Lesbók Morgunblaðsins - 19.07.1931, Page 1
*
28. tölublað. Sunnudaginn 19. júlí 1931. VI. árgangnr.
Haralö Höfföing.
Höffding við skrifborð sitt.
— In memoriam —
Eftir
ðr. Agúst H. Bjarnason
prófessor.
Motto:
Du kerkerst den Geist
in ein tönend Wort;
Doch der Preie wandelt
im Sturme fort.
Schiller.
Þriggja danskra manna, sem
báru höfuð og herðar yfir sam-
tíð sína, þeirra Troels Lunds, Ge-
orgs Brandes og Haralds Höff'-
dings, minnist jeg sjerstaklega frá
námsárum mínum í Kaupmanna-
höfn. I>eir gerðu mjer veru mína
þar verðmæta og eftirminnilega,
Troels Lund fyrir göfugmannlegt
viðmót og glæsilega ritmensku,
Georg Brandes fyrir eldlegan á-
huga á mönnum og málefnum og
óslökkvandi gremju yfir öllum
smásálarskap • og þröngsýni, og
Harald Höffding sem hinn fæddi
fræðari og óþreytandi eljumaður.
Allir voru þeir æskuvinir og
um nokkurt skeið ævi sinnar her-
teknir af heimspekilegum áhuga.
Allir urðu þeir forgöngumenn,
hver á sínu sviði bókmentanna, og
að sumu leyti víðfrægir menn.
Allir vöktu þeir landa sína og
raunar öll Norðurlönd til nýs
lífs og nýs sltilnings á sjálfum sjer
og öðrum. Allir reyndu þeir að
færa út veraldleg og andleg landa-
mæri lands síns og þjóðar. Það
var ekki síst áliti þeirra og áhrif-
aftur Norður-Sljesvík í ófriðar-
lokin síðustu. En enn miklu meiri
varð þó vegur Danmerkur fyrir
andlega starfsemi þeirra. Nú virð-
ist mjer sem vegur Danmerkur
hafi aftur minkað að þeim látnum.
Troels Lunds hefi jeg þegar
minst í smáriti einu, sem dansk-
íslenska fjelagið gaf út hjer á
árunum, Georgs Brandes í grein
í „Iðunni“ (1921—22). En nú er
að minnast þess mannsins, sem
jeg átti persónulega mest upp að
unna, kennara míns um mörg ár,
prófessors Haralds Höffdings, og
er mjer þó mjög markaður bás í
Lesbókinni til þessa. —
Harald Höffding var fæddur í
Kaupmannahöfn þ. 11. mars 1843
um að þakka, að Danir hrepptu
og skorti því rjptta tvo vetur í
nhætt, er hann ljest þ. 2. þ. m.
Var hann af góðum kaupmanna-
ættum kominn, hlaut ágætt upp-
eldi, {>annig að hann þegar á stú-
dentsárum sínum las gríska og
latneska höfunda sjer til gagns og
skemtunar. Um eitt skeið var hann
samkennari Björns M. Olsens við
Borgerdydskólann í Khöfn og
hrósaði mjög gáfum hans og at-
gervi.
Höffding ætlaði sjer að verða
guðfræðingur og lauk háskóla-
prófi í þeim fræðum. En mjög
snemma varð hugur hans eins og
tvíbentur milli heimspeki og trú-
ar og átti hann lengi í hugarstríði
við sjálfan sig um það, hvora leið-
ina.hann ætti heldur að stefna.
Á öðru leitinu var Sören Kirke-
gaard með hinar hörðu og óbil-