Lesbók Morgunblaðsins - 07.12.1947, Blaðsíða 13
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
377
fjelag til a3 rannsaka staðinn. Þeir
voru þá báðir hnignir á afra aldur.
Þeir byrjuðu á því að fá sjer jarð-
nafar, og Ijetu bora niður í botninn á
fyrri þolunni. Á 100 feta dýpi kom
nafarinn niður á eikarborð, sem var
f jögurra þumlunga þykkt. En er niður
úr því kom sagði sá, sem stjórnaði
jarðnafrinum: „Nú finnst mjer nafar-
inn vera kominn niður í lausan málm,
sem lætur undan og kastast frá nafr-
inum“.
Laus málmur! Var það ekki gull?
Þetta lag reyndist 22 þumlungar,
en svo kom 8 þumlunga þykkt eikar-
lag og þá tók aftur við laus málmur.
Nú var nafarinn dreginn upp og þá
voru þrjár litlar gulltrefjar í aurnum,
sem fest hafði við hann.
Nú gerðu þeir Vaughan og Lynds
ráð fyrir því að þarna í 100 feta dýpi
væri tvær gullkistur, hver ofan á ann
ari. Viðurinn í þeim væri 4 þumlunga
þykkur og þess vegna hefði eikarlagið
verið 8 þumlungar þar sem botn efri
kistunnar stóð á loki hinnar. Og báð-
ar voru þær fullar af gulli, sem var
alls 44 þumlungar á dýpt.
Þá var ekki um annað að gera en
dæla vatninu úr gröfinni. Að öðrum
kosti var ekki hægt að ná í gullkist-
ulrnar.
Nú var fengin hin voldugasta dæla,
sem hægt var að ná í. Og svo var
vatninu dælt upp úr gröfinni dag og
nótt. En þrátt fyrir það þótt dælt
væri 2000 lítrum á mínútu, lækkaði
vatnið ekki vitund í gröfinni.
Menn tóku nú eftir því, þegar mjög
lágsjávað var, að niðri í flæðarmáli
komu fram vatnsrásir. Þetta fannst
þeim grunsamlegt, og þeir ákváðu að
rannsaka þetta betur, áður en þeir
eyddu meira erfiði í að dæla.
Nú var byrjað að grafa þarna. —
Fyrst var þriggja, feta þykkt sand-
lag. Þá kom þykkt lag af trjátrefjum,
sem náði um 140 fet með fram sjávar-
máli. Undir þessum trefjum var
þykkt lag af sefi og undir þVí voru
nokkurs konar holræsi — hver steina-
röðin við aðra, og þessi holræsi náðu
inn í gröfina. Gullkistan var því eins
*og drykkjarhornið hjá Útgarða-Loka,
að annar endinn náði út í sjó, og því
var ekki að furða þótt illa gengi að
þurka gröfina. En þetta mikla mann-
virki benti til þess, að það væri eng-
in smávegis auðæfi, sem fólgin væri
þarna í jörð.
Var nú unnið að því af kappi að
stífla þessar vatnsrásir og síðan var
byrjað að dæla að nýu upp úr gröf-
inni. Og nú gekk það betur en áður.
Mikil leðja var nú í botni og þegar
átti að finna gullkisturnar aftur með
jarðnafrinum, þá var engu líkara en
að þeir væri horfnar. Þær fundust
hvergi, hvernig sem leitað var. Það
var engu líkara en að þær hefði færst
úr stað, eða sokkið. Og þar með var
þeirri tilraun lokið.
Næst er svo farið að Ieita fjársjóðs-
ins árið 1893. Hjet sá Frederick L.
Blair, sem stóð fyrir því. Hann gróf
með jarðnafri niður í holuna. Ekki
rakst hann á gullkisturnar, en í 153
feta dýpi komu jarðnafrarnir niður
á 20 þumlunga þykka hellu úr ein-
hverri kalksteypu. Þar fyrir neðan
var timburlag og undir því einhver
laus málmur, sem jarðnafarinn
skriplaði á.
En allar tilraunir að ná fjársjóðn-
um að þessu sinni, strönduðu eins og
fyr á vatnsaga.
Árið 1934 fekk Blair annan mann
í fjelag við sig, Gilbert Hadden að
nafni. Þeir fóru með nýtísku jarð-
nafra út á Eikarey, en fundu nú ekk-
ert. Þó var leitinni haldið áfram
þangað til stríðið skall á. Þá urðu
þeir að hætta. En eftir því sem stend-
ur í ,,Newsweek“ nýlega, þá eru menn
ekki hættir leitinni að fjársjóðnum.
Þar stendur: „Edward Reichart í
New York hefir stofnað nýtt hluta-
fjelag og á nú að nota stórvirkar
vjelar á Eikarey". En Mr. Hadden
hefur keypt landið, þar sem þessi í-
myndaði fjársjóður er fólginn.
EKKERT er jafn erfitt eins og að
læra að þekkja sjálfan sig. En ef þú
vilt athuga spurningarnar hjer á eftir
og svara þeim eftir bestu samvisku,
þá ertu nær því en áður að þekkja
sjálfan þig. Settu kross fyrir framan
þær spurningar, sem þú getur hik-
laust svarað játandi. Getir þú svarað
10—13 spurningum játandi, þá máttu
vera viss um það að bú átt marga
góða vini.
1. Er þjer lagið að hlusta á það, sem
aðrir segja?
2. Hlustarðu á aðra án þess að grípa
fram í? t
3. Ertu hreinskilinn við vini þína?
4. Stendurðu alltaf við loforð þín?
5. Ertu varkár í að dæma aðra?
6. Hvetur þú aðra til góðs?
7. Ertu glaðlyndur?
8. Þolirðu vel gagnrýni?
9. Trúirðu öðrum fyrir áhyggjum
þínum?
10. Reynirðu að leysa vandkvæði
'annara ?
11. Er það vani þinn að fara snemma
úr heimsókn?
12. Ertu gestrisinn?
13. Leggur þú allt út á besta veg?
14. Ertu jafn kurteis við alla, unga
og gamla, ríka og fátæka ?
15. Kantu r.ð stilla skap þitt?
16. Ertu greiðvikinn og^ bóngóður?
^
GÓÐ REGLA
Sá, sem segir sögur, á það áltaf á
hættu aö einhver segi: „Já, þessa sögu
hefi jeg heyrt áöur“. Og þá er skemt-
uninni lokiö. Góð regla er þvi aö byrja
altaf þannig: „Þótt þiö hafiö heyrt
þessa sögu áöur, þá megið þiö ekki
grípa fram í fyrir mjer, því aö mig
langar til aö heyra hana einu sinni
enn".
RÚSSNESKUR MÁLSHÁTTUR
Þótt úlfurinn missi tennurnar, þá
missir hann ekki innræti sitt.
ójáífan f