Lesbók Morgunblaðsins - 30.01.1949, Blaðsíða 9

stýrimaður. Voru þeir þá tveir ein-
ir eftir skipstjóri og Guðmundur
Þorleifsson 1. stýrimaður. í tíunda
skifti átti nú flekinn að fara að
borði og reyndu þeir að draga hann
að sjer. Var það allmildð eríiði, þar
sem þeir voni ekki nema tveir. En
þó var hitt verra, að brimið hafði
nú aukist svo, að þeir gátu alis
ekki komist niður á flekann. Og
í þessum svifum slitnaði taugin og'
flekann rak á brott. Horfði nú í-
skyggilega fyrir þeim. En skömmu
seinna kom björgunarsveit frá Suð
ureyri við Súgandafjörð. Hún
skaut línu út til þeirra. Gátu þeir
síðan búið sjer björgunarstól úr
bjarghring og köðlum og voru svo
dregnir til lands. Gekk það slysa
laust, því að þeir Súgfirðingar óðu
langt út í brimið að taka á móti
þeim.
Björgunarbáturinn var svo grunt
rneðan á björgun stóð, að v.b.
„Garðar“ komst ekki að honum.
En „Garðar“ fór þá út að ..Júlí“
og „Skúla Magnússyni“ og vakti
athygli manna á því, að mjög væri
orðið þröngt í björgunarbátnum og
sumir mundu þar illa haldnir. Var
þá rent á flot bátum frá báðum
skipum. Rendi bátur ,,Júlí“ að
björgunarbátnum og náði þar i 8
skipbrotsmenn, þá er verst voru
haldnir. Síðan dró „Garðar“ bátinn
út áð „Júlí“ og fengu hinir sjó-
hröktu menn þar bestu viðtökur,
heitan mat, þur föt og hlý rúm.
Ujorguu lokið
En af bát „Skula Magnussonar“
er það að segja, að stýrimaðurinn
af „Ingólíi Arnarsyni“, sem stjórn-
aði björgunarbátnum, bað hann að
ná í fleka og láta hann reka að lanch
imiar með firðinum, og freista þess
að ná Þórhalli Halldórssyni. Sáu
þeir að hann var lagður á stað
gangandi inn eftir, en sú leið var
óíaer. Báturinn fór nú út að skipi
aftur og r.áS: í fleka. Heldu teir
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
svo þangað er þeim leist ráðleg-
ast að renna flekanum að landi.
Gekk þetta eins og í sögu. Þórhall-
ur komst út á flekann og var liann
síðan fluttur um borð. Á sama hátt
var íarið að því að ná þeim Júlíusi
Sigurðssyni skipstjóra og Guð-
mundi Þorleifssyni stýrimanni.
Skipshöfnin var nú q11 komin
um borð í þrjá togara. Sigldu þeir
þá inn undir Flateyri og köstuðu
þar akkerum. „Garðar“ flutti alla
skipbrotsmenn í land og var fyrst
farið með þá í barnaskólann Var
þangað komið margt fólk, sem
bauðst til þess að taka þá til gist-
ingar. Leið svo ekki á löngu þang-
að til allir voru komnir í hlý hús
hjá góðu fólki, sem alt vildi fyr-
ir þá gera.
Laugardaginn 4. desember kom
ílugbáturinn „Sólfaxi“ að sækja
skipbrotsmenn. En liann rúmaði
ekki nema 20 menn. Önnur flug-
vjel átti að koma að taka hina,
„Sólfaxa“ gekk suðurferðin vel.
En hin flugvjelin kom ekki. Spilt-
ist nú veður og var ekki flugfært.
Hinn 7. des. kom „Sólfaxi“ aftur
og tók þá, sem eftir voru. En
sjaldan er ein bára stök. „Sólfaxi“
varð að nauðlenda á Hvammsfirði.
Að vísu tókst það svo giftusamlega
að engan mann sakaði, og var gist
í Stykkishólmi um nóttina. Morg-
uninn eftir komust svo skipbrots-
menn með flugvjel til Reykjavík-
ur og þóttust allir þá úr Helju
heimt hafa.
Ur dagbok „Ingólfs
Arnarsonar“.
TOGARINN Ingólfur Arnarson
var lagstur fyrir akkerum hjá
Flateyri þegar hann frjetti að Júni
væri strandaður. Var þá þegar
brugðið við, akkerum ljett og siglt
a stað i austanroki og sótsvörtum
byl. Um kl. hálfátta sast í radar-
sjánní hvar Júní var strandaður á
svckölluðum Mcssk&rstar.ga. Var
87
Hannes Pálsson skipstjóri seiu
stjórnaði björguninni.
þá nálega 1% sjómila á milli skip-
anna. En vegna veðurofsans var
ekki viðlit að fara í bátana. Þegar
v.b. Garðar kom á vettvang átti
skipstjórinn á Ingólfi, Hannes Páls-
son, tal við formann hans og for-
mann Slysavarnafjelagsins á Flat-
eyri og spurði hvort hægt mundi
að lenda í víkinni ixman við Júní,
en þeir töldu það mjög vafasamt x
slíkum veðurofsa vegna stórgrýtis
í fjörunni, en snjóflóðahætta innar
með fjallinu. Var því ekki um
Loftur Júlíusson stýrimaður
hafði ícrystu á bjcrguncrbátnuun