Tíminn - 05.08.1966, Blaðsíða 8
8
Litla barn, hve augu þín eru
skær. Þau horfa á mig í orð-
lausri spurn og ég svara: Ég
á að gæta þín. Því að vaggan
er svo lítil, en veröldin stór,
og ljósið á sér alltaf marga
skugga. En hvað get ég gefið,
sem er betra en sakleysi þitt?
Og hver er ég, ef ég sveipa
þig lini, se'm gert er úr lygi?
En hversu oft er það sannleik-
ur, sem kallaður er lygi og
lygi sem kallast sannleikur’
Aðeins árin geta kennt þér,
hve margt getur dulizt bak við
brosin.
Litla barn, kannski gef ég
þér veg, sem virðist harður og
sár, en hann er betri en mos-
inn, sem hylur dýin. Því að-
eins lærir þú trúmennsku að
upphaf þitt sé trútt og grunn-
urinn traustur.
Þú sefur, litla barn, og ég
geng hljóðiega um gólf, ég vil
ekki vekja þann, sem dreymir.
— Draumurinn er athvarf á
sviðinni jörð. — Leið mann-
anna barna til stjarnanna.
Ég geng út að glugganum
og fagna nýjum degi. Og ég
finn, hve það er gott að vera
kona. Því hvenær voru dýrustu
ljóð þeirra skráð og bundin
í bækur? Aðeins mold hylur
þær hendur, sem struku blítt
um tárvota vanga. Ég gæti
spurt, hví var hnýtt það band,
sem varð ekki slitið, en ég veit,
að ég má ekki spyrja. Aðeins
krjúpa hinu æðsta og lúta þér,
fegurð, í þögn .
Jódís.
Júgóslavneski blaðamaður-
inn Bjelicka dvaldist í Moskvu
um þær mundir er einvígið um
heimsmeistaratitilinn fór fram.
Átti hann þar tal við ýmsa af
þekktustu skákmönnum heims
og spurði þá álits um einvígið,
og spurði þá álits um einyígið,
en þá höfðu verið tefldar sex
skákir.
Miklhail Tal: „ í fyrstu þrem
skákunum hafði Petroshan vinn
ingsmöguleika. Petroshan var
sterkari í byrjunum en Spassky
gaf áhangendum sínum góðar
vonir.“
Max Euwe: „Ef við trúum
á tölfræði hefur Petroshan
aðeins 20% möguleika því að
heimsmeirararnir hafa nær allt
af tapað.“
David Bronstein: „Mín skoð-
un er sú, að heimsmeistarinn
1975 muni verða Larsen. Á und
an honum 1972 Korchnoj og
um 1969 Fischer, sem mun
vinna titilinn af Spassky 1966.“
„Auðvitað getur Alþjóðlega
skáksambandið breytt fyrir-
komulaginu. Ég mundi vilja
láta keppa um heimsmeistara-
titilinn í móti með beztu stór-
meisturum heimsins. Það yrði
bezta fyrirkomulagið.“
Mikhail Botvinnik heims-
meistari í ellefu ár og einn
af mestu skákmönnum sögunn-
ar kom ekki til að fylgjast
með einvíginu þó hann vinni
þar rétt hjá. Bjelicka fékk tæki
færi til að hafa eftirfarandi
samtal við Botvinnik.
„Hvers vegna tefldir þú ekki
í heimsmeistarakeppninni?“
„Það hefði farið of mikill
timi í það. Til að ná aftur
heimsmeistaratitlinum eftir
hinu nýja fyrirkomulagi gæti
ég hafa orðið að tefla meira
en fimmtíu skákir."
„Finnst þér breytingin mik-
il í lífi þínu frá því að vera
heimsmeistari?“
„Það er gott að vera á topp-
inum en heimsmeistaratignin
gerir miklar kröfur.“
„Ertu ánægður með nú-
verandi fyrirkomulag á heims-
meistarakeppninni og ef ekki,
hvaða breyingar myndir þú
vilja gera?“
„Kerfið er ekki gott. Ég
stakk upp á við F.I.D.E. 1949,
að sex keppendur skyldu tefla
fjórfalda umferð. F.I.D.E. tók
þetta til athugunar en hafa
ekkert gert í því síðaji. Mér
finnst enn að þetta sé bezta
leiðin til að velja áskorand-
ann.
„Hvað vilt þú segja um heims
meistaraeinvígið, sem nú er
hálfnað?
„Ég bjóst ekki við þessum
úrslitum og ég er hissa á, hve
mjög Petroshan forðast að
hleypa stöðunum upp.“
„Hvernig heldur þú að ein-
vígið fari?
„Spassky verður að taka sig
á. Mestu átökin eru ennþá eft-
ir. í fyrri einvígjum hafa úr-
slitin í skákunum frá 12 til 22
ráðið úrslitunum og ég held,
að svo verði einnig hér.
„Margir stórmeistarar hafa or
ið fyrir vonbrigðum með hin
mörgu jafntefli, hvað finnst þér
um öll þessi jafntefli?
„Jafnteflin í sjálfu sér eru
ekki það versta.Mörg einvígi
hafa haft mikið af jafntelfum
en í þessu er of mikið af skák-
um, sem lítil barátta er í.
„Hver er ástæðan?
„Ef til vill stíll Petroshans.
Ef hann er ekki í skapi til að
tefla, finnsf honum hann hafa
fullan rétt á að tefla ekki.
Svo hann semur þá bara um
jafntefli.“
„Bronstein segir að næstu
tólf árin verði Spassky, Fisch-
er, Kortsnoj og Larsen heims-
meistarar. Hvað segir þú um
það?“
„Bronstein hefur verið að
gera að gamni sínu. Það er
nærri ómögulegt að segja, hver
af þessum miklu skákmönnum
verður heimsmeistari, enda
kemur margt þar til greina,
heilsa og jafnvel heimsviðburð-
ír.“
„Heldur þú að heimsmeistara
tignin verði áfram í Rúss-
landi?“
„Ég held að titillinn lendi
Framhald á bls. 12.
FÖSTUDAGUR 5. ágúst 1966
Urslit í 800 m. hlaupi. Hestarnir nálgast markiS. Maðurinn lengst til hægrl kvað vera einn dómaranna.
Fyrstur er Þytur knapi Aðalsteinn á Kerpúlfstöðum annar Faxi, knapi, Bjarni á Laugarvatni, þriðji
Blesi.
HESTAR OG MENN
Hestar - knapar
Hestamannamót hafa verið
nokkur í sumar, og enn eru
þau framundan. Eg hef sótt
þrjú slík mót. Mér virðist mikil
viðleitni forustumanna mót-
anna í þá átt að þau gangi vel,
þau séu sómasamlega undirbú-
in og fullur vilji á því, að vel
og rétt sé stjórnað. Dómnefnd-
um og tímavörðum er enn
nokkuð óbótavant, en mér
finnst allt stefna til mikilla
bóta, en óneitanlega miðar
hægt, einkum þó í reiðvega-
gerð, tamningu hesta, ásetu og
útliti reiðtygja. Hestamenn
eru menn lítilþægir og virðast
láta sér nægja fögur orð og
þægilegt skraf um hesta og
hestamennsku. Ríkið og Bún
aðarfélag fslands vilja ekki
greiða neitt sem nemur fyrir
sérfræðistörf í þágu hrossa-
ræktar og tamningar, en Lands
samband hestamannafélaga hef
ur af eðlilegum ástæðum nær
enga tekjustofna og getur af
þeim ástæðum ekki launað
sérmenntuðu fólki fyrir störf
í þágu þroska hestsins, nema
að litlu leyti. Hér er því mið-
ur eingöngu um sjálfboðavinnu
að ræða, enda máttlítil samtök
og afskiptadauf um það, að
þessi búgrein er höfð sem
hornreka, og lítið gert með
störf og óskir hestamannafé-
laga með L.H. í forustu. Þetta
er hægt að rökstyðja bæði
með því, sem fyrr er sagt, og
ennfremur er fjárveiting til
reiðvega mjög knöpp.
Meðfram Skógarhólaskeið-
velli liggur þjóðvegur. Þegar
mót eru þar og kappreiðar. not
ar fjöldi fólks þennan almanna
veg, ríkismannvirki, til að
leggja bifreiðum sínum, horfa
úr þeim á það, sem fram fer
og þar með spara sér að greiða
inngangseyri. Ráðherrann, sem
fer með vegamál, skilur vel
aðstæður okkar hestamanna og
talar vel um störf L.H. og allra
þeirra, sem vilja efla hestinn.
Að leggja þennan veg miklu
skemmri leið inn í Bolabás, en
sú leið er, sem nú er farin, væri
hið þarfasta verk í þágu starfs-
ins í Skógarhólum, en mér er
tjáð, að ósk um þetta fái ekki
hljómgrunn hjá þeim, sem fara
með valdið.
L.H. verður að gera átak i
nýjungaátt, reist á ráðum og
dáð því að ekki er hægt að
bíða framfaranna endalaust.
Þannig er einatt, að góður
vilji er annað en framkvæmd
og fjármunir, sem til þeirra
þarf. Við hestamenn stöndum
að baki margra annarra sam-
taka í áróðri fyrir starfi hest.a-
mannafélaganna. Borið saman
við íþróttirnar er ólíku saman
að jafna. Fréttaritarar íþrótta
skýra mjög nákvæmlega frá og
fá til sinna þarfa heilar opnur
ekki einungis í stóru blaði eins
og Morgunblaðinu. heldur einn
ig í hinum minni blöðum eins
og t. d. Tímanum. Þeirra frétta
menn skýra ekki einungis frá
höfuðkempum baráttunnar,
heldur einnig frá þeim, sem
sem varpa í stöng og framhjá,
hverjir hrinda, bregða fæti,
detta og loks eru þeir nefndir,
sem vikið er af velli. Þessari
nákvæmu frásögn fylgir fjöldi
mynda frá hverjum leik, ein-
stökum mönnum og hópmyndir
ásamt nafnaskrám og öðrum
fróðleik.
Myndasafn frá Skógarhóla-
mótinu um sl. helgi mun ekki
fjölskrúðugt. Á sunnudag var
þó veður fagurt, fiölbreytt dag
skrá og fjöldi hesta. Mótið fór
vel úr hendi, starfsmenn voru
um 40, auk knapanna sem sjald
an er að neinu getið, gegna
þeir þó mikilsverðu hlutverki
og nú orðið með mikilli iprýði.
bæði hvað ásetu snertir og
framkomu við hesta sína.
Yngsti knapinn á þessu móti,
Bjarni á Laugarvatni, átti 12
ára afmæli sunnudag mótsins.
Hann sat fimm hesta og hleypti
samtals tíu spretti. Aðrir mjög
þekktir ungir knapar voru þau
Guðrún Fjeldsted í Ferjukoti
og Aðalsteinn á Korpúlfsstöð
um.
800 m hlaupið virðist vekja
mesta athygli fólks. Reynsla
okkar er sú, að vel æfður hest
ur, sem er rétt haldinn, fremur
grannholda hestur, hefur ekk-
ert fyrir að renna þetta skejð.
Eftir að mótinu var slitið
komu saman félagar í hesta-
mannafélaginu Trausta til góð
hestakeppni svo sem boðað
hafði verið. Dómarar voru þeir
þjóðkunnu hestamenn Bogi R
Eggertsson, Sigurður Ólafsson |
og Kristinn Jónsson. Bezti gæð |
ingurinn var valinn ígull, stein
grár 7 v. undan Grana frá
Sauðárkróki, eigandi Þorkell
ráðunautur á Laugarvatni, ann
ar og þriðji urðu folarnir
Stormur, móbrúnn, og Geisli,
bleikskjóttur, eigendur Guð
mundur og Hulda, börn Þor-
kels.
Nokkur hundruð hesta
streymdu frá Þingvöllum þetta
kvöld ýmist í reið eða rekstri.
Eg veit, að allir, sem þetta mót
sóttu, hafa farið ánægðir heim,
þar eð allt fór fram af kurteisi
og að réttum hætti. Hitt er
annað, að þeir menn, sem eiga
hesta í keppni eru ekki ein-
lægt ánægðir með afrek þeirra
en þannig er öll keppni tvísýn
og ýmsum ekki gleðiefni að lok
um, en þetta vita flestir fyrir
fram þar eð þeir sigurvissu eru
svo fáir og sjaldgæfir. Nu eru
til aðeins þrjú hross í landinu,
sem borið hafa af öðrum. —
Gletta í skeiði, Glanni og Þytur
í stökki.
Skógarhólar eru að sumu
leyti vanræktir. Skógarhóla-
nefnd þarf ábendingu um þau
efni.