Vísir - 03.05.1975, Blaðsíða 2

2
ífelRSm:
Hvaö finnst þér um þær verö-
lækkanir sem oröiö hafa?
María Jónsdóttir: — Ég er guös
lifandi fegin. Ég fagna hverri
lækkun. Enda lifi ég bara á bless-
uöum tryggingunum, svo mér
veitir ekki af lækkunum. Þar aö
auki leigi ég svo.
Vigdis Siguröardóttir, húsmóöir:
— Mér finnast þær ágætar svo
langt sem þær ná. Annars heföu
þær mátt vera miklu meiri, svo
þær geröu eitthvert gagn miöaö
viö kaup.
Katrin Kristinsdóttir, ganga-
stúlka: — Þær heföu alveg mátt
vera meiri. Verölagiö er sko alltof
hátt miöaö viö laun fólks.
Guörún Þórarinsdóttir, kennari:
— Ég hef bara ekkert hugsaö um
þaö. Ég var aö koma I bæinn utan
af landi, og hef þvi ekkert spekú-
leraö i þvi ennþá.
Guöný Þorkelsdóttir, húsmóöir:
— Þetta er i áttina. En þetta
mætti vera betra. Mikiö vill
meira.
Hulda Karlsdóttir, húsmóöir: —
Ég hef bara ekkert kynnt mér
þetta, ekki nokkurn skapaöan
hlut ennþá.
Vísir. Laugardagur 3. mai 1975.
VILL FÁ SJÁANDA
FRÁ JÓRDANÍU TIL
AÐ FINNA GCIRFINN
„Persónulega kynntist fjölskylda mín hæfileikum
þessa manns fyrir þrem árum, er armbandi og
hring var stolið úr skartgripaskríni systur minnar,”
segir ísak Georgsson öðru nafni Issa Jesus Samara,
sem fæddur er í Jerúsalem, en hefur nú hlotið is-
lenzkan rikisborgararétt.
Issa Jesus Samara heitir tsak
Georgsson eftir aö hann kastaöi
Arabaklæöunum.
,,Dag einn tók systir mín eftir
þvi aö umræddir skartgripir voru
horfnir úr skrlni hennar og ná-
kvæm leit á öllum hugsanlegum
stööum leiddi ekkert I ljós. Viö
leituöum þá til þessa sjáanda,
sem þekktur er I Jórdanlu vegna
fjölda lögreglumála og einka-
mála, er hann hefur upplýst og
hann gat þegar sagt okkur hvar
gripirnir væru niöurkomnir og
hverjir heföu tekiö þá ófrjálsri
hendi. Hvort tveggja reyndist
rétt,” segir ísak.
ísak hefur aö undanförnu staöiö
I bréfaskriftum við fjölskyldu
slna I Jerúsalem til aö kanna
hvort umræddur sjáandi gæti
hjálpaö íslendingum viö lausn
Geirfinnsgátunnar.
„Fjölskylda mln hefur kynnt
sjáandanum máliö en ég blö enn-
þá eftir svari um hvort hann
treysti sér til aö finna lausn á þvi.
Til aö geta séö hvaö komiö hefur
fyrir Geirfinn, veröur einhver
ættingja hans aö fara á fund sjá-
andans. Ef sjáandinn sendir svar
um aö þaö nægi til aö finna lausn
á málinu þá treysti ég honum full-
komlega til þess,” segir Isak.
tsak Georgsson tekur þó fram
aö þetta séu einungis fyrirsnurn-
ir, sem hann hefur verið að senda
en aö ekkert sé ákveöið I málinu
ennþá. Hann kýs aö halda nafni
sjáandans leyndu þar til endan-
legt svar hefur borizt.
,,Ég hef rætt viö lögregluna hér
um þennan möguleika og hún
hefur aftur haft samband við
Keflavlkurlögregluna, Ég hef
ekki haft samband viö fjölskyldu
Geirfinns, en ef jákvætt svar
berst vonast ég til aö einhver ná-
inn ættingi hans sjái sér fært aö
fara utan á fund sjáandans,” seg-
ir ísak.
,,Ég vil ekki kalla þenpan mann
miöil, heldur er þetta maöur, sem
á undraverðan hátt sér þaö sem
aörir sjá ekki jafnvel þótt atburö-
urinn hafi átt sér staö vlös
fjarri,” segir Isak.
Isak er fæddur I Jerúsalem, en
flúöi þaöan til Jórdanfu 1948 er
Israelar tóku borgina. Hann sneri
aftur 1950 en I sex daga striðinu
komu aftur erfiöir tlmar og áriö
1968 flutti Isak til lslands og
kvæntistlslenzkrikonu.sem hann
haföi kynnzt ásamt öörum tslend-
ingum, er hann vann á hóteli I
Jerúsalem.
„Þegar ég kom til Islands voru
hér erfiðir tímar. Ég var atvinnu-
laus I 6 mánuöi en fékk þá vinnu
hjá Guömundi I VIÖi, sem ég haföi
kynnzt I Jerúsalem.” Slöan hefur
tsak unnið á nokkrum stööum en
vinnur nú við aö s n iða hjá Leður-
iöjunni.
„Ég fékk íslenzkan rikisborg-
ararétt áriö 1970 I maí, þannig aö
ég er búinn að vera íslendingur I
fimm ár núna.
Þaö kemur sér vissulega oft vel
aö hafa Islenzkt vegabréf þvl
Arabar eru sums staöar litnir
hornauga. 1 Jerúsalem átti
maöur hvar og hvenær sem er
von á bví aö vera stöövaöur og
„Ef sjáandinn teiur sjáifur aö
ha'nn geti fundiö lausn á gátunni
treysti ég honum fulikomlega,”
segir tsak Georgsson. —Ljósm.
Jim
beðinn um skilriki og skýringar á
feröalagi slnu. Hér er aftur á móti
ró og friöur og þaö er gott aö
vinna meö þessari þjóö, sem er
eins og ein fjölskylda,” segir
Isak.
„Ég tek ekki undir þaö sem
sumir segja, aö íslendingar séu ó-
kurteisir. Þaö eru þá ekki nema
unglingarnir, sem geta veriö ó-
kurteisir stundum án þess þó aö
ég geti aö nokkru viti dæmt um
þaö, þar eö ég hef aldrei verið
unglingur á íslandi,” segir Isak.
„Og yfir kuldanum held ég
þurfi ekki aö kvarta. Hitinn hjá
okkur I Austurlöndum er svo mik-
ill aö viö veröum aö taka okkur fri
um miöjan daginn vegna hita, en
ef maður boröar vel hér og klæðir
sig skynsamlega er hægt aö vinna
I eina tuttugu tlma án þess aö
finna til þreytu. Enda er eftir-
vinna hér hversdagsleg en þekk-
ist vart hjá okkur,” segir Isak
Georgsson ööru nafni Issa Jesus
Samara aö lokum. -^JB
AÐ SKILA
GLERINU!
reikna andvirði glerjanna ann- afgreiöslustúlkan upplýsti, að
ars vegar og þess sem ég var að annaðhvort yröi ég að „taka út á
kaupa hins vegar kom i ljós, að allt glerið” eða eiga peningana
vörumar, sem ég var með voru inni hjá verzluninni.
39 krónum ódýrari en flöskurn- Þett.a varð ég að gera mér að
ar. Ég átti sem sé ennþá nokkr- góöu. Kaupmaðurinn hefur hins
ar krónur inni hjá verzluninni. vegar fengið að vita, að ég eigi
Auövitað fannst mér eðlileg- ekki eftir að gera við hann meiri
ast, að ég fengi þær krónur viðskipti—hvorki fyrir 39 krón-
framreiddar orðalaust, — EN, umar eða aðrar krónur.”
Haukur Matthiasson hringdi:
,,Er nokkuð, sem raunveru-
lega heimilar kaupmönnum, að
gera sér gróða úr gosflöskuvið-.
skiptum? Þeir afhenda fæstir
gler yfir afgreiðsluborðið án
þess að krefjast tryggingar-
gjalds fyrir glerið, sem er kr.
20.00. Þegar maður svo hefur
rennt niður innihaldinu og vill
skila glerinu gegn endur-
greiöslu er maður neyddur til að
„taka eitthvað út á það.”
1 einstaka sjoppum eru full-
orönum endurgreiddar 20 krón-
umar I peningum ef innihalds-
ins er neytt á staðnum. Viðast
gildir hins vegar reglan, sem
nefnd er á undan.
Ef 20 krónurnar er trygging, á
kaupmaðurinn ekki að geta
komizt hjá þvi að endurgreiða
tryggingargjaldiö öðruvisi en i
peningum ef viðskiptavinurinn
óskar þess.
Ég skipti venjulega við eina
ákveðna matvöruverzlun og
kaupi þar t.d. allt það gos, sem
fjölskylda min drekkur með
helgarsteikinni. Það hafði safn-
azt mikið af gosflöskum á heim-
ilinu og núna I vikunni safnaði
ég því öllu saman og tók það
með mér út I búð þegar ég þurfti
aö kaupa næst til heimilisins.
Ég lagði inn glerin og tindi
slðan saman þær vörur sem mig
vantaði. Þegar farið var að
LESENDUR HAFA ORÐIÐ