Tíminn - 27.10.1966, Blaðsíða 11

TÍMINN
— Sjáið þér efcki, að það hefur
liðið yfir dömuna yðar, greip Dan
íel fram í. — Látið hana drekka
brennivín, svo að hún rakni við.
Svo dró hann Susan í áttina að
borðinu þeirra.
— Taktu töskuna þína og hanzk
ana. Við förum héðan.
— Förum núna?
— Engin mótmæli! Flýttu þér.
Hann kastaði nokkrum seðl-
um á borðið og síðan dró hann
Susan bókstaflega út úr danssaln
um. Hún tók varla eftir neinu,
fyrr en þau voru komin út og
Daniel veifaði í leigubíl.
Allt í einu varð hún reglulega
reið.
— Dregurðu venjulega gest-
ina þína út, áður en þeir eru hálf
búnir með matinn sinn, spurði hún
kuldalega.
— Ekki alitaf, sagði hann. En
það kemur fyrir. Farðu inn í bdl-
inn, við tefjum umferðina.
—Oig þú ætlar ekki að hafa fyr
ir því að segja mér, hvers vegna
þú hagaðir þér svona.
— Ég gæti gert það, sagði hann-
— En það tæki langan tórna að
útskýra það.
— Ég efa það ekki. Og ætli ég
viti ekki, hver skýringin er.
— Er það? Þá verð ég að segja,
að þú ert snjöll. Hver heldur þú,
að skýringin sé.
Hún var svo reið, að hún hróp-
aði upp.
— Ég .held, að þú sért svika-
hrappur, ég trúi ekki, að þú sért
hið minnsta skyldur Frenshaw.
Ég held það sé þess vegna, sem
þú hljópst út. Þú varst hræddur
um að hann kæmi upp um þig.
Hann hló. Hann meira að segja
skellihló.
— Yndisleg niðurstaða. Og ég
býst við, að ungfrú Connington
hafi æpt til að vara unnusta sinn
við, eða hvað?
— Ég veit ekki, af hverju hún
æpti — nema hún hafi þekkti þig,
og þú sért einhver, sem hún hef
ur aldrei viljað sjá aftur.
— Mér þætti fróðlegt að vita,
sagði hann hugsi — hvort þú hefur
ekki hitt naglann á höfuðið.
— Meinarðu, að hún vilji ekki
þekkja þig. Af þvi að þú hefur
gert eitthvað á h'uta hennar. Kúg
að út úr henni fé?
— Alltaf batnar það, sagði
hann með aðdáun. —• Hvað þér
getur döttið margt notalegt í hug.
Hvernig litist þér á árás eða
morð? .
— Nú ' gerirðu grín að mér.
AJlt i einu brast hún i grat.
Hann gleymd' begar í stað öll"m
ertingunun. — Fvrirgefðu, sagði
hann. — Fyrirgefðu.
Hann gat ekki afborið að horfa
á hana gráta-
— Elsku vina, ekki gráta svona.
Það var illa gert af mér að hreua
þig svona. Susan. elsku litla stóilk
an mín — hann tók utan um hana
og kyssti hana ástriðufullt. Hún
vissi ekki, hvers vegna hún l-ét
það gott heita. Kannski vegna þess
að hún var í svo miklu uppnámi.
Fimmtudagur 27. október
7.00 Morgunútvarp 17 00 Hadeg
isútvarp.
13.15 Á
frivaktinni.
Eydís Eyþórsdóttir stjór.ar ,4.
40 Við. sem heima sitiuin Helgs
Egiison talar um fóndu- 15 ■■•()
Miðdegisútvarp 16.00 Sióóeí.s
útvarp. 16.40 Tónlistartimi n. rn
anna, 17.00 Fréttir fi'ramiiurðir
kennsla i frönsku og þvzku \' 20
Þingfréttir 18.00 i’ilk-vnni-a.ir,
19.00 Fréttir 19.30 lagieat nál.
Árni Böðvarsson flvtur uattn'.n
19.35 Efst á baugi ‘>0.0.-' Piaró
sónata í A-dúr op 120 efti' se iu
bert 20.30 Otvarpssagan- ,p;.ð
gerðist i Nesvík“ eftir séra sie
urð Einarsson Höf tes. >\ oo
Fréttir og veðurfregmr 21.70
„Svefneyjar" Baldur Óskarsson
les úr nýrri lióðahók sinni íi »o
Sinfóníuhliómsveit tslanós íeirt-
ur hljómleika t Háskóiai-.tói
Stjómandi: Sverre Bmiand irá
Ósló 22.25 Pósthólf 120 C»nð
mundur Jónsson les bréf tra
hlustendum 2245 Einsöngur L.
Tibbett syngur 22.55 Frét'ir ,1
stuttu máli Að tafli (ruðmnn'itir
Arnlaugsson fivtur skákþátt 23.
15 Dagskrárlok
FIMMTUDAGUR 27. október 19G6
Hjónaband
Föstudagur 28. októher.
7.00 Morgunútvar- “ rr„aA«
isútvarp.
13.15 Lesin
dagskrá
næstu viku. 3.30 Við vinnana:
Tónleikar. 14.40 Við. sem henna
sitjum. Hildur Kalmin ies sög-
una „Upp við fossa ’ e*'tjr Þorgils
gjallanda (3). 15.00 Miðdegisut-
varp. 16.00 Síðdegisútvarp 16 40
Utvarpsaga barnanna: „ingt oe
Edda leysa vandann ‘ eftir pór:
Guðbergsson. Höf les 17.00 Frott
ir. 19.00 Fréttir 19 20 Tilkytm-
ingar. 19.30 Kvöldvaka. M a :
Á höfuðbólum landsius. Amór
Sigurjónsson rithöf flytur enn'ij
um Reykjahlíð við vlývatn 21 <i()
Fréttir og veðurfregnir 2130
Kórsöngur Robert .Vagner sor-
inn syngur í hálfa Klukkusti.ml.
22.00 Gullsmiðurmn ’ Æðey < 'sc
ar Clausen rithöfundur flymr
þriðja frásöguþátt sinn. 22 2(i *• rá
tónleikum Sinfóníuhllóinsvei’r.r
íslands í Háskólabiói kvölriiá að
ur. Hljómsveitarst.ióri: Sverre
Bruland frá Osló i?inlelk»n á
pianó: Kurt Wallrien f-á H-.isíurí.
23.25 Fréttir i stuttu máli bag-
skrárlok.
— Það væri gaman að fá sér
snúning, sagði hún.
Daniel leit út á dansgólfið. Til
þess að komast þangað, urðu þau
að ganga framhjá borði Fleur og
Davids. Átti hann að hætta á það?
Þó að hann hefði ákveðið að gefa
sig í ljós við þau, svo að þau
hryfckju duglega við, langaði hann
ekki til að gera það -hér á opin-
berum skemmtistað.
— Fyrirgefðu, sagði hann af-
sakandi, — ég kann ekki að dansa.
— Kanntu ekki að dansa? Rödd
hennar var mæðuleg.
— En þú getur alla vega gert
tilraun.
— Hræddur um, að ég leggi ekki
í það.
Hann brosti gleitt til hennar yf
ir borðið. — Sannleikurinn er sá,
að ég er með tréfót.
— Það er ekki rétt. Þú hefðir
ekki synt svona vel um dag-
inn, ef svo væri. Og þú ert ekki
hið minnsta haltur.
— Nei, þetta er afskaplega fínn
tréfótur, sagði hann — svo að ég
sýnist alls ekki haltur.
— Ég trúi ekki einu orði af
þessu.
— Er það virkilega, sagði hann
hiæjandi. 1
— Nei. Ég er Mka sannfærð um,
að þú kannt að dansa. Komdu nú.
Það er skemmtilegur vals.
Ljósin höfðu verið deyfð og eit
ir stutta umhugsun ákvað hann að
‘hætta á það. Auk þess fanhst
honum væri sértega mikið ánægja
að dansa við Susan-
— Það er mesta furða, hvað þú
dansar vel, — með tréfót, sagði
hún stríðnislega.
Hann brosti. — Tréfóturinn er
reglulega þægilegur í kvöld.
— Þú hlýtur að hafa dansað all
mikið, þótt þú hafir tréfót.
— Öðru hverju, sagði hann.
— Að minnsta kosti finnst mér
þú dansa mjög vel. Mér þykir afar
gott að dansa við þig.
— Elskan mín, tautaði hann og
þrýsti henni sem snöggvast fast
að sér. En á því augnabliki rák-
ust þau á annað dansandi par.
Það var Fleur. Hún dansaði ekki
við David, heldur einhvern af
borðfélögum þeirra.
Daniel lyfti höfði til að biðja af
sökunar. — Ó, afsakið, ég ætlaði
ekki...
Fleur starði á hann. Svo æpti
hún. Hún rak upp skelfingaróp og
síðan leið hún í ómegin við barm
dansherra síns.
Maöurinn starði á Daniel.
— Hvað í ósköpunum á þetta
að þýða .. .
NESTA-
EIGENDUR |
Þann 23. 10. s. 1. var ekið .
á rauðjarpskjóttan hest á j
Reykjanesbraut. Mark: stig
eða iUa gerður biti fráman
hægra. Eigandi hestsins tali
við lögregluna í Hafnar-
firði-
15. okt. voru gefin saman í hjóna-
band af séra Ingólfi Guðmundssyni
ungfrú Guðrún G. Árnadóttir, hár
greiðsludama, og Bjarni Ólafsson
flugvélvirki. Heimili þeirra er að
Fellsmúla 9. (Studio, Guðmundar,
Garðastræti 8, sími 20900).
Þýzkar
telpnakápur
<§nlineníal
Önnumst allar viðgerðir á
dráttarvélahjólbörðum
Sendum um allt land
Gúmmívinnustofan h.f.
Skipholti 35 - Reykjavik
Sími 31055
/
Nýlega voru gefin saman í hjóna
band af séra Þorsteini Björnssynj,
ungfrú Birna Ágústsd. og Hörður
Ingólfsson. Heimili þeirra verður að
Melgerðt 37. (Studio Guðmundar,
Garðastræti 8, sími 20900).
Og jafnframt vissi hann, að það
var ekki einkennisbúningurinn,
sem réð úrsMtum. • Aðailpersónurn-
ar í leiknum voru þær Fleur og
Susan.
Sérstaklega Susan. Hann leit á
hana og hortfði á ljóst höfuð henn
ar beygja sig yfir diskinn og litl
ar sólbrúnar hendumar héldu um
fanífapörin og allt í einu langaði
hann til að grípa um hendur henn
ar og halda þeim fast, en bMð-
lega. Hann langaði tM að segja:
Elskar þú David í raun og vevu,
eða hélztu bara, að þú gerðir það?
Gæturðu ekki lært að láta þér
þykja vænt um mig?
Súsan sagði af ásettu/ ráði. —-
Ætlarðu ekki að fara og heilsa upp
á frænda þinn?
Hún fann, að hana langaði mjög.
mikið til að hann gerði það. Hana
langaði til að sanna — ekki að
eins þeirn, heldur og sjálfri sér,
að hann hefði sagt sat.t, þegar
hann hélt því fram, að hann væri
skyldur Frenshaw yfirliðsforingja.
— Ég veit ekki, sagði Daníel,
og fór undan í flæmingi. — Eg
kann ekki við að trufla.
— En ef þú ert skyldur Frens
haw, yrði hann þá ekki bara glað
ur að hitta þig.
— Ég held, ég vilji heldur fara
heim til hans í fyrramálið, sagði
hann.
Hún leit á hann. — Það er satt,
er það ekki?
— Hann ræskti sig. — Jú, vissu
lega er ég skyldur honum. Á því
er enginn vafi.
— Hún sagði efckert, en hún
óskaði, að hún gæti losnað við
þennan nagandi efa.
15. okt., voru gefin saman í hjóna
band af séra SigurÖi Hauki Guð-
jónssyni ungfrú EHý Kr.itsch og
Þröstur Jónsson. Heimili þeirra er
að Hraunbæ 32. (Nýja Myndastof.
an, Laugavegi 43b, sími 15125).
ELFUR
SkólavörSustig 13.
Snorrabraut 38.
SERVÍETTU-
PRENTUN
SÍMI 32-101.
I