Vísir - 01.12.1975, Blaðsíða 5

VISIR Máinidagiir 1. desember I!)75.
5
20IYIBI
Töf raborðið fyrir allt og ekkert
þessi mál skynsamlegum tökum
þá gætum við nú verið búnir að
virkja allt heitt og kalt vatn á Is-
landi sem tiltækt er til sliks og
nema landið að nýju, skuldað
engum neitt og átt gilda gjald-
eyrissjóði og verið öðrum óháðir.
En við allar þessar fram-
kvæmdir hefði sennilega ekki
staðið á hrópyrðum eins og 1919,
þegar stöðvuð var rafvæðirig i
landinu. ,,Það á að selja landið”.
Þessu vil ég svara. Ég vil ekki
selja þetta land, og ég vona að sá
islendingur fæðist aldrei sem vill
gera það. En ég vil heldur ekki
gefa það. Við höfum verið heppin:
þegar lsland hefir verið hér-
numið þá hefir þvi verið skilað
aftur. Það eru til þjóðir i heimin-
um, sem hafa átt lönd, sem hafa
verið tékin af þeim og ekki skilað
aftur. Ég hefi verið samvistum
við margt fólk, sem átti sér ekk-
ert föðurland. Ég hefi átt vini,
sem hafa svipt sig lifinu af þeim
ástæðum. Þeir voru allsstaðar
gestir.
Ég lofaði Visi i haust að skrifa
fyrir hann nokkrar greinar og
með þessari grein er blaða-
mannsferli minum lokið i bili.
Einhverjum finnst sennilega að
fyrr hefði mátt linna, en hafi ein-
hverjir sótt fróðleiksmola i þetta
spjall, þá bið ég þá vel að njóta.
blaðafréttum, að með öllu
samanlögðu, hernaðaraöstoð með
meiru, greiddu Bandarikin um
400 milljónir dollara fyrir fimm
ára dvölina á Spáni. Þessi fjár-
hæð er með núverandi gengi um
67 milljarðar króna. Til saman-
burðar má svo geta þess, að allar
erlendar skuldir íslands voru
taldar um 66 milljarðar króna, þ.
1. nóvember 1975. Siöan hafa svo
átt sér stað nýjar lántökur tæpir
10 milljarðar króna.
Þá snúum við okkur að
Portúgal. Bandarikin hafa haft
flug og flotastöö á Asoreyjum
samvk. samningi við Portúgal,
sem gerður var árið 1944, og sem
rann út þ. 4. febr. 1974. Um fram-
hald þessa samnings er vist allt
óráðið nú vegna hins mikla óróa
sem rikir i stjórnmálum
Portúgals. Árið 1971 var gert
sámkomulag milli Banda-
rikjanna og Portúgals, sem var i
tengslum viðnefndan samning, en
það var svo ftljóðandi að frá og
með árinu 1969 og næstu fimm
ár þar á eftir eða til þess að
samningurinn rynni út, skyldu
Bandarikin greiða fyrir að-
stöðuna á Asoreyjum eina milljón
dollara i peningum, 5 milljónir i
tækjum, 30 milljónir i land-
búnaðarvörum og 400 milljónir i
útflutningslánum. Þessar 400
milljónir dollara voru svo veittar
sem lán af The Export-Import
-
Það er vert að ræða þessa hlið
málsins nánar.
ÁStór-Reykjavikursvæðinu býr
næstum helmingur þjóðarinnar.
Ef það kæmi nú fyrir að skotið
væri úr kafbát utan af hafi atdm-
sprengju, sem hæglega gæti gerst
á ófriðartimum og allar aðstæður
til eyðileggingar væru góðar, þá
væri hægt að tortima upp undir
helming þjóðarinnar i einu vet-
fangi. Ef skyndilega þyrfti að
rýma fólki af Reykjavikur-
svæðinu og nágrenni þá er ekki
með góðu móti hægt að komast
neitt, nema eftir einni leið, en það
er yfir Elliðaárbrýrnar, en við
þær mundi myndast örtröð og þar
gæti svo fólkið borið beinin. Við
áttum að krefja þá sem hafa
tekið að sér að verja landið til
þessa um að leggja fram fé til
þess að gera þrjár til fjórar
höfuðleiðir færar út af þessu
svæði,en hvert átti svo að fara
með fólk sem slasast hefði við
nefndar aðstæður en þó lifað af?
Það er ekkert sjúkráhús til á öllu
Suðurlandi sem fært væri til þess
að veita fyrstu hjálp i slíku
neyðartilfelli. Við áttum að
krefjast þess að verndararnir
legðu fram fé til þess að byggja
stórt og vandað sjúkrahús á
hverasvæði á Suðurlandi sem
gæti tekið á móti særðu og slösuðu
fólki, en á friðartimum gæti það
fullnægt sjúkrahússþörf Suður-
Að
selja
landið
Það hefir aldrei farið fram nein
úttekt á þvi hversu mikið framlag
íslands er til Nato, en mat Banda-
rikjanna á hagsmunum þeirra i
öðrum löndum getur gefið um
það dálitla visbendingu. Við byrj-
um á Spáni. Spánn er eina land-
ið i Evrópu, sem ekki var gef-
inn kostur á þvi að taka þátt i
uppbyggingu Evrópu samkvæmt
Marshalláætluninni og naut
heldur engrar Marshall-aðstoðar.
Spánn fékk heldur ekki inngöngu i
Nato, en Bandarikin gerðu þó
sérstakan samning við Spán sem
tók fyrst gildi árið 1953. Siðan
hefir þessi samningur verið
endurnýjaður á fimm ára fresti
og siðast árið 1970. Samkv. þess-
um samningi hafa bandarikja-
menn haft herstöðvar á Spáni.
Við siðustu endurnýjun var
samningnum breytt að nokkru.
Var hann þá gerður að vináttu og
samvinnusáttmála milli Banda-
rikjanna og Spánar. Jafnframt
skyldu herstöðvar Bandarikjanna
á Spáni verða eign Spánar sem
mundi sfðan leigja Bandarikjun-
um afnot af þeim. Þegar þetta
gérðist voru eftirtalin riki við
norðurströnd Miðjarðarhafsins,
Tyrkland, Grikkland, Italia og
Frakkland, öll i NATO og sam-
komulagið innbyrðis sæmilegt.
Aukþess var hluti af suðurströnd
Miðjaðarhafsins áhrifasvæði
NATO ásamt Portúgal vestan
Gibraltar. Þrátt fyrir alla þessa
miklu möguleika Bandarikjanna
til athafnarýmis á Miðjarðar-
hafinu, taldi bandariski stjórn-
málamaðurinn Fulbright, samkv.
í U.S.A., en 36
milljónirnar samkv. þremur fy rri
liðunum voru einnig greiddar i
fyllingu timans. Æskilegt er til
frekari skilningsauka að hafa ein-
hvern samanburð, og hann er
nærtækur. Þessi greiðsla Banda-
rikjanna var 36 milljónir
dollara, en öll Marshall-aðstoðin
sem kom i okkar hlut á sinum
tima var 38,65 milljónir
dollara. Ég vil taka fram að þær
tölur sem ég hefi hér nefnt, eru til
min komnar gegnum blaða-
fregnir, innlendar og erlendar, en
ekki gegnum opinberar skýrslur,
og ber ég þvi ekki ábyrgð á þeim.
Hér liggja þá fyrir þeir kostir,
sem Bandarikin hafa gengið að,
og má þá lita á þá sem mat þeirra
á þeirri aðstöðu sem nefndar tvær
þjóðir veita þeim. Þessi aðstaða
er þó ekki nema brot af þeirri að-
stöðu sem við veitum 500milljón-
um manna sem eru i NATO og
geta átt lönd sin og lif undir þvi að
hafa hernaðarlega aðstöðu á ís-
landi. Við réttum þeim lykilinn að
Atlanshafinu og segjum: Gjörið
svo vel, þetta kostar ekkert.
Svona er mikið eftir af kónga-
blóðinu i okkur islendingum
ennþá. Þegar rætt er um her-
varnir á íslandi, þá er alltaf
talað um að verja landið, en
málið er tviþætt. Það er sjaldan
eða aldrei minnst á að verja líf
þess fólks sem á landinu býr.
Þetta er þó sannarlega atriði,
sem við verðum að fylgja fast
eftir, þvi áhugi útlendinganna er
fyrst og sfðast fyrir hernaðarlegu
gildi landsins fyrir þá sjálfa.
lands. Ef varnarliðið þyrfti að
flytja hergögn um landið siðari
hluta vetrar, þá er ekki hægt að
komast með þau lengra en upp i
Kollafjörð á vesturleiðinni og
austur i Flóa á austurleiðinni.
Lengra nær ekki varanlegur
vegur. Holklakinn mundi hamla
ferðum á öðrum vegum. 1 stað
þess að setja fótinn fyrir það að
varnarliðið fjármagnaði varan-
legan veg upp i Hvalfjörð áttum
við að krefjast þess að það fjár-
magnaði varanlega vegagerð
(hringveg) um landið og þvert
yfir það. Verkið átti að vinnast af
islenskum höndum og vélakosti i
eigu islendinga. Það átti ekki að
taka vinnuafl frá islenskum at-
vinnuvegum til starfans, en á
hverju vori koma 10 til 15 þúsund
manns úr skólunum, og þetta fólk
vantar vinnu, og það átti að nota
það við framkvæmdirnar.
Hér er aðeins drepið á tvö atriði
af mörgum sem okkur ber að
hafa augun opin fyrir.
Við þá menn sem hugsa sem,
svo: þetta er blaður, hér getur
ekkert svona lagað gerst vil ég
segja þetta.
Þá þurfum við heldur ekkert
varnarlið. Ef við hefðum nú lagt
þjóðrembinginn á hilluna og tekið
ZOMBI er sófaborö.
ZOMBI er sjónvarpsboró.
ZOMBI er reykborð.
ZOMBI er hljómtækjaborð.
ZOMBI er morgunverðarborð.
ZOMBI er skrautborð.
ZOMBI er á hjólum.
ZOMBI ER ALLT.
Fæst í teak, Ijósri og dökkri eik
(wenge lituð).
UTSDLUSTAÐIR:
Reykjavík: Kristján Siggeirsson hf.
J L Húsið
Híbýlaprýði
Dúna
Akranes: Verzl. Bjarg
Borgarnes: Verzl. Stjarnan
Bolungarvik: Verzl. Virkinn,
Bernódus
Halldórsson
Siglufjörður: Bólsturgerðin
Akureyri:
Húsavík:
Selfoss:
Keflavík:
Augsýn hf.
Hlynur sf.
Kjörhúsgögn
Garðarshólmi hf.

HUSGAGNAVERKSMIÐJA
KRISTIÁNS SIGGEIRSSONAR HF.
Koykjavik simi 2.51170