Lögfræðiskritstofa,
Sölvhólsgötu 4,
Sambandshúsinu 3. hæð
Simar 12343 og 23338
U Thant er Búddatrúarmaður og
fylgir hlutleysisstefnu. Hann hef
ur gagnrýnt rí'ki bæði í austri og
vestri Sovétríkin vegna aðgerð
anna í Ungverjalandi 1956, Frakk-
land vegna Alsírgmálsins og Banda
ríkin vegna Kúbuimálsins. Og þeig
ar Band'aríkin og Sovétríkin urðu
ekki saimimála um hver skyldi taka
við af Dag Hamimarskjöld, þá varð
U Thant að lokum eini maður
inn, sem þeir gátu báðir stutt. Og
er það mál manna, sem til þekkja,
að valið hafi reynst mjög happa
sælt.
U Thant hefur einnig fengist
nokkuð við ritstörf, og m. a. riitað
bækurnar „Democracy in Sömools'‘
og „History of Post-War Burma“,
sem kom út í tveim bindum árið
1961.
LÉZT
Framhald af bls. 1
son, framkvæmdastjóri Loftleiða
Keflavík h.f. tjáði blaðinu í dag.
Faðir barnsins hafði símasam
bana við lækni þann í Keflavík,
sem Loftleiðir hafa sér til að-
stoðar. Áleit læknirinn samkvæmt
lýsingu föðurins, að hér væri um
að ræða væga matareitrun, og
ráðlagði föðurnum að hegða sér
í samræmi við það.
Er flugvélin nálgaðist New
York varð það Ijóst, að barmð var
mjög þjáð og var læknir. sem með
HOTEL BIFRÖST
Pöntunum dvalargesta og
steerrl hdpa ei’ veitt móttaka
í sírna Blfrastar.
Hótelstjóriiixi
R O W E N
ÞVOTTAV ÉLAR
m/handvindu, hitaldi og
dælu.
Úrvals enskar þvottavélar
á óvenju hagstæðu verði.
SMYRILL
Laugavegi 170,
sími 12-2-60.
Þökkum hjartanlega samúðarkveðjur og auðsýnda hluttekningu og
vinarhug við fráfall elskaðrar eiginkonu, móður og dóttur,
ídu B. Guðnadóttur
Guð blessi ykkur öll.
Bragi Eggertsson, Rósa Ingimarsdóttlr,
Rósa Guðný Bragadóttir, Guðni Árnason,
Jón Eggert Bragason.
Eiginmaður minn
Björn Gunnlaugsson
læknir.
lézt að heimili sínu mánudaginn 20. þ. m.
Elín Hliðdal.
Þökkum vinarhug við andlát og útför
Ásgerðar Guðmundsdóttur
frá Lundum
Jón Guðmundsson, Ólafur Jónsson,
Solveig Jónsdóttir, Vilborg Sigurðardóttir.
Þökkum auðsýnda samúð og *teíiW5 «ið fráfail og útför sonar
j| okkar og bróður,
Bjarna Þorbjörnssonar
Andrésf jósum,
Ingigerður Bjarnadóttir, Þorbjörn Ingimundarson,
systkini og aðrlr vandamenn.
flugvélinni var , fenginn til þess
að hugsa um það. Barnið var með
vitundarlaust, er því var ekið í
sjúkrabifreið til sjúkrahúss og var
látið, er þangað kom. reyndist
bamið hafa látizt af garnaflækju.
Að því er Sigurður Magnússon,
fulltrúi hjá Loftleiðum, sagði í
dag, gerði félagið allt, sem í þess
valdi stóð til þess að bjarga bam
inu, en eins og að framan grein
ir, reyndust allar tilraunir árang
urslausar.
FASTAR
Framhald af bls. 1
í herflugvél til Saigon. Tri
Quang er einn valdamesti mað
ur í stjórnmálum Suður-Viet
nam og upp á síðkastið hefur
hann æ meir gagnrýnt stuðn-
ing Bandaríkjanna við herfor
ingjastjórn Cao Kys hershöfð
ingja. Hann hefur áður tekið
þátt í því að steypa ríkis
stjörnum í Suður-Vietnam, m.
a. átti hann þátt í falli Diems.
í Hue dreifði stjórnarher
inn hópi munka, sem gengu
um göturnar og kröfðust þess,
að leiðtogi þeirra fengi að
koma til baka til Hue.
Aðalstöðvar Búddatrúar
manna í Saigon em umkringd
ar vel vopnuðum lögreglu
mönnum herforingjastjómar-
innar, og hafa þeir bannað ut
anaðkomandi allt samband
við aðalstöðvarnar síðustu
þrjá dagana. í aðalstöðvun
um eru hundruð munka, nunna
og unglinga, sem ekki fá að
fara út.
Háttsettur munkur í aðal
stöðvunum hringdi í dag í
nokkra fréttaritara og sagði
þeim, að tvær konur hefðu
hótað að brenna sig lifandi við
aðalinngang musterisins á mið
vikudagsmorguninn, til þess
að mótmæla „ómannlegum
aðgerðum" stjórnarhersins og
og hinum ömurlegu aðstæðum
inni í hinu umsetna musteri.
PRESTASTEFNA
Framhald af bls. 16.
er lexía, sem vér getum lært
af. Sagði hanii, að prestar
þyrftu að beina hæfileikum sín
um og kröftum að kirkjunni
sjálfri, án þess þó að einangra
sig frá mannlífinu.
Þá minntist biskup á kirkju
viðburði liðins árs, og kvað
þar bera hæst guðfræðiráð-
stefnu þá, sem haldin var í
Reykjavík á s,l. sumri, auk
þess, sem að sjálfsögðu var um
margs konar kirkjulega við-
burði að ræða á synodusárinu.
Biskup fór nokkrum orðum um
hið mikilvæga mál, sem ligg
ur fyrir þesari Prestastefnu,
en það er endurskoðun og skip
an prestakalla.Kvað hann nefnd
þá. er skipuð var til endur-
skoðunar á prestakallalögun-
um hafa lokið störfum. og
hefðu tillögur hennar verið
sendar prestum til umsagnar
svo að þeir gætu kynnt sér
þær sem bezt fyrir umræður
á Prestastefnunni. Kvað hann
æskilegast að frá Prestastefn
unni kæmu skýrar rökstuddar
bendingar seim Kirkjuþing og
síðar Alþingi gætu haft hlið-
sjón af. Hann kvað það ekki
grundvöll til umræðna um
skipulagsmál kirkjunnar að
miða breytingarnar við sparn
að á útgjöldum ríkisins í kirkj
unnar þarfir. en ekki hefði ann
að mátt skilja af orðum fjár
málaráðherra i sambandi við
fjárlögin í vetur, en að hann
hefði kirkjuna nokkuð í liuga
til þess að bæta hag ríkissjóðs.
Síðar í dag höfðu svo þeir
sr. Ingólfur Ástmarsson, bisk-
upsritari og sr Sigurður Hauk
dal framsögu um prestakalla-1
skipanina, en umræðuhópar
munu síðan ræða málið næstu
daga. Söngmálastjöri Þjóðkirkj
unnar, dr. Riólbert Abraham
Ottósson fluitti ávarp í
dag, og danski presturinn sr.
Finn Tulinius flutti erindi.
Dr. Jóns Helgasonar biskups
var sérstaklega minnzt á
Prestastefnunni en hundrað
ár voru í dag liðin frá fæðingu
hans, og gengu prestar í skrúð
göngu með biskupi og tveim
dætrum dr. Jóns í fararbroddi
frá Dómkirkjunni og vestur í
gamla kirkjugarð, þar sem
lagður var blómsveigur á leiði
hans.
HLJÓMAR
Framhald af bls. 2.
Að lokum má geta þess, að
Hljómar sjálfir leggja á laug-
ardag upp í hljómleikaferð um
landið. Fyrst leika þeir reynd
ar aðeins skamman spöl frá
Reykjavík, þ.e. í Hlégarði, en
síðan halda þeir norður og
austur.
HEILDARAFLI
Framhald af bls. 16.
500 málum á sólarhring fyrir
breytinguna, en vélar hennar voru
úr sér gengnar og var því ákiveð
ið að endurnýja vélakostinn. Um
leið var ákveðið að nota tækifær
ið til þess að stækka hana og á
hún nú, eftir breytinguna, að
geta rekið á móti 10 til 12 hundr
uð máluim á sólarhring.
í sumar stendur til að hefja
byggingu mjölskemmu við verk
smiðjuna og á að ljúka bygging-
unni fyrir haustið. Þá er áform
að að byggja nýjan lýsisgeymi.
Eftir þessar breytingar verða lönd
unarskilyrði hér miklum mun
betri en áður.
RÆTT VIÐ HJALTA
Framhald af bls. 3.
einnig sína möguleika hér
sunnanlands?
— Jú, áreiðanlega. Ég tel
blandaðan búskap hér um slóð
ir heppilegastan fyrir flesta
bændur, en á einstaka jörðum
hagar svo til, að betra er að
binda sig við eina grein aðal-
lega, og einstakir áhiga- og
kunnáttumenn í bændastétt,
eiga að binda sig við sérgrein
( landbú'naði, eftir því sem
hugur og aðstæður eru tiL og
geta þeir þá unnið afreksverk
umfram aðra.
En eins og ég sagði áðan,
var sauðfjárbúskapur að leggj
ast í auðn fyrir fjárskiptin.
Fyrst eftir þau var einkum
treyst á afrétt og óræktað land
og því er ekki að neita, að
fallþungi dilka virtist síðan
fara minnkandi um skeið, ár
frá ári. En síðustu árin hefur
orðið á þessu breyting. Farið
er að beita sauðfé í vaxandi
mæli á ræktað land, einkum
vor og haust, nota tún kál
akra og nýrækt. Og síðan hef
ur fallþunginn farið vaxandi.
Þetta bendir á rétta íeið. Sauð
fjárræktin verður í vaxandi
mæli að byggjast á hagkvæmri
nýtingu ræktaðs lands. En
þetta er ekki nóg. Til þess að
nógu góður árangur náist,
verðum við að breyta sauð-
fónu með kynbótum í þá átt,
að það nýti betur ræktað fóð
ur. Einlemban er t. d. of smá
virkt framleiðslutæki fyrir
ræktað land og ég tel, að fyr
ir höndum séu nú mjög aðkall
andi verkefnj á þessu sviði
sauðfjárræktarinnar. Við verð-
ur að fá stofna, sem nýta bet
ur og svara betur i afurðum,
meira og dýrara fóðri.
Þá kemur og til, að við verð
um að taka meira tillit til óska
neytanda um kjötgæði og kjöt
tegundir. Til þess þarf að
koma miklu nánara og meira
samstarf neytenda og bænda
um vöruna sjálfa og vörugæð-
in. f ull og gærum eru og mik
il og vaxandi verðmæti.
— Þú telur þá, að íslenzki
bóndinn eigi margra góðra
kosta völ og nýrra tækifæra,
um þessar mundir?
— Já, ég tel alls ekki hæfa,
að íslenzkir bændur séu böl-
sýnir núna. Landbúnaðin-
um hefur fleygt fram síðustu
áratugi og ný verkefni blasa
hvarvetna við. Búskapurinn
hefur verið erfiður en bónd
inn á nú að geta horft fram
til meiri þæginda, betri áf-
komu og ánægjulegra lífs. Kröf
urnar hafa mjög breytzt, en
möguleikarnir til þess að verða
við þeim hafa einnig stórlega
aukizt.
— Þó eru nú ískyggileg
vandamál við að etja, til dæm
is í sölumálunum?
— Já, það er rétt, og alls
ekki vert að vanmeta þau. Ég
held þó, að þetta sé aðeins
tímabundinn vandi og stafi af
sérstökum ástæðum og öfug-
þrpun mála. Það er auðvitað
hroðalegt áfall, ef svo á að
fara, að mikið vanti á, að bænd
ur fái grundvallarverð fyrir
framleiðslu sína og vinnu. Þeir
mega sannarlega ekki við þeim
tekjumissi og það mun áreið-
anlega valda því, að margir
bændur hætta búskap og draga
einnig úr hinni nauðsynlegu
sókn stéttarinnar til að bæta
búskaparhættina. Ég vil benda
á, að vandinn stafar ekki frá
bændum, og framleiðsluaukn-
ingin er á engan hátt óeðliieg
miðað við árferðið, sem verið
hefur, heldur af aímiemiri þró
un efnahagsmála. Fyrir fimrn
árum hefði þennan vánda aiis
eklki að höndum borið, þrátt
fyrir sama framleiðslumagn
því að þá hefðu útflutningsbæt
ur nægt, og verð búvara til út
flutnings verið nægilega bag-
stætt. En verðbólgan hefur ger
samlega snúið dæminu við og
það er hún, sem er meginor-
sök vandans.
En ég trúi ekki öðru e i að
þeir víðsýnu og réttsýnu menn
sem að þessu vinna nú, bæði
af hálfu bænda og stjórnar
valda, finni sæmilega lausn á
þessum stundarvanda. Og að
frambúðarlausn verður áreið-
anlega unnið af hálfu bænda
og samtaka þeirra. Ég held. að
dreifa megi framleiðslunni
meira og skipuleggja hana, og
bændur eru tilbúnir að hlusta
á og ieita leiða í því skyni og
hafa þegar gert það. En í þessu
efni verður að haldast í hend
ur -jákvæð viðleitni af hendi
bændasamtaka og stjórnar
valda. Það er ekki réttmætt, að
ætlast til lausnar af bændum
einum. Þetta ér þjóðfélagsmál,
og stjórnarvöld eiga að veita
öflugan stuðning til þess að
beina þróuninni á rétta leið.
— En livað finnst þér helzt
skorta á Iífsaðstöðu fólks í
sveitum núna?
— Þau vandamál, eru aðal
lega félagslegs og menningar-
iegs eðlis. Bændur skortir ör-
yggi í atvinnurekstri og af
komu. Ég tel t.d. að tillögurn
ar um stóreflingu Bjargráða
sjóSs, séu mikilvægt spor í
rétta átt. Og þjóðin verður að
veita dreifbýlinu meiri mennt-
unar- og menningaraðstoð,
jafna m;«g . menntunaraðstöð
una og t&j&Kærin til þess að
njóta pðiílegs félags- og menn
ingarlífs eins og sjálfsagt er í
nútíma samfélagi. Sveitafólkið,
yerður að fá meira og betra
öryggi í allri samfélagsþjón-
ustu og lífsafkomu og hljóta
meira frelsi undan oki dag
legra anna.
—A.K.