Lesbók Morgunblaðsins - 06.03.1949, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
123
W
13. Vaknaði jeg og var í keng;
vosbúð þó mig hrelli,
jeg reið svo í einum fleng
alt að Mælifelli.
14. Frúna þar jeg fundið gat,
fólk sat undir borðum.
Klæði bæði kaffi og mat
kaus með þakkarorðum.
15. Fekk jeg steik af feitum hæng,
flest var þar með sóma,
undir dýnu og yfirsæng,
ábrystir og rjóma.
16. Syfjaður og votur var
vafinn angurs trega.
í þeim værðum ununar
jeg svaf prýðilega.
17. Jeg úr rúmi ennþá skreið,
ei þar vera fýsti,
brátt og þaðan burtu reið,
birtan sólar lýsti.
13. Fór* jeg yfir foldarrann,
fen og læki þvera,
all þar lil jeg Einar fann,
sem átti jcg hjá að vera.
13. Gerðist jeg í geði rór
gekk i sollinn drengja.
Þegar jeg á fætur fór
fekk jeg Ijá að dengja.
20. Til taks nu voru tól min oll,
tjáði ei vúð að biða,
arkaði siðan út á völl
' ekki fölur kvíða.
21. Átta tíma ei upp jeg lit,
engin þjáði pína,
eggin var þá eins og krít,
jeg varð því að brýna.
22. Mcð raun jeg gerði raka og slá
fyr rekk og seima innu;
ati^n daga eínn og þrjá
isg gekk fcar að vinnu.
23. Var það nokkur vanvárðing?
Jeg vami með geði fríu,
öll mín slægja alt um kring
átta álnir og tíu.
24. Óðalsbóndinn ansa vann:
Ekkert skal þjer gjalda,
viktu á burtu vist heðan
jeg vil þig ekki halda.
25. Afbragðs hlaut jeg engin kjör
illa þótt jeg stæði,
fekk í kaupið mörk af mör
og meðal leðurskæri.
langaði til að læra þessa. En töframað-
ur afsakaði sig með því að þetta væri
leyndarmál, sem enginn mætti vita,
og því gæti hann ekki sagt drotning-
unni frá því.
Drotning spurði þá hvort hún gæti
ekki glatt hann með einhverri gjöf
í viðurkenningarskyni fyrir skemmt-
unina. Hann afþakkaði. Hún fór þá að
spyrja hann um hitt og annað og komst
að því að hann ætlaði að gifta sig, en
vantaði enn húsgögnin.
Þá opnaði drotning handtösku sína
og tók þar upp úr dagstofuhúsgöga.
>w >w
26. lielt jeg svo á heiðina
— herma skal þjer sögu —
lagði suður leiðina.
Læt svo enda bögu.
^ ^ 5W
SAGA þessi gerðist í ónaíngreindu
riki fyrir slríðin. Konungur og droln-
ing íóru á skemmtun þar sem frægur
töframaður sýndi listir sínar.
í miðri sýningu spurði töframaður
livort drotning vildi gera svo vei að
Ijá sjer hring. Hún tók þvi vel dró
af hönd sjer dýrindis demantshring og
sendi hirðmey sína með hann til
töframannsins. Hann vafði vasaklút ut-
an um liringinn, lagði hann svo á
þorð og lamdi á með stórum hanui.
Svo rakti hann klútinn sundur og
hristi úr honúm molana af hrmgnum.
Nú hjelt hann áfram með ýmis önn-
ur töfrabrögð og virtist alveg liafa
gieymt hringnum. En drotning haföi
ckki gleymt honum og hún fór nú
að verða alvarlega lirædd. Að lokutn
sendi hún hirðmey sína aftur til töfra-
mannsins að sækja hringinn. Töframað-
ur gekk þá að glugga og opnaði hann,
en inn um gluggann kom dúfa fljúg-
andi með hring drotningar í nefinu.
Drotning kunni sjálf ýmis töfrabrögð,
en annað cins og þetta hafði hún
aldrei sjeð fyr. Og hún var ákaflega
hrifin af þessu. Að syningu lokinni
íór húp því á furtd töframannsins cg
spurði Ijvtriií^ iiEnn fir~ð
a5 þessú. £sgS: húr. hcr.mr. sem 'ver.
að hún kyrmi ýms.ar töfralistir, cg sig
John Brown var Skoti og konan
hans varð veik og hann varð hrædd-
ur um að hún mundi deyja. Hann hjet
því þá að selja bestu kúna cína og
gcfa einhverri liknai'stofnun andvirð-
ið, ef konunni batnaði. Og það var
eins og við manninn mælt: Um leið
og hann hafði íest heitið, þá batnaði
konunni.
Nú fór John að sjá eftir þessu. Hon-
um óaði við að missa nytina úr kúnni.
En áheit verðux- að efna. Hann lagði
því á stað með kúna til markaðstorgs-
ins og greip ciimig stpran hana með
sjcr.
Á inarkaðnum kom maðui’ að skoða
kúna og leist vel á hana.
„Hvað á hún að kosta?“ spuiði
hann.
.,Einn dollar'1, sagði John.
Hann hlýtur að vera vitlaus, hugs-
aði kaupandimi. En áður eu hami
gaeti dregið dollar upp úr vasa. sin-
um, sagði John:
„En hún fæst ekki nema þú kaupir
hanann lika".
„Og hvað á hann að kosta?“
„Hundrað dollara", sagði John.
Og þar sem manninum fannst þetta
góð kaup, að fá kúna og hanann fyrir
101 dollar, þá keypti hann þau.
John fór heim og sendi góðgerða-
stofnuninni doilarann. sem hann hafði
fengið fyrir kúna. En fyrir 100 dollar-
ana, sem hann fekk fyrir hanann,
keypti hami sjer kú.
sW vW >w íW >w
Ef í-in!iv£r $l2rr vin^p2rnls|[.2 ^ ciíl-
. jpj&r, þá Isr.g^r hann til jpéjs ad
í - girir sjer 'greiö'a.