Lesbók Morgunblaðsins - 18.10.1925, Blaðsíða 1

Lesbók Morgunblaðsins - 18.10.1925, Blaðsíða 1
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS. Sunnudaginn 18. október 1925. Það eru fá orð í íslensku máli, sem hafa svo mikinn æfintýrablæ sem orðið s e 1. Því fylgir hress- andi dalagola, og því fylgir óður um sterkt og heilbrigt líf, kyr- láta og draumríka daga, við móð- urbrjóst jarðar. Seljalífið er ekki lengur þáttur í íslensku þjóðlífi. Hjá oss heyrir það nú eingöngu æfintýrunum fII. Jeg hygg og, að æfintýri eins og „Selmatseljan,“ eigi ekki lítinn þátt í þeim æfintýraljóma, sem sveipast hefir mn seljalífið hjá oss. Jeg man það, að jeg sat sem barn við knje gamallrar konu, sem verið hafði selmatselja. Og mig tók það sárt, að hætt skyldi vera að hafa í seli — í bókstaf- legri merlkingu. Sveitalífið ís- lenska verður nú meira og meira rúið „rómantik“. Bráðum heyra fráfærur og kvöldsetur á gamla vísu, sögunni til. Við, sem vorum börn fyrir 14—16 árum, getum tekið börnin á knje okkar og sagt þeim sögur frá sveitalífinu í bernsku okkar, sem bera svipað- an blæ æfintýra og seljasögurnar, sem gamla fólkið sagði. 1 Noregi er ennþá haft í seli. Hvorki hátt kjötverð, breyttar markaðskröfur, smjörbú nje vinnn hjúaleysi hefir megnað að kcll- varpa þeim gamla sið. Og se’ju- lífið eí ennþá frumrænt og lo'kk- andi. Raunar munu verslunarlærð- ar selmatseljur hafa verið vantl- fundnar fyr á dögum, og selmat- sdjur með stúdentsprófi hafa ekki verið á hverju strái til þessa. Nú sje jeg, að blöðin skýra frá slík- um fyrirbrigðum. Mjer þótti leitt að fara svo úr Harðangri, að koma ekki til selja. En förin drógst, Það var ekki lokkandi að hreyfa sig mikið í 30—35 stiga hita í skugganum, eins og var hjer á Voss og í Ilarð- angri í júlí og ágúst í sumar. En loks lagði jeg þó af stað, og í för með mjer voru Olsen, ungur kaupmaður frá Björgvin. og Brigt, yngsti sonur bóndans á Kaland. Yið lögðum á 1100 metra brekku klukkan hálf sex að kvöldi, svo ljettklæddir, sem lög leyfa. Kaup- maður hafði malpoka á baki, og jeg hjelt á kaffikatli. Við hjeld- um eftir mjóum stíg, upp snar- bratta hlíð. Skógurinn var svo þjettur, að hann byrgði alla út- sýn. Við fórum hægt, bljesum og stundum og þurkuðum af oktur svitann. Eftir 20 minútna gang komum við á gilbarm. Eækur foss aði eftir gilinu. Sólgullinn hentist, hann milli grárra steina og græn- laufgra, hvítstofna bjarka. Hjeð- an sást út yfir fjörðinn, snarbratt- ar hlíðar og dimmblátt djúp. Bæ- ir fjær og nær, hvít hús og ranð, og reykir stigu beint, í loft upp í kvöldkyrðinni. Við hjeldum áfram. Nú lá leið- in yfir gilið og síðan inn og upp gilbarminn. Allsstaðar var jafn snarbratt, og jeg tók að skygnast uppfyrir mig. Skógur, skógur, björk og askur, sem stóðu bein og laufrík í brekkunni. Við nám- um staðar og skárum okkur stafi. Siðau gengum við hraðara og kom

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.