Lesbók Morgunblaðsins - 12.05.1946, Blaðsíða 15

Móðurmerki og valbrá,
Nú er hægt að losna við hvort
tveggja. Móðurmerkin brenna lækn-
ar með radiumgeislum, en valbrá er
læknuð með frystingu eða með því
að spýta lyfjum undir húðina. Það
er algjörlega hættulaust og þjánihg-
arlaust að láta taka af sjcr móður-
merki (fegurðarbletti) með radium.
Turgenjcv
kom cinu sinni í iieimsókn til Leo
Tolstoy á Jasnaja Poljana. Tolstoy
fór mjög lofsamlegum orðum um
bækur Turgenjevs, og varð Turgen-
jev þá á að segja að hann hefði nú
einmift með sjer handrit að nýustu
skáldsögunni sinni ,.Faðir og sonur“.
Vildi Tolstoy máske líta á það? Jú,
hann vildi það endilega. Og svo fór
hann með handritið inn í skrifstofu
sína og lokaði á eftir sjer. Turgenjev
beið klukkustundum saman. Seinast
varð hann óþolinmóður og gægðist
inn í skrifstofuna. Þar sat þá Tolstoy
steinsofandi, hafði sofnað út frá
fyrstu blaðsíðunum í ,,Faðir og son-
ur“. — Snemma næsta morgun fór
Turgenjev frá Jasnaja Poljana, og
kom þangað aldrci framar.
Upton Sinclair
hinn frægi amcriski rithöfundur
var einu sinni að tala við útgefand-
ann að bókum sínum Útgefandinn
fekk honum þá bók, sem nýlega var
komin út og sagði:
— Þetta er framúrskarandi bók.
— Hafið þjer lcsið hana? Nú ekki!
Hvernig vitið þjer þá að hún er fram-
úrskarandi?
— Jeg gaf vini mínum eitt eintak.
Hann fór með það til vígstöðvanna
og nú hefi jeg frjett að það hafi
bjargað lífi hans. Hann hafði bókina
í brjóstvasanum, svo kom kúla, en
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
235
hún komst ekki lengra inn en í
fjórða kapítula.
Albert Bclgíukonungur
íaðir Leopolds, var mikill fjall-
göngufnaður. Einu sinni gekk hann
ásamt einum leiðsögumanni á hátt
fjall í Sviss. Þegar þeir komu í sælu-
húsið um kvöldið, var konungur svo
preyttur að hann fór þegar að hátta
og bað fylgdarmanninn að færa sjer
kvöldmat í rúmið. Hann gerði það.
Morguninn eftir var konungur árla
á fótum og vakti fylgdai'manninn, cn
hann sagði:
— Jeg er þreyttur, konungur. Jeg
vil fá morgunmatinn 1 rúmið.
Konungur hló, fór fram í eídhús,
matreiddi og færði fylgdarmanni
sínum morgunverðixin.
Hcilræði og saimlcikur.
Það sem þjer viljið að mennirnir
geri yður, það skuluð þjer og þeim
gera.
Heiðra skaltu. föður þinn og móður
svo að þjer vegni vel og þú verðir
langlífur í íandinu.
Það sem maðurinn sáir, það mun
hann og upp skera. (Biblían),
Fáfræði.
Kenslukonan spurði börnin um
hanann:
— Er hann svipaður kú, eða hesti,
cða kind?
Gunnar litli í'eis á fætur mjög
hneykslaður:
— Hefir kenslukonan aldrei sjeð
hana?
Þegar hann kom heim, spurði
mamma hvernig honum líkaði við
kenslukonuna.
— Hún er víst góð, en hún veit
ekkert, því að hún spyr okkur krakk-
ana um alt.
Einvígi á löngu færi.
Moritz Gottlieb Saphir, hinn þýsk-
ungverski spilagosi, móðgaði einu
sinni greifa nokkurn og greifinn
skoraði hann á hólm. Hólmstefnan
var rjett utan við Vínarborg, og ein-
vígismenn og vottar komu á ákvörð-
unarstað á tiltekinni stundu.
— Er yður sama, herra Saphir,
sagði greifinn, þótt jeg styðji mig
við þennan mílustaur Mjer er ilt í
fæti og jeg á bágt með að standa
stuðningslaust.
-r- Það er ckki nema sjálfsagt, en
þá verðið þjer líka að verða við til-
mælum mínum.
— Sjálfsagt — hver eru þau.
— Að jeg fái að styðja mig við
næsta mílustaur, svaraði Saphir.
Þá gat greifinn ekki annað en
hlegið, og rjetti höndina fram til
sátta.
Fyrir 60 árum
fekk Sundfjelag Reykjavíkur 100
króna styrk af landsfje til að halda
uppi sundkenslu, en henni var lítið
sint. Þó hafði fjelagið þá látið reisa
9 álna langt og 6 álna breitt timb-
urskýli yfir miðri sundlauginni. —
Bæjarstjórn Reykjavíkur hjet að
greiða kenlsukaup (4 krónur) fyrir
allt að 10 sveitlæga drengi, eins og
hún hafði gert árið áður.
Fyrsta símalína
hjer á landi var lögð milli Reykja-
víkur og Hafnarfjax'ðar sumarið
1890. Var það fyrir forgöngu Jóns
Þórarinssonar, þá skólastjóra í
Hafnarfirði. Þessi símalagning kost-
aði rúmar 3000 krónur og vígði
landshöfðingi símann 16. október. —
Sæsíminn milli íslands og útlanda
var opnaður 24. ágúst 1906.
•
Eldtraustur pappír.
í Ameríku hafa menn nú fundið
aðferð til þess að framleiða vefnað og
pappír, sem ekki getur brunnið.