Lesbók Morgunblaðsins - 03.02.1946, Blaðsíða 15
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS W
31
Oskiljanlegir fyrirburðir
Framh. af bls. 23.
hefir birst í mexikönskum blöð-
um).
Einfœtingur.
Þessi atburður gerðist í South
Devon í Englandi fyrir nokkrum
árum, og hefir engin skýring
fengist á honum.
Það var einn morgun að fólk-
ið í þorpinu kom á fætur að það
sá, að mikið hafði snjóað um
nóttina, og í snjónum sáu þeir ein-
kennilega slóð, sem lá þvert yfir
akra, engi, girðingar og hús og
var hún rakin um 40 mílna vega-
lengd. Þessi slóð hlaut að vera
eftir einfæting, því að sporin voru
í beinni línu hvert fram af öðru
og voru öll eins, klofin, íhvolf, um
4 þumlungar á lengd og 2 á breidd,
en 8 þumlungar milli þeirra. —
Sums staðar lá slóðin þvert yfir
nokkur hús, yfir iieystakka og 5
metra háa veggi.
Frjettin barst fljótt út og vís-
jndamenn og blaðamenn streymdu
til Devon. Vísindamennirnir urðu
að játa, að þessi- spor þektu þeir
ekki. Ekki væri kunnugt að til
væri nokkur skepna, er ljeti eftir
sig slíka slóð. Sporin voru teikn-
uð nákvæmlega og steypumót tek-
in af þeim og send á náttúru-
gripasafnið í London. Enginn
þekti þessi spor, og þau hafa
aldrei sjest síðan.
(„Times“ sagði frá þessum at-
burði og sagði að engin eðlileg
skýring yrði gefin á honum).
Elddansinrr.
í skýrslu þeirri er Smiths Etuo-
logiska stofnunin gaf út árið 1883
-—84, má lesa einkennilega frá-
sögn eftir Washington Matthews
lækni, sem gerði sjer far um að
kynnast siðum Indíána, þegar
hann var læknir í Fort Wingate í
New Mexiko. Frásögn hans er af
trúarbragðahátíð, sem Navajo-
Indíánar heldu 28. október 1884
sakamt frá Wingate-virkinu. —
Matthews segir svo frá:
„Ellefti dansinn var nefndur
elddansinn. Tíu menn með lenda-
dúk, gengu. inn á autt svæði, en
áhorfendur stóðu í hring þar um.
Allir þessir menn, nema foring-
inn báru í höndum kyndla úr
ræmum aí sedrusviðarberki. Þeir
kveiktu á kyndlunum við hinn
heilaga eld og hófu svo tryltan
dans umhverfis eldinn. Síðan
tóku þeir að berja hver annan
með logandi kyndlum. Hver mað-
ur barði þann, sem á undan var,
á bert bakið, og stundum nugg-
uðu þeir bakið hver á öðrum með
eldinum, en enginn kipti sjer upp
við það. Ef þeir náðu ekki til
annars manns, hýddu þeir sjálfa
sig með logavendinum. Og voru
það engin smáhögg, sem hver
veitti öðrum“.
Þegar dansinum var lokið skoð-
aði læknirinn alla þá, sem tekið
höfðu þátt í honum. Hvergi sást
votta fyrir brunasárum á hinum
nöktu líkömum þeirra. Hann hafði
sjálfur horft á aðfarirnar og hon-
um var alveg óskiljanlegt hvern-
ig þeir höfðu komist óskemdir úr
dansinum.
- Molar -
Strandlengja Alaska er 26 þús.
milur. Flatarmál Alaska er nærri
því einn fimmti af öllu flatarmáli
Bandarikjanna.
— En góði prófessor, jeg var að
enda við að segja yður, að lyftan
hefir ekki enn verið sett í húsið.
— Hvað er það, sem trúboðinn
verður fyrst og fremst að kenna
villimönnunum?
— Að borða grænmeti.
Ósk eiginmannsins.