Vísir - 16.10.1975, Blaðsíða 19

VtSIR. Fimmtudagur 16. október 1975.
19
Lét
þýða
bók ó
dðnsku
— þegar henni þótti
skorta islenskar
barnabœkur
á því máli
Birgitte Hövring, bókasafns-
vörður I Helsingjaeyri i Dan-
mörku, fannst mikið skorta af
islenskum barnabókum á
dönsku i safnið. Hún tók sig þvi
til og gaf sjálf út bók eftir ólaf
Jóhann Sigurðsson.
Hún gaf út hluta bókarinnar,,
Sumarkvöld”, kafla sem heitir
„Góöir drengir”. Á dönsku
nefnist bókin „Islandske
drenge”. Hún er með nokkrum
ljósmyndum frá íslandi.
Ætlun Birgitte Hövring er að
láta þýða og gefa út fleiri is-
lenskar bækur á dönsku, bæði
fyrir börn og fullorðna.
Dönum þykir þessi bók
merkileg vegna þeirra lýsinga á
Islenskum sfaðháttum sem
ólafur Jóhann gerir svo góð
skil.
— ÓH
Frá f/Ríki"
til ríkis
Miklar upphæðir fara á degi
hverjum um hendur starfs-
manna A.T.V.R. Og vist er að
drjúgt fjármagn kemur frá
„Rikinu" i rikiskassann.
Samkvæmt fjárlögum þeim
sem nú liggja fyrir Alþingi
kaupir A.T.V.R. hráefni og
vörur fyrir 1,286 milljónir
króna. En seldar vörur og
þjónusta nema 7,614 milljón-
um króna.
Sii upphæð sem rennur i rik-
iskassann og er hagnaður af
sölu A.T.V.R. er 5,9 milljarðar
króna.
—EKG
Hvað segja gömlu sjóararnir
um útfœrslu landhelginnar?
Allir islendingar fagna nú út-
færslu landhelginnar i 200 mil-
ur. Margir hafa látið I sér heyra
varðandi það mál og fleiri eiga
eflaust eftir að bætast i hópinn.
bað er ekki úr vegi i þessu til-
efni að lita inn á Hrafnistu —
dvalarheim ili aldraðra sjó-
ananna —og vita hvað þeir hafa
um málið að segja, sjómennirn-
ir sem lengi hafa fiskað hér á
miðunum og einnig horft á er-
lenda togara moka upp þorskin-
um, jafnvel uppi undir land-
steinunum.
„bað hljóta allir að vera á
einu máli um útfærsluna þar er
aðeins ein stefna: hún er alveg
sjálfsögð,” sagði Ólafur Arna-
son.
„Ég er nú orðinn svo gamall,
bráðlega 89 ára, en ef ég
blandaði mér eitthvað i svona
lagað væri ég alveg á móti
nokkrum samningum um veiðar
innan 50 milna.
Ég var i tuttugu og þrjú ár á
togaranum Geir frá Reykjavik
og við vorum auðvitað á veiðum
allt i kringum landið. Englend-
ingarnir fiskuðu mikið hér en
aldrei lentum við nú i neinum
illdeilum við þá.”
Ólafur vildi litið gera úr sögu-
legum atvikum á löngum sjó-
mannsferli sem háseti og báts-
maður en fékkst þó til að nefna
eitt atvik frá skútuárunum.
„Ég byrjaði 17 ára á skútu og
var á þeim i fjölda ára. Þetta
voru hreinustu sjóborgir og til-
viljun ef maður fékk á sig sjó.
Þó var það einu sinni siðasta
árið sem ég var á skútu — 1920
— að við höfðum lagt til
suð-austurs af Vestmannaeyj-
um i miklu roki. Það var látið
drifa og gengið frá og svo fóru
allur mannskapurinn niður.
Þetta var að kvöldi til og þar
sem svona vont var I sjóinn
stóðum við skipstjórinn vakt til
skiptis um nóttina. Svo var það
um sexleytið um morguninn er
ég var rétt kominn niður og var
að hafa sokkaskipti á gólfinu, að
skipið lagðist alveg á hliðina, ég
hentist með hausinn upp I dekk
og svo út i ganneringu upp i efri
koju. Við fórum upp, ég og stýri-
maðurinn, þótt það gengi erfið-
lega þar sem gangurinn var
fullur af sjó, og þá var skipstjór-
inn að brölta á fætur, furðulega
litið hruflaður. Við bundum
okkur alltaf við stýrið þegar
svona var i sjóinn, svo þarna
varð nú ekki slys af.”
Dónaskapur að
tala ekki við þá
„Það er dugnaður að koma
landhelginni út og vissulega
fagna ég þeim atburði þótt ég sé
hræddur um að þetta verði
erfiður róður, ” sagði Valdimar
Guðmundsson sem lengi var
skipstjóri á togaranum April.
„Stórveldin, þó aðallega þessi
tvö, gera okkur örugglega allt
til miska. Við verðum auðvitað
að tala við englendingana, ann-
að væri dónaskapur, en ég trúi
þvi ekki að samið verði við þá
um veiðar innan 50 milnanna.
Ég er búin búinn að vera á sjó
i 40 ár og auðvitað hef ég lent
bæði i góðu fiskirii og vondu en
erfiðleikarnir eru jafnsjálfsagð-
ir og það að draga andann.
Annars var mokfiskur alls stað-
ar hér fyrr á árum, en það.er
margt orðið öðruvisi nú.”
„Gamlir sjómenn gleðjast
auðvitað yfir útfærslunni og er
ekkert nema gott um hana að
segja,” sagði Daniel Pétursson,
sem verið hefur sjómaður i rúm
50 ár, sem vélamaður, nótabassi
og kokkur.
„Ég vil ekki semja við
andsk....englendingana, ég er
á móti þvi. Ég var lengi á linu-
veiðaranum Freyju hjá Guð-
mundi heitnum i Tungu. Þeir
fóru stundum i linuna hjá okkur
og þegar við lögðum upp að sið-
unni hjá þeim og reyndum að
babbla við þá — enskan var nú
af skornum skammti en auðvit-
að skildu hvað fyrir okkur vakti
— þá hlógu þeir að okkur. Það
kom ekkert út úr þvi.
Ég vona að gæslunni gangi
vel, það verður erfitt, en viljinn
er fyrir öllu. Ég held það komi
ekki til átaka núna, þeir hafa
þroskast, englendingarnir,
siðan i siðasta þorskastriði, þeir
sjá að það þýðir ekki.”
Viö iiöfum ekki ráö á að
l'órna mönnum fyrir
þorsk
„Ég er eindregið með útfærsl-
unni og hún hefði mátt koma
fyrr,” sagði Steingrimur
Magnússon en hann var sá
siðasti er tekinn var tali i þetta
sinn.
„Ég legg áherslu á að það
verður að halda frið á miðunum
og þess vegna vil ég semja. Út-
færslan verður of dýru verði
keypt ef manntjón verður vegna
hennar, við höfum ekki efni á
þvi, islendingar, að fórna mönn-
um fyrir þorsk.
Við höfum ekki getað varið
iandhelgina og þetta verður
strembið fyrir gæsluna þótt hún
sé komin með allt önnur tæki nú
en var. Hins vegar er það alveg
viðbjóður að islendingar gerist
sjálfir landhelgisbrjótar, það er
ekki gott fordæmi og sömuleiðis
er drápið á smáfiskinum hrein-
asti viðbjóður.”
Ekki vildu þeir kynnast ljós-
myndara Visir, sjókempurnar
öldnu á Hrafnistu, en efalaust
munu margir kannast við þá
þótt myndirnar vanti. —EB—
NÁMSMENN
STYÐJA
NÁMSMENN
Á fundi sinum 13. október sl.
samþykkti kjarabaráttunefnd,
sem er samstarfsnefnd allra
þeirra námsmanna sem nú
berjast fyrir námslánum, álykt-
un, vegna úrsagnar fulltrúa
námsmanna úr Lánasjóði isl.
námsmanna.
1 ályktuninni er fullum stuðn-
ingi lýst við aðgerðir náms-
manna og furðu „á ósvifinni
framkomu stjórnvalda i garð
námsmanna.”
—EKG
Slökkviliðsstjóri og
verkalýðsfélag deila
Suöurnesjatíöindi
segja/ að nú sé í
uppsiglingu deila á milli
Sveins Eiríkssonar
slökkviliðsstjóra á Kefla-
víkurflugvelli/ og Verka-
lýðs- og sjómannafélags
Keflavíkur.
Blaðið segir, að Sveinn vilji að
menn, sem vinna við
snjómokstur á Keflavikurvelli
verði starfsmenn slökkviliðsins
og félagar i Félagi slökkviliðs-^
manna. Verkalýðsfélagið sé lítt
hrifiðaf þessári fyrirætlan, þar
eð snjómokstursmenn hafi verið
félagar i þvi, Karl Steinar Guð
Guðnason, formaður Verkalýðs-
og sjómannafélagsins, hafi
hótað að láta sverfa til stáls,
„heldur en að þola þennan yfir-
gang.’
Þá segir blaðið, að þótt
ráðningar á flugvöllinn eigi ’að
fara i gegnum ráðningar-
stofuna, þá ráði Sveinn menn i
slökkviliðið, án tillits til þess
hvað sagt er á ráðningar-
stofunni.
Pú færð ísmola í veizluna
Ártúnshöfða — Elliðaár
NESTI h.f.
•Fossvogi
Nú getur þú áhyggjulaust boðið gestum kalda
drykki heima hjá þér. Engin bið eftir að vatnið frjósi í
ískápnum.
Hjá Nesti færðu tilbúna ísmola, — og þú átt ekki á
hættu að verða ís-laus á miðju kvöldi.
Renndu við í Nesti og fáðu þér ísmola í veizluna!