Vísir - 26.11.1975, Page 19

VISIR Miövikudagur 26. nóvember 1975.
19
Atriði úr kvikmynd-
inni Bóndi. Guðmund-
ur bóndi á Kleyfum
lelur ær sinar i siðasta
sinni.
Bóndi
Ný kvikmynd
eftir Þorstein
Jónsson
A sunnudaginn var frumsýnd kvikmyndin Bóndi, eftir Þorstein
Jónsson, og var henni vel tekið.
Hún fjallar um Guðmund bónda á Kleyfum f Seyðisfirði við Isa-
fjarðardjúp. Hann hefur ekki rafmagn og er vegasambandslaus
við umhverfið. A undanförnum áratugum hefur fólk flust úr sveit-
inni en Guðmundur er einn eftir ásamt konu og þremur ungum
börnum, en öll þau eldri fluttust i burt um leið og þau gátu.
Kvikmyndin Bóndi er hálftimi að lengd, tekin i litum á 16 mm
filmu. Hún var tekin á árunum 1971,—’75. Til kvikmyndagerðar-
innar hiaut Þorsteinn 650 þúsund króna styrk frá menntamála-
ráði, en einnig studdu aðrir aðilar hann, þannig að styrkir námu
1250 þúsund krónum en kostnaður við gerö myndarinnar var hins
vegar 1700 þúsund krónur.
Nánar verður fjallað um þessa kvikmynd á næstunni i Visi og þá
sennilega um leið islenska kvikmyndagerð. —RJ
Allt sem getur bœtt mann-
líftð ó að fœrast í aukana
Ég var að lesa mánudagsblað
Visis 17. þ.m. Ég leit fyrst á grein
Arons Guðbrandssonar, eina af
mörgum stórmerkum greinum
hans þar sem hann tekur fyrir
þætti úr islensku þjóðlifi, og bend-
ir á ýmislegt sem betur mætti
fara. t niðurlagi greinar sinnar
vikur hann nokkuð aö Þorsteini
Thorarensen og ágætum greinum
hans og minnist á að þeir séu
kannski ekki að öllu ieyti sam-
mála. Siðan segir hann: „Ég tel
engan tilgang að karpa um það
sem á milli ber. Það er ekki til
annars en að skemmta skrattan-
um, en mér finnst hann hafi
aldrei verið á hrakhólum með
skemmtikrafta i okkar litla sam-
félagi”.
Og ekki þarf langt að leita. Ég
fletti blaði. Á bls. 3 er grein eftir
einn úr skúmaskotunum sem þor-
ir ekki að sýna sjálfan sig en þó
sinn innri mann. Þeir eru ótaldir
sem eru liðsveit hins lélegasta i
þjóðfélagi okkar. Þar skrifar ein-
nver meyja um templara af svo
mikilli vankunnáttu að varla tek-
ur tali. Það er ein af þeim sem
tekur undir þann söng að Reglan
fái prósentur af áfengis- og
tóbakssölu rikisins. Ekki er þess
getið hvaðan hún hefir þetta,
fullyrðingar einar látnar nægja.
1 blöðum og öðrum fjölmiðlum
er oft búið að hrekja þennn óhróð-
ur sem er, eins og Halldór frá
Kirkjubóli sagði i Mbl. fyrir fáum
dögum, bláköld lygi. Samt eru
jafnan értal hendur á lofti til að
‘lyfta undir lygina og þessi
„meyja” endurtekurhana. Svona
einfalt er þetta.
Ekki reynir þessi persóna, sem
ekki þorir að skrifa undir fullu
nafni að færa rök fyrir máli sinu.
Nei, hún leitast við að ýta undir
brennivinsölduna. Henni þykir
sjálfsagt ekki nóg komið, hvorki
af slysum né eyðilögðum heimil-
um og einstaklingum.
Það er alveg rétt að Góðtempl-
arareglan hefir byggt fjölda húsa
yfirstarfsemisina. Fjöldinn allur
af islensku kauptúnunum eiga
templurum að þakka fyrstu
félagsheimilin. Einnig sá Reglan
um fyrstu félagsmálafræðsluna á
þessu landi þvi að fundarstörf
hennar voru sannkallaðir skólar.
Og margan manninn hefi ég hitt
sem fullyrti að þar hefði hann
fengið þá fræðslu og öðlast þann
manndóm sem hefði leit.t hann
heilan lifsbrautina.
Yfir þessum húsum sér þessi
kvenpersóna ofsjónum. En hún er
ekki að súta Klúbbinn og þess
háttar hús Jþar sem menn fá oft
fyrstu fræðslu sina i ómennsku og
ósiöum. Nei, það liggur henni i
léttu rúmi. Hún skrifar ekki um
slika hluti.
Annars sárnar mér að þessi
grein skyldi vera prentuð athuga
semdalaust i Visi. Mér hefir nú
undanfarið fundist menningar-
legur svipur á þvi' blaði, og mér er
farið að þykja vænt um margt
sem þar kemur fram. Mér hefði
fundist sjálfsagt að fullt nafn
stæði undir þessari grein þvi að
hún er það vitlaus að heiðarlegir'
ritstjórar geta ekki boðið lesend-
um sinum slikt. Þvi brá mér i
brún er ég las þetta, og ég vona að
hér sé um slys að ræða þvi að þeir
eru nógu margir sem setja fótinn
fyrir náungann og leiða hann út á
hættulegar brautir þótt minn
ágæti Visir fylli ekki þann flokk.
Állt, sem getur bætt mannlifið,
á að færast í aukana. Þvi sterkari
sem félög eins og Góðtemplara-
reglan verða, þeim mun færra fer
miður i þjóðfélaginu. Þetta hafa
árin sannað. Og við þurfum að-
einsað líta á ástandið núna. Góð-
templarareglan er nú ekki ýkja
fjölmennur félagsskapur enda
hefir aldrei syrt meira i álinn en
nú, hvað snertir agaleysi, grip-
deildir, misþyrmingar, afvega-
leiddar sálir og sundruð hjóna-
bönd. Ef fólk streymdi i Regluna
en sniðgengi hin svokölluðu
skemmtihús þá myndi lifið fá blæ
siðmenningar og bræðralags sem
er sterkasti þátturinn i starfi
sannra templara.
Arni llelgason, Stykkishólmi.
Heðra-&leré,r-
hverfi.
‘Mýrarveí
Spenpietöð
LTindur H
Pálmholt
Malbikun fyrir atkvœði? Eða pólitískar
fyrirgreiðslur?
Margir segja sem svo. Hvað
varöar mig um pólitik? Eöa
ekki er ég að skipta mér af póli-
tik. Þannig eru sjónarmiö ansi
margra.
Ég hcf eins og hver annar
borgari hér á Akureyri fylgst
litillega með stækkun bæjarins
og l'ramvindu i varanlegri
gatnagerð. Nú langar mig að
gera að umræöuefni og bera
sainan malbikun i Neðra Gler-
árhverli og Lundarhverfinu
nýja.
Norður Glerárhverfið er að
miklu leyti 12—15 ára gamalt og
að hluta nokkru eldra. Um það
liggur leiðin að Krossanesverk-
smiðjunni, sem er m.a. flutn-
ingsleið fyrir fiskúrgang frá
frystihúsi Otgerðarfélags Akur-
eyringa hf. Til þess að flytja
mjöl frá verksmiðjunni til skips
þarf einnig að aka þennan sama
veg.
Ekki er enn farið að malbika
leiðina og ofaniburður er þannig
að i rigningu verður þarna aur-
leðja en rykmömkur leggur frá
veginum þegar þurrt er. Hús við
veginn eru ötuð auri og eigend-
urnir eru að gefast upp á þvi að
þrifa þau og halda þeim i snyrti-
legu ástandi.
Þegar votvirðasamt er berst
aurinn inn i húsin og er til óþæg-
inda. Er rykmökkur stundum
þannig i þurrki frá veginum, að
vart er hægt að opna glugga.
Að sjálfsögðu er fólk sem
þarna býr lika að gefast upp á
að rækta blóm sér til ánægju,
eða að hlynna að gróðri.
Undirbygging götunnar er
kannski ábótavant en þvi skyldi
þessi gata og mikla umferðar-
leið vera látin biða svona um
áraraðir eða eigum við heldur
að segja áratuga skeið.
Lundahverfið nýja hefur að
mestu risið á tveimur eöa
þremur árum. Blokkir og rað-
hús, inörg atkvæði. Enda er bú-
ið að malbika aðalbyggð hverf-
isins. Þess skal þó getið, að
Þingvallastræti var i nokkuð
góðu ástandi og malbikun kom-
in að Lundi. En svo gerist undr-
ið.
Skógarlundur sem ekki var
búið að leggja fyrir ári var mal-
bikaður innan eins árs. Ennþá
verða ibúar Neðra-Glerárhverf-
is að búa við tveggja áratuga á-
stand. Og maður verður ekki
hissa þó sumir þeirra séu ansi
langeygir eftir varanlegri
gatnagerð.
Skyldu ibúar þess hverfis ekki
hafa greitt gjöld sin til bæjarins
eins og aðrir ibúðar? Eða hvers
eiga þeir að gjalda?
öll ráðstöfun á búgarðinum
Lundi er stórhneyksli og bæjar-
yfirvöldum til stórskammar.
Þarna átti auðvitað að nýta
mikinn og góðan húsakost á fé-
lagslegum grundvelli og er það
kapituli út af fyrir sig.
Hvað skyldi valda þessari
mismunun á malbikun i tveimur
hverfum? Mér er spurn.
Hvað veldur? Pólitisk fyrir-
greiðsla? Eða malbikun eftir at-
kvæðamagni? Er ekki allt i lagi
fyrir fleiri að fara að hugsa svo-
litið um framvindu mála bæjar-
félagsins?
^ógarlundur____^
Mjólkuraam
Eftir
Matthías
Gestsson
Akureyri
►