Lesbók Morgunblaðsins - 10.05.1936, Blaðsíða 6

150
LESBÓK MORGUNBuaÐSINS
Japönsk fjölskylda. Þessi mynd er af fjölskyldu Naganos flotafor-
ingja, og bíður hjá flotamálaráðuneytinu í Tokio til þess að taka
á móti Nagano er hann kom heim af flotamálaráðstefnunni í London
fara svo vel við liið sólríka jap-
anska töfraland.
1^ ÓLklÐ fer í bað í fjelagi.
Er það ekki einkemiilegt ?
Og þótt jeg væri Evrópumaður
varð jeg að hlíta þessari venju,
því að ekki eru til nema sameigin-
leg baðherbergi. Og þarua baða
Japanar sig oft á dag. Bað-
tíminn er frá því árla á morgn-
ana og fram undir kvöld. Og Jap-
anar eru svo hispurslausir, að
þeim kemur ekki til hugar að
klæða sig í baðtímanum. Örlítil
lendaskvla, rjett eins og fíkjublað,
er klæðnaður þeirra, kofri á höfði
og ef til vill gleraugu og arm-
bandsúr. Bæði konur og karlar
ganga þannig til fara. Þau þurfa
ekki að skammast sín fyrir neitt
og þurfa ekki að blygfast sín.
A þessum baðtímum fer líka alt
fram með dásamlegri siðsemi.
Fyrsta morguninn ætlaði jeg að
fá mjer aðeins skyndibað. Jeg
hafði ásett mjer að fara í sjó
seinni liluta dagsins og fá að vera
þar einn út af fyrir mig. En þeg-
ar jeg kom ínn í baðherbergið
rakst jeg þar á heila fjöldskyldu,
foreldra, piltung og tvær frum-
vaxta yngismeyjar, öll alsnakin.
Þeim brá ekkert þótt jeg kæmi
inn. Engin hrínandi hljóð nje
uppþot. Jeg reyndi að stama fram
afsökun fyrir það að hafa ráðist
þama inn á þau, en þess þurfti
ekki. Þeim var alveg sama þótt jeg
kæmi inn. Þau þurftu ekki að
skammast sín fyrir neitt.
I ÁSAMLEGT er hvernig lieil-
■*■'' ar fjölskyldur koma sjer
fyrir í litlu herbetgi í gistihúsi, og
hvernig sambúðin og heimilisbrag-
urinn er þar.
Fátt er húsgagna í herberginu,
allur gólfflöturinn er tíl þess
ætlaður að hver geti látið sjer
líða þar sem best, og eftir eigin
geðþótta. Eitt eða tvö mjög lág
borð og fataskápur í veggnum
sjálfum; flötum svæflum er raðað
í hrúgu — einkeUni allra jap-
anskra heimila. Svæflunum er
skift milli heimilisfólks og gesta
þegar þurfa þykir, og eftir hvers
ósk. Tveir slíkir koddar, lagðir
hlið við hlið mynda hvílurúm, og
það má lengja og breikka eftir
vild með því að_bæta fleiri kodd-
um við. Umhverfis borðin eru
kringlóttar sessur. og koma í stað
stólanna í Evrópu.
Fimm eða sex manna fjölskylda
býr venjulegast í einu litlu her-
bergi. En oft eru alt að tíu manna
fjölskyldur í sama herbergi. í
gistihúsunum gera menn sjer
heimili úr þessu eina herbergi, en
í gistihúsum í Evrópu væri slíkt
óhugsandi. Það hindra hinir vondu
siðir og venjur vorar ve’strænna
þjóða. 1 miðju herberginu, á gólf-
inu, reisir fjölskyldan sjer rúm
úr svæflum og köddum. Yfir það
er svo spent snjóhvítt flugnanet.
Undir þessum hvíta, gagnsæa
liimni, hvílir svo öll fjölskyldan,
og kemst þannig af með undra-
lítið liúsrúm, því að næsta morgun
er þessu öllu svift þurtu, og
þá eru sessurnar og koddarnir úr
hviilunni notaðSr sem ^æti og
hægindi.
Það er einkennilegt að sjá.
þegar flugnanetið hefir verið spent
yfir svæflana og koddana, »ð þá
er það eins og sjerstakt herbergi
í herberginu. Og inni í ]>essu her-
bergi lesa menn blöð og bækur
skrifa brjef o. s. frv. og leggjast
þar svo til hvíldar. Það er ótrú-
lega viðkunnanlegt' í þessu tjaldi.
Þar er ró og friður, en í herberg-
inu fyrir utan sveiina ílugur og
allskonar veggjalýs og skorkvik-
indi, sem vakna með rökkrinu.
TDOKÐSIÐIK og matarhæfi J,ap-
ana er einkennilegt og að
mörgu leyti til fyrirmyndar. Disk-
ar og skálar eru lakkfægðar og
gljáandi, með kolsvörtum eð,a rú-
bínrauðum grunni og margskonar
íburðarmiklnm skartmyndum. —■■
Fram eTu reiddir súrir og sætir á- \