Tíminn - 31.08.1966, Blaðsíða 3
rálÐVIKUDAGUR 31. ágúst 1966
TÍMINN
Síðastliðinn föstudag lenti
leikkonan Kim Novak í bilslysi.
Hafði hún ekið bíl síniitn út
í skurð og gereyðilagðist bif-
reiðin alveg. Óttuðust læknarn
ir, sem rannsökuðu leikkonuna
til að byrja með, að hún væri
hryggbrotin, en í ljós kara að
hún hafði sloppíð með tals
verðar skrámur, m. a. varð
að sauma skurð á handlegg
hennar með 15 nálsporum og
er búizt við að hún verði að
vera í vikutíma á sjúkrahúsi.
Sjálf segir Kim um þet.ta
slys sitt: — Eg er heppm að
vera á lífi. Eg gat ekikert gert,
þegar ég uppgötvaði allt í einu,
að eitt hjól bífreiðarinnar þeytt
ist af. Kettirnir mínir tveir
og hundarnir tveir, sem voru
með mér sluppu alveg ómeidd.
Það eina sem ég hugsaði um
var að bjarga þeim, þegar bíll
inn fór út af. Eg kastaði þeim
á gólfið o-g kastaði mér ofan
á þau og það bjargaði lífi rnínu.
í síðastliðinni viku kornu þau
Brigitte Bardot og nýi eiginmað
ur hennar til Korsíku. Höfðu
þau tekið lystisnekkju á leigu
og komu til Korsíku ásamt
tveimur vinum sínum. Ástæðan
til þess að Brigitte kom þangað
var, að -hana langaði til þess að
láta málarann Léonor Fini mála
af sér andlits-mynd. Málarinn Jét
þau orð falla við Brigitte að
fegurð hennar væri einstök og
hefði án efa haft mikil áhrif
á ítölsku renes-sanse málarana.
Roðnaði Brigitte að sögn við
-gullhamrana.
★
Hér sjáum við sex ára gaml
an japanskan dreng og hánn
virðist vera í allgóðum holdum,
því að hann vegur 75 kíló að
sögn. og drekkur tuttugu iííra
af mjólk á dag. Á hverjum degi
er hann svo þjálfaður í þjóðar
íþrótt Japana, júdó og er það
prófessor við Waseda háskólann
sem sér um þjálfun hans.
Hér eru þau systkin
prinsessa og Karl príns, börn
Elísabetar Englandsdrottningar
og er myndin tekin, þegar þau
fylgzt með samveldisleikjunum
á Jamaica.
Bob Dylan virðist hafa verið
hálfslæmur á tauguim, þegar
hann var síðast að halda hljóm-
leika í Evrópu, því að ó sein
ustu hljómleikum sínum í Eng
landi bætti hann allt í einu að
syngja og tók að halda ræðu á
sviðinu. — Eg ætla aldrei fram
ar að halda hljómleika i Eng
landi, sagði hann. — Eg er
þreyttur að lesa í blöðunum að
allir hér kalla söngvana mína
„eiturlyfjasöngva“ og ég er
dauðþreyttur á því að fólk
er alltaf að spyrja mig hvað
textarnir sem ég syng, þýða
Þeir þýða nefnilega ekki neitt.
Gífurleg leit hefur að undan
förnu faríð fram á Brétlandseyj
um að Harry R-oberts, sem tal
inn er hafa átt þátt í morðinu
á lögreglum-önnunum þreniur á
dögunu-m. Yfir 500 vopnaðir lög
reglumenn taka þátt í leitinni
og hér sjáum við einn þeirra
með allskonar leitartæki í
Epping sbóginum rétt fyrir ut
an London, en talið er að Hrói
höttur hafi falið sig í einhve-rj
um skióginum. Leitin hefur stað
ið yfir í tíu daga, en engan
árangur borið enn þá.
Jean Paul Belmondo hefur nú
undanfarið að nokkru leyti
vanrækt konu sina og börn
vegna Ursulu Andress. Nú fyr
ir skemmstu mundi -hann ailt í
einu, að hann var kvæ-ntur cg
hefur fjöðurskyldum að gegna,
svo hann birtist allt í einu í
Monte .Carlo þar sem fjölskylda
han-s var í sumarleyfi, og til-
kynnti að nú skyldu þau óll fara
í sjóinn og njóta lífsins. Eígin
konan vissi nú e-kki alveg hvern
i-g hún átti að snúa sér í þessu
o-g tilkynnti Jean Paul, að fyrst
hann væri kominn, gæti hún
vel hugsað s-ér að fá sér frí frá
börnunum svona einn dag.
Mandy Rice Davies, sem varð
heimsfræg fyrir aðild sína í
Profumo-hneykslinu forðum
daga, hefur nú trúlofazt ísra
Saul.
— Eg fékk eitthvert kusk í an-n
að augað, segir Mandy, — og
hann hjálpaði mér við að ná
því úr. Síðan leiddi hvað af
öðru.
Hvar eru ráðin?
Verðbólgustjórnin, sem þykist
alltaf vera að vinna gegn verð
bólgu með hcimsþekktum og
viðurkenndum ráðum, en hefur
þó opinberlega gefizt upp fyri*
verðbólgunni og er lögzt í kör
í stjórnarráðinu, er við og við
að láta Mogga sinn spyria
stjómarandstöðuna, og þó eink
um Framsóknarflokkinn: Ilver
eru ykkar ráð gegn verðbólg
unni? Hvað eruð þið að
skamma okkur? Segið heldur,
hvaða ráð þið hafið.
Hér í blaðinu hafa að vísu
hvað eftir annað verið raktar
þær forsendur, sem fyrir því
eru, að unnt sé að hafa sæmileg
an hemil á verðbólgu. Hér skal
enn minnzt á nokkur atriði.
Meginforsendan.
Meginforsenda þess, að umit
sé að hafa einhvern hcmil á
verðbólgu er að sjálfsögðu sú,
að ráðandi ríkisstjóm þori og
vilji setja sjálfa sig í veð að
það takist og hiki ekki við að
fara frá, þegar stefna hennar
og aðgerðir ná ekki þeim ár-
angri, sem yfirlýstur er, eða
ná ekki fram að ganga. Þetta
atriði eitt gerbreytir allri v>g*
stöðu gegn verðbólgu. Núver
andi ríkisstjórn liefur gersam
lega svikizt um að gegna þess
ari lýðræðisskyldu.
Sýnt í verki.
Málgögn ríkisstjómarinnar
þurfa,ekki að spyrja Framsókn
arflokkinn að því, hvaða ráð
um hann vilji beita gegn verð
bólgu. Þau hefur hann hvað
eftir annað sýnt í verki. Ríkis
stjóm hans baðst lausnar, þeg
ar yfir vofði verðbólgualda, sem
ekki náðist varnarsamstaða
gegn, og hann gerði það strax,
svo að aðrir gætu reynt bol
magn sitt til varnar. Hann fór
þveröfugt að við núverandi rík
isstjórn, sem situr, hve fjallhá
ar verðbólguöldur sem vfir
dynja. En Framsóknarflokkur-
inn gerði meira. Hann studdi
blátt áfram þær ráðstafanir,
sem viðtakandi ríkisstjóm gerði
fyrst eftir stjórnarskiptin, enda
voru þær að ýmsu leyti byggð
ar á sömu ráðum og hann liefði
viljað koma fram. Þá var
byggður grundvöllur undir
tveggja ára kjarasamninga og
á honum mátti einnig byggja
varanlegar varnir gegn verð-
bólgu næstu ár. Árið 1961 átti
Framsóknarflokkurinn líka
verulegan hlut að nýjum kjara
samningum, sem voru óhjá-
kvæmilegir en höfðu ekki ncina
verðbólguhættu í för með sér.
Þvert á móti veittu þeir ríkis
stjórninni öll tök til þess að
hafa hemil á verðbólgunni
næstu ár. En ríkisstjórnin sló
umsvifalaust á þá hönd, sem
þarna var rétt fram og felldi
gengið í hefndarskyni. Með þvf
hófust þau skriðuföll, sem sið
an hefur ekki orðið lát á mcð
kauphækkunum, sem engar
kjarabætur fólust ,í heldur að-
eins nýjar verðbólguöldur, þvf
að ríkisstjórnin brást í hverju
atriði síns hlutverks. Á eftir
fylgdi hömlulaus þensla, sem
ógilti alla kjarasamninga, og
nú er svo komið, að engir sainn
ingar eru í raun og veru í
gildi og karpað er um launa-
hækkanir, sem þó ná engan veg
Framhald á bls. 7.