Vísir - 08.10.1975, Síða 1

65. árg. — Miðvikudagur 8. október 1975 — 228. tbl.
Fá Reykvíkingar Akur-
eyrarmjólk í vetur?
— sjá baksíðu
Spönsk lögregla lumbraði
á íslenskum ferðamönnum
Fjórir íslenskir ferðamenn
voru illa leiknir af spænsku lög-
reglunni fyrir skömmu. Voru
þeir bláir og blóðugir eftir við-
ureignina og með marbletti eftir
kyifuhögg á baki og viðar um
líkamann.
Ekki var það að ástæðulausu
sem lögreglan hafði afskipti af
þeim. beir voru allir við skál og
munu hafa gert sér að leik að
fella um koll mann sem ók i
mesta sakleysi framhjá þeim á
bifhjóli.
Manninum tókst að staulast á
fætur og komast i burt, en
skömmu siðar voru félagarnir
umkringdir lögregluþjónum
sem höfðu enga formála heldur
réðust að þeim með kylfur á
lofti. Eftir barsmiðina mun þó
hafa tekist að ná sáttum að svo
miklu leyti að ekki var þeim
stungið i svartholið.
—ÓT
Tekjuí sérskattur — sjá grein eftir prófessor ikattur á launþega Olaf Björnsson — bls. 8-9
Dagur í lífi si4 flugfreyju “
DAUÐAR Á UNDAt EFSING % IHALDI K
Forskrúfaður
fimmtíukall!
Bankarnir eru fastheldnir á peningana sina þessa dagana. En
það er þó ekkert á móti fréttamönnum Visis, sem skrúfa niður
fimmtiukallana sína til að missa þá ekki. Enda eiga þeir nú mun
færri að missa en bankarnir. Sjá bls. 11.
— Það hefur allt verið rólegt
hjá ökkur, sagði Eyjólfur Jóns-
son, lögregluþjónn, sem ásamt
Þóri Hersveinssyni hélt vörð um
Hawker Siddley skrúfuþotu úr
flugsveit Englandsdrottningar,
á Reykjavikurflugvelli i nótt.
Engir tignir gestir voru með
vélinni sem kom frá Grænlandi i
gær, heldur aðeins áhöfnin sem
hélt svo til Englands i morgun.
— Það er varla mikil hætta á
ferðum hérna, sagði Eyjólfur,
en þetta eru liklega fastar var-
úðarráðstafanir sem gerðar eru
vegna véla konungsfjölskyld-
unnar. Það er alltaf verið að
fremja hryðjuverk i nágranna-
löndum okkar.
Þessi skrúfuþota er i upp-
áhaldi hjá Philip, hertoga af
Edinborg, sem flýgur henni
sjálfur á ferðalögum sinum.
—ÓT/Mynd Jim.
LÍTIÐ GERT TIL AÐ
SVARA LYGUNUM!
,,Það skortir upplýsingar til
að svara lygunum og hálfum
sannleikanum.” Þetta sagði
Mik Magnússon i Lundúnagrein
sinni um skrif breskra blaða um
landhelgismálið.
Hjá utanrikisráðuneytinu
fékk Visir þær upplýsingar, að
enginn nýr upplýsingabækling-
ur hefði verið gefinn út vegna
útfærslunnar i 200 milur. 1 þessu
sambandi giltu öll sömu rökin
og fyrir útfærsluna i 50 milur.
Utanrikisráðuneytið sagði, að
sendiráðið i Lundúnum dreifði
fjölrituðum bæklingi, en það
væri það eina, sem gert hefði
verið af islenskri hálfu til að
flytja málstað islendinga i þess-
ari deilu.
Niels P. Sigurðsson,
ambassador i Lundúnum sagði,
að sendiráðið fengi litlar fréttir
af þvi, sem væri að gerast
heima. Einnig kæmu þær heldur
seint. Æskilegt væri að fá tiðari
ogmeiri fréttir, til dæmis af við-
brögðum islenskra ráðamanna.
Þá sagði Niels, að mikið væri
leitað til sendiráðsins um upp-
lýsingar, og reynt væri að leysa
úr spurningum manna, eins og
unnt væri.
Hins vegar hefðu fréttastofur
gert sig sekar um að afflytja
fréttir.Sagði Niels, að frásagnir
islenskra blaða um ræðu Cros-
lands kæmu ekki heim og sam-
an við ræðuna, sem hann flutti.
Ef ræðan hefði verið birt i heild
yrðu orð hans ekki eins harka-
leg og komið hefði fram i frétta-
skeytum. Einnig bæri aö hafa i
huga, að ræðuna flutti hann i
eigin kjördæmi og stjórnmála-
mönnum hætti til að segja
meira á þeim vigstöðvum en til
dæmis i almennum stjórnmála-
umræðum á þingi.
,,Hins vegar valdi Crosland
mjög óheppilegan tima til flutn-
ings á ræðunni, og ég geri ekki
ráð fyrir, að hann hafi reiknaö
með, að orð hans myndu berast
til tslands,” sagði ambassador-
inn. —AG