Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1927, Blaðsíða 1
Erinöi um 5tranöarkirkju
flutt í útvarpið 14. sept. 1927, af sjera Ólafi Ólafssyni.
Allir íslendingar þekkja Strand-
arkirkju; hún er efalaust alkunn-
asta kirkjan á öllu íslandi; því
valda áheitin. Nii á síðari tímum
hefir allmikið verið rætt og ritað
um kirkju þessa, um trúna á liana
og áheitin, sem henni árlega hlotn-
ast. Mig langar til að mega „leggja
orð í þann belg,“ vona líka, að
mjer sje það frjálst, sem öðrum,
þótt jeg sje að einhverju leyti
einhverjum öðrum ósamdóma, sem
um þetta efni liafa ritað á síðari
tímum.
Mjer hefir virst, sem stöku mað-
ur hafi nú á síðari misserum sjeð
ofsjónum yfir auðlegð þeirri, sem
Strandarkirkju safnast árlega í
áheitum. Menn amast ekki við á-
heitunum í sjálfu sjer; en menn
Vilja beina j)eim í ýmsar aðrar
áttir.
Reynslan á nú eftir að sýna, hve
mikið mönnum verður ágengt i
því efni. Rest gæti jeg trúað, að
Strandarkirkja verði enn sem fyr
dálítið „þung í vöfunum," ekki
síður en þegar hefir átt að taka
hana upp og flytja hana af eyði-
sandinum á Strönd, þar sem hún
er búin að standa í margar aldir.
Mjer þykir vaent um Strandar-
kirkju, hún var fyrsta kirkjan mín
í prestskapnum, fyrst af 10, sem
jeg hefi þjónað um æfina. Jeg les
með einstakri ánægju allar áheita-
gjafirnar til liennar, sem birtar
eru í blöðunum, og jeg óska ein-
lægt, að þær verði sem flestar og
mestar, og mjer er gleðiefni, að
sjá, að ekki eru allar hinar formt
dísir dauðar að því er Strandar-
kirkju suertir.
Hvað er nú um þessa álieitatrú
að segja? Er hún ný éða er hún
gömul ? Er hún sjerkennileg fyrir
fáfróðan almúga hjer á ísiandi eða
er hún líka til hjá öðrum þjóð-
UUl ?
Þess.i áheitatrú er að minsta
kosti eins gömul og sögur ná aft-
ur í tímana, og líklega eldri þó;
líklega komin austan úr Austur-
álfu, þar sem menn ætla, að stað-
ið liafi vagga þess þjóðflokks, sem
við erum af koinnir, og þar sem
flestar trúarbragðahugmyndir vor
ar eiga sinn uppruna. Bæði Suð-
urlanda- og Norðurlandaþjóðir
höfðu sína áheitatrú; Islending-