Lesbók Morgunblaðsins - 13.02.1938, Page 8
4í
lksbók mokgunblaðsins
Bjarndýr með afkvæmi sitt í dýragarðinum í London.
búin, sprengingin er hvítu í hag.)
24. fxg, Dxg5; 25. Hbf2!, Be6;
(Svart verður að rjúfa annan
hvorn eiðinn. Ef Hf8, þá 26.
Rxe6.)
26. Hxf5!!, (Rothöggið. Hvítt gat
einnig leikið Rxc6, en hinn gerði
leikur er sterkari.) 26.....BxH;
(DxB var betra, en hvítt á alt um
það unna stöðu. T. cT. DxII; 27.
HxD, BxII; 28. Dc4+,. Kh8; 29.
Df7, o. s. frv.) 27. I)c4+, Kg7;
28. Df7+, Kh6; 29. HxB, Dxe3+;
30. Kg2, De2+; 31. Kh3, Hg8;
(Mátinu verður ekki bjargað.)
32. IIf6+, Kg5; 33. Hg6+, IIxH;
34. DxH mát.
Pegar loftárásir Japana voru
sem heiftugastar á Nanking,
var hópur útlendinga á gistihúsi
einu þar í borg, sem leitaði sjer
skjóls í kjallaranum. Meðal gest-
anna var ensk kona, frú Ferror,
og í hvert skifti, sem gestirnir
leituðu sjer hælis í kjallaranum,
tók hún með sjer dálítið skrín
eða kassa. Þó hinir gestirnir væru
dauðskelkaðir, gátu þeir ekki að
sjer gert að brosa að konunni,
því allir hjeldu að hún geymdi
skartgripi sína í skríninu.
Einn gestanna reyndi að út-
skýra fyrir konunni, að henni
yrði til lítils gagns skartgripirn-
ir, ef hún ljeti lífið í kjallaran-
um. Frú Ferror svaraði þessu
engu, en opnaði skrínið og kom
þá í ljós, að í því voru nokkur
hundruð sígarettur, ein flaska af
koníaki og ein flaska af whisky!
Það er mjög algengt í Frakk-
landi, að konur, sem hafa skilið
við menn sína, bera eyrnahringi
af sjerstakri gerð. Þetta er ekki
ný tíska, því siðurinn er frá
dögum Marie Antoinette drotning-
ar.
Smælki.
Inflúensufaraldur gevsar ár-
lega í næstum öllum löndum
heims. Arlega kostar inflúensaix
bresku þjóðina 50 miljónir sterl-
ingspunda.
*
Borgarstjórinn í franska smá-
bænum Ehuns, sem er rjett hjá
París, tók við embætti sínu 1878
og hefir haldið því síðan. Borg-
arstjórinn er nú 86 ára gamall.
*
Fjórar miljónir manna í Eng-
landi eru með amerískar tennur.
A síðasta ári voru keyptar til
Englands 41,797,000 tennur frá
Bandaríkjunum.
*
Sigga litla kemur grátandi inn
í eldhús til mömmu sinnar.
— Af hverju ertu að gráta,
Sigga mín? segir mamma henn-
ar.
— Hann pabbi sló hamrinum
á fingurinn á sjer.
— Blessuð vertu, það er ekki
til annars en að hlæja að því.
— Já, en það var nú einmitt
það sem jeg gerði.