Lesbók Morgunblaðsins - 16.10.1949, Blaðsíða 13
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
457
Næsta stórárásin var gerð að-
faranótt 28. júlí. Voru það að
minsta kosti 800 sprengjuflugvjel-
ar, sem tóku þátt í henni og ljetu
tundri rigna yfir borgina með þeim
afleiðingum að mörg hverfi stóðu í
björtu báli á svipstundu. Afleiðing-
arnar af þessari árás urðu miklu
stórkostlegri en af hinni. Nú gat
enginn gert sjer í hugarlund hve
mikið tjónið var og manntjónið
varð ekki tölum talið, en fólk, sem
hafði mist alt sitt, og þó einhvern
veginn sloppið úr dauðans kverk-
um, þyrptist þúsundum saman til
hj álparstöðvanna.
Þriðja stórárásin var gerð aðfara-
nótt 30. júlí og var hún mest. Hitar
og þurkar höfðu lengi gengið svo
að húsin voru skraufþur og læsti
eldurinn sig á svipstundu milli
þeirra eins og í þurri sinu. Eldhöf-
in voru mörg, en þau runnu brátt
saman og mynduðu eldkvíar, og
því fólki, sem í þeim lenti var engin
undankomuvon. Það stiknaði þar
og brann. Bálin voru svo stórkost-
leg að þau ollu hvirfilbyljum, sem
öllu sópuðu með sjer, fólki og
hverju er fyrir var. Logandi eldi-
brandar flugu eins og hráviði og
með ofsahraða og stærstu trje rifu
hvirfilbyljirnir upp með rótum. —
Hitinn var svo ógurlegur að fólk
hrundi dautt niður eins og mýflug-
ur eða fuðraði upp lifandi. Þeir,
sem komust af hugsuðu ekki um
neitt annað en flýja, að komast
burtu frá þessum skelfingarstað.
Og þegar dagur rann var ein miljón
borgarbúa á flótta, eitthvað út í
bláinn, gangandi, akandi, eða á bát-
um. Þessi manngrúi, tryltur af ótta,
dreifðist út um alt Þýskaland, sem
talandi tákn þess að Þjóðverjar
höfðu tapað stríðinu í lofti.
Aðfaranótt 3. ágúst var enn ein
stórárásin gerð. En þá kom náttúr-
an sjálf hinu eftirlifandi fólki í
Hamborg til hjálpar. Um leið og
árásarflugvjelarnar komu, skall á
í
hið ógurlegasta þrumuveður, með
úrhellisrigningu og skýföllum, sem
kæfðu sprengjueldana svo að segja
jafnharðan.
Þetta var seinasta árásin á Ham-
borg, en þá lágu líka 556.000 húsa í
rústum, þar af voru 250.000 alger-
lega jöfnuð við jörðu, en 48.000
borgarbúa höfðu biðið bana.
Rústirnar eru enn að mestu ó-
hreyfðar, og það verða mörg ár
þangað til að þeim verður öllum
sópað burt og nýar byggingar hafa
verið reistar á grunni þeirra. Þó
hafa nú þegar risið upp ný versl-
unarhús við þær götur, þar sem
umferðt er nú mest. Það er lífið,
sem er að nema land að nýu þar
sem hin miklu hervirki voru gerð,
Tvíburar
EF EINHVER kona eignast tvö
börn eða fleiri samtímis, vekur það
altaf umtal, og því meira sem börn-
in eru fleiri. Konur geta eignast tví-
bura, þríbura, fjórbura og jafnvel
fimmbura. — Merkir hagfræðingar
hafa reiknað, að við hverjar 87 fæð-
ingar fæðist einir þríburar. Ein þrí
burafæðing er ein af hverjum 7000
fjórburafæðing ein af hverjum
550.000 og fimmburafæðing ein af
hverjum 57.000.000. Þess vegna
vakti það alheimsathygli þegar
Dionne-fimmburarnir fæddust fyr-
ir fimmtán árum.
En vegna þess að tvíburar eru al-
gengastir, hafa vísindamenn aðal-
lega fengist við að rannsaka tví-
burafæðingar. Og hjer skal haldið
sjer við það, enda á flest sem á-
hrærir tvíburafæðingar, einnig við
um þríbura, fjórbura og fimmbura.
Þegar fyrir aldamótin hafði hinn
mikli enski vísindamaður, Sir
Francis Galton, vakið athygli á því
hve merkilegar tvíburafæðingar
þar sem ekkert er að sjá nema
rústir, svo langt sem augað eygir.
En lífið hefur líka fengið sjer fót-
festu í rústunum, eins og mosinn,
sem tekur sjer bólfestu í úfnum
hraunum. Víða sjest rjúka upp úr
grjótdyngjunum. Þar hefur fólk
hreiðrað um sig í kjöljurum og ein-
hverjum afdrepum, sem það hefur
hrúgað upp.
En þrátt fyrir alt þetta eru enn
nokkur hverfi með sama svip og
áður. Þar st-nda verslunarhús og
verksmiðjur og götuljósin speglast
í Alster á kvöldin. Smám saman
færist lífið í sitt fyrra horf, og
einhvern tíma kemur þar, að Ham-
borg rís úr rústum, máske miklu
glæsilegri en nokkurn tíma áður.
eru, og þó einkum þegar um ein-
eggjaða-tvíbura er að ræða. Hann
sá,að með því að athuga tvíbura,
var hægt að komast að ýmsum upp-
lýsingum viðvíkjandi erfðum og
hver áhrif uppeldi og umgengni við
aðra menn hefur á andlegan þroska.
Margt af því, sem Galton benti
þá á, virtist svo fjarri öllum sahní,
að ýmsir lífeðlisfræðingar drógu á-
lyktanir hans í efa. En eftir fyrra
heimsstríð var farið að gefa þessum
málum nánari gaum og hafa ýmsir
mikils metnir vísindamenn fengist
við það. Og nú skulum við athuga
að hvaða niðurstöðum þeir hafa
komist.
Tvíburarnir eru með tvennum
hætti: annaðhvort sinn úr hverju
frjóeggi, eða báðir úr sama eggi.