Lesbók Morgunblaðsins - 24.10.1948, Blaðsíða 3
LESBOK MORGUNBLAÐSIN3
447
uíRjttbl
Páls Beyers meðgekk húii að lok-
um alt, og bar saman framburði
þeirra Sigurðar. Voru þau síðan
flutl út á Seltjarnarnes og liöfð þar
í járnum, cn málirtu vísað til lög-
mannsdóms.
Páli Beyer mun hafa þótt nokk-
urt vaudhæfi á að kveða upp dóm
yfir Steinunni, því að enda þótt
hún iiefði livatt Sigurð til ódæðis-
verksins, hafði hún ekki tekið bein-
an þátt í því. Hitaði Páll Beyer því
Jóni biskupi Vídalín og Árna pró-
íessor Magnússyni, scm þá var i
Skálholti, og baö þá að segja sj'er
sitt álit uin það til hverrar refs-
ingar Steinunn hefði unnið. Sendi
hann nú emi mann auslur að Skál-
liolti með þessi brjef.
Svör þeirra biskups og' Árna eru
dagsett 12. nóvember og eru enn
til í eigin handriti. Er sýnilegt að
þeir hafa borið sig saman um það
hvcrju svara skyldi. þvi að svo eru
brjefiu lak.
Erikue segit : þrjef: $ír.u, sc
fcv’ el-dc +5 :rokkrurr.
dorr.rrr kom: t:l hrfgsr aS 44 skka
gl^p§:r.4r.r.eíkji; Ufs. se:r. Eteir.-
mm sje. Hjer sjeekk. uun venjulegt
0 t
stað í vígðri mold, því að það stríði
á móti Kristinrjetti, sem harðiega
hanni að þjófar og morð'ingjar og
j>ess háttar fólk fói lárkjuleg Að
lokum segir haiin að líkamir þeirra
ætti að urðast við alfaraveg, þar
sem allir gæti sjeð dysjarnar
Árni Magnússon segir í sfnU
svari:
„Jeg fæ ekki annað sjeð en að sú
siðspilta kona, sem hefur fengið
annan til að myrða mann sinn, eigi
að dæmast tii dauða, og ekki mundi
ieg liika \ ið það ef jeg væri dóm-
a£Vl L’ldil! \iVjjr luini
rað, ^5 h: ar r&rr. l&gg: s r$ð eís
maðul til h&£$ gvift* rr.&r.r. iif:
fk+h mannsbsetúr. Cg eitn.
s&g_r haftn.
manndráp að ræða, heldur við-
bjóðslegt rnorð, sem mundi vera
talið níðingsverk og óbótamál sam-
kvæmt lagakaflanum um Mann-
helgi. Það spilli og málstað kon-
unnar, að hún hafi lengi drýgt ljót-
an og viðurstyggilegan lifnað með
morðingjanum. Hann telur ósæmi-
lcgt að slíkar manneskjur fái leg-
„Svo kalla og íslensk lög það
níðingsverk að drepa maka sinn, en
það hefur þessi kona sannarlega
gert, þótt hún notaði annars hönd
til þess. Það spillir og málstað henn
ar að hún fyr og síðar (að því er
mjer er tjáð) hefur haldið við bana-
manninn. Jeg fæ ekki skilið hvað
getur fríað hana við að missa höf-
ns Cn
yjo
uðiö".
I>á kveðst hann telja að sakborn-
ijigar geti ckld fengið kirkjuleg,
heldur skuii líkamir þcirra dysjað-
ir við alfaraveg „og gæti dómarinn
forsvorað í dómi sínum að dæma
höfuð þeirra sett á stöng, öðruin td
viðvörunar, eins og iðuiega er gert
i Danmörku. Því að þetta er ekki
venjulegt manndráp. Konan hefur
svo að segja með blíðu sinni keypt
mann til að fyrirfara eiginmanni
sínum alsaklausum."
Þarna liöfðtj nú tveir aí inerk-
ustg moinvj’n tjcóaruuiar latið i
Ijci »ht sitt u:r. b$5 h :&ís-
ir.g^ bte:r.nr.r. skyli. ís. V*r
þv; ekkert ur4srlegt-tstt 4r.-r.er4-
ur k^~.u$t &? s'-:cs?>i nii;rstsSi;
i-gurður lcgmaður Bjornsson