Vísir - 28.02.1975, Blaðsíða 2
2
Vtsir. Föstudagur 28. febrúar 1975
Tröllabingó
stórbingó
bingó I
Nýr íslenzkur
peningo-
gjaldmiðill
visissm:
Ertu lofthræddur?
Völundur Sigurbjörnsson, llnu-
maöur í lagningaflokki hjá Haf-
magnsveitum rtkisins: Nei og hef
aldrei verið. Ég býst við að það
væri óþægilegt fyrir linumann.
Ég hef lent i þvi að þurfa að ná i
mann upp i staur, sem var svo
lofthræddur að hann komst ekki
niður.
Þorlákur Guðjónsson, Ilnumaöur
frá Sauöárkróki: Nei, ég hef
aldrei verið lofthræddur. Ég er
búinn að vera i þessu i 20 ár, fyrst
hjá Rafmagnsveitu Reykjavikur i
ýmsum störfum i tiu ár, siðan úti
á landi i linum sem aöstoðarmað-
ur.
Haukur Hauksson, llnumaöur frá
Reykjavik: Nei, og ég man ekki
eftir að ég hafi verið það. Ég hef
heldur ekki orðið var við loft-
hræðslu hjá öðrum linumönnum,
svo ég muni.
Reynir Sigurðsson, linumaöur frá
Egilsstööum: Nei. Ég hef ekki
orðiö var við lofthræðslu hjá fé-
lögum minum. Það eru svo góðir
strákar i minum flokki.
Tryggvi ólafsson, linumaöur frá
Hólmavlk: Nei, og ég hef aldrei
þurft að hjálpa neinum, sem hef-
ur þjáðst af lofthræöslu. En ég er
lika nýbyrjaöur sem linumaður.
Höskuldur Marinósson, llnumaö-
ur frá Egilsstöðum : Nei, og ég hef
aldrei verið það. Ég hef ekki orðið
var viö lofthræðslu i okkar flokki,
það eru góðir menn i honum.
P.N.P. skrifar:
„Það væri svo sannarlega
æskilegt, að þeir menn, sem
standa fyrir bingói, dansleik eða
öðrum skemmtUnum, noti ein-
hvern mælikvarða til viðmiðun-
ar þegar þeir auglýsa sam-
komuhald sitt i fjölmiðlum.
Tilefni þess, að ég brýt
heilann um þetta, er að siðast-
liðinn þriöjudag fór ég á auglýst
stórbingói Sigtúni. 1 auglýsing-
unni stóð m.a.: „Andvirði
tveggja untanlandsferða
m.m.”. En þegar á hólminn var
komið, reyndust heildarverð-
„Útkoman
Gunnar Vagnsson skrifar:
„Þaö má vel vera, að einhver
æðri visindi búi að baki og til
grundvallar fræðum þeim, sem
Visir hefur varið þó nokkru
rúmi til að birta almenningi,
með Björgvin Hólm að höfundi.
Engan sleggjudóm skal ég
veröa til að kveða upp yfir þeim.
Nýlega birtir blaðið grein, þar
sem kennt er „aö leggja saman
meö teikningu”. Látum það
vera, þótt samlagningaraðferð-
in sé stirð nokkuð i framkvæmd
og fyrirhafnarsöm. Hitt er
verra aö útkoman varð röng i
augum þeirra, sem töldu sig
kunna að finna „þversummu”
af tölu. Ég gat ekki betur séð en
þversumma tölu með 10-12 tölu-
stöfum yröi ýmist 1 eða 6 eða
eitthvað þess háttar. Hin eigin-
lega þversumma skv. hefð-
bundnum skilningi á þvi hugtaki
var allt upp i 60-70. Um hvaða
mæti vinninganna vera aðeins
42 þúsund krónur, þ.e. 10
vinningar á kr. 2500 hver og
tveir aðalvinningar, annar kr.
5000 og hinn kr. 12000.
Hvernig væri venjulegt bingó,
ef þetta er stórbingó? Dverga-
bingóværi réttnefni, þegar mið-
að er við t.d. tröllabingó K.R. i
Sigtúni 20. febrúar. Þar var
heildarverðmæti vinninga eitt-
hvaö á milli 700 og 800 þúsund
krónur.
Ekkert samræmi virðist vera
i þessu og kem ég þvi með til-
lögu um bingó-kvarða:
varðröng"
þversummu var verið að tala?
Það er ekki heppilegt að nota
, viöurkennd stæröfræðihugtök
skyndilega i allt annarri merk-
ingu en alvanalegt er, án þess
að gera grein fyrir þvi, og alveg
ótækt, þar sem verið er aö
„kenna” eitthvað.
1 annan staö mætti benda höf-
undi greinarinnar á, að hvili
einhver dulúð yfir brotinu 22£L
þá er ástæðulaust að tileinka
hana þvi margfræga stærðar-
tákni Pi. Brotið 22/7 er alls ekki
Pi, en er notað i staðinn fyrir
það, eins og allir væntanlega
þekkja. Sú mynd sem hefði al-
menna brotið 22/7 að hlutfalli
milli ummáls og þvermáls væri
ekki hringur. Vill nú ekki Björg-
vin Hólm skira, hvaða „þver-
summur” hann er að kenna
mönnum að finna með þvi að
„leggja saman með teikn-
ingu”?”
Pálmi skrifar:
„Er ekki orðið löngu timabært
fyrir stjórnvöld okkar að skipta
algjörlega um gjaldmiðil? Eða
eigum við að biða þar til gengi
krónunnar verður það sama og
itölsku lirunnar?
Nei, undirrituðum hefði
fundizt vel við hæfi, að frá sl.
þjóðarafmælisári hefði mátt
slðar minnast gildistöku nýs
gjaldmiðils og helzt að taka upp
rlkisdali og skildinga eða aðra
smápeninga.
Krónan okkar er nú orðin eins
og hver annar minjapeningur,
frá þvi er við vorum ósjálfstæð
konungsnýlenda (króna = kó-
róna) og sjálfstæðar lýðveldis-
þjóðir nota ekki þessa gjaldein-
Valdimar Kristinsson skrifar:
„Aburðarverðið hefur hækkað
mjög aö undanförnu og kemur
þar fram ein af afleiðingum
oliuverðs. Við þetta hefur batn-
aö mjög samkeppnisaðstaða
rafmagnsfrá vatnsaflsstöðvum
til framleiðslu á tilbúnum
áburði. Er þvi eðlilegt, að fram
hafa komið hugmyndir um að
auka verulega framleiðslu á
áburöi hérlendis, bæði fyrir
innanlandsmarkað og til út-
flutnings.
Sjálfsagt borgar sig nú vel að
framleiöa innanlands allan
þann köfnunarefnisáburð, sem
notaöur er hér, og miða
aukninguna við nokkurn út-
flutning fyrstu árin. Óvissara er
um framleiðslu i stórum stil til
útflutnings. Bæði er oliuverð
óvisst, þótt varla lækki það mik-
ið, og svo gætu oliuauðug en litt
iðnvædd lönd hafið mikla
áburöarvinnslu. Við þetta bætist
svo, að þau lönd, sem mest
þurfa á áburði að halda, hafa
yfirleitt hvað minnstan gjald-
eyri til vörukaupa. Þó getur
veriö, að aöstæður hafi breytzt
svo mjög, að stóriðja af þessu
tagi eigi rétt á sér hér á landi.
Nákvæma könnun þyrfti að gera
á öllum aðstæðum. En hvort
ingu, samber t.d. Finna, er áður
voru undir stjórn Sviakonungs.
Einmitt nú, á þessum siðustu
og verstu timum i efnahagsmál-
um þjóðarinnar, er trúlegt að
svona aðgerðir gætu orðið
jákvætt svar við sparnaðar-
tilmælum efnahagssérfræðinga
okkar, þar sem úttroðin veski af
verölitlum seðlum við launa-
greiðslur, almennt, munu frem-
ur ýta undir bruðl heldur en ef
hver og einn fengi fáa seðla og
verðmæta.
Undirrituðum er að sjálfsögðu
ljóst, að framangreindar ráð-
stafanir myndu ekki leysa mik-
inn vanda en gætu þó stuðlað að
æskilegri viðhorfum til vanda-
málanna i dag.”
Gamall farmaður.
sem auka ætti áburðarfram-
leiðsluna hér meira eða minna
þyrfti að athuga staðarval fyrir-
tækisins.
Framleiðsla i mjög st \m
stil yrði sennilega tengd t it-
fjaröavirkjun og þar með
lega Austfjörðum (Reyðar-
firöi), en ef miðað er við minni
framleiöslu, sem er miklu lik-
legri, þá er ekki gefið, að hún
ætti að vera i Gufunesi.
Reykjavikurborg þarf á
nágrenni Gufuness að halda til
aukningar byggðarinnar, og
frá þvi sjónarmiöi væri æski-
legra aö verksmiðjan flytti,
heldur en að hún stækkaði. Hitt
er svo annað mál, hvort fjár-
hagsgrundvöllurinn þyldi upp-
byggingu annars staðar og
flutning núverandi verksmiðju.
Ef niðurstöður kannana sýndu
að svo væri, þá eru tveir staðir
einna álitlegastir til slikrar upp-
byggingar. Annars vegar Hval-
fjarðarströndin, nálægt væntan-
legri járnblendiverksmiðju, og
hins vegar Þorlákshöfn.
Þessu greinarkorni er einmitt
ætlað að vekja athygli á þvi, að
um leið og athuguð er aukin
áburðarframleiðsla þarf að
huga aö þvi, hvaða staður er
heppilegastur sem framtiöaraö-
setur sliks iðnaðar.”
upp ur.
2. Stórbingó— verðmæti vinninga kr. 500 þús. - 800
þús.
itupp úr.
2.
þús.
3. Bingó— verðmæti vinninga kr. 200 þús. -500 þús.
4. Smábingó— verðmæti vinninga kr. 50 þús. - 200
þús.
| 5. Dvergabingó— verðmæti vinninga kr. 10 þús. -
5 0 þús."
Tr»»a*,h'*d
CEBRÚA*00-1030
n0 U°
l00 W—
sö: ..........
7,0 fjo1-0’ *
S5& rt,r svavarGests,
,nai se"1 ^o.inaM sggEiDigaBEig)
!í9 at>« -a ÍB».
SnavE Gbsis- ■ ■
'4"'e",w' ---------
I Si#á.r i
ra ^ ra
(51 Stórbingó I kvöld kl.
0 A„,K..a.
gBjBiggggGjggggggGjGiE
KJSABINGÓ Ksf
gmn 2.
Húsið op„aá kl. 19.
00
EYJAMENN HEIMTA
HÚSALEIGU
Lesandi hringdi:
Húsin voru i okkar eigu,
þótt aðrir björguðu þarna.
Og þess vegna heimtum við húsaleigu
af helvítunum þeim 'arna.
Hvar verður
meiri óburður
framleiddur?