Lesbók Morgunblaðsins - 11.03.1951, Síða 12

152
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Heiðurshundur
Guðmundur Gíslason Kagalín skráði
eítir Þórði Þorsteinssyni
nu íyrst heyrði jeg hvað á seiði
var:
Voðalegur fellibylur, hinn ægi-
]egasti er yfir þetta fellibyljaland
Lefði gengið í fjörutíu ár, væri
ikamt undan landi og hefði tekið
btefnu beint hingað á Miami.
Já, mikið ef hann stefndi ekki
beint á Hótel Vanderbilt, sjöundu
hæð, herbergi númer 711, Gísla
Halldórsson!
Hvern fjandann skyldi nú þessi
bylur*þurfa að álpast hingað ein-
mitt þá stuttu stund, sem jeg ætl-
aði að spóka mig hjerna?
En við þessu var ekkert að gera.
Og maður fengi þó a. m. k. að sjá
framan í fjesið á einum íellibyl,
sem ekki væri af betri gerðinni.
Það gæti verið nógu fróðlegt. Komi
hvað.sem koma vill....
Búist var við að miðbik byljar-
íns myndi fara yfir Lauderdale
rjett norðan við Miami. En hring-
urinn riálægt miðbikinu væri lítið
betri en miðjan.
Fellibylurinn myndi skella á
Miami seint um kvöldið og líklega
verða verstur um nóttina og drepa
þá þúsundir manna, svo sem er
hann fór hjer um síðast. Þá er sagt
að skýjakljúfar hafi skekkst og hús
hrunið, fokið og farið í kaf, í sjó
eðá vatn, en tjónið nam milljónum
dollara. — Nú voru menn að vísu
betur undir fellibyl búnir. Hins-
vegar ekki vafi á að þessi jötun-
bylur með vindhraða alt að 250
kílómetra á klst. myndí færa með
•sjer flóðöldu og valda gífurlegu
tióni
Er hjer var komið sögu tók jeg
að undirbúa mig undir þessa heim-
sókn. En um kvöldið stytti jeg mjer
stundir við að færa um hana dag-
bók. Er því best að gefa dagbókinni
orðið,
Niðurl. næst,
& w ® &
ÞORÐUR ÞORSTEINSSON dvald-
ist í bernsku nokkur ár á ísafirði í
skjóli ömmu , sinnar, Kristínar
Ólafsdóttur, hjá dóttur hennar,
Maríu, sem var gift norskum
manni, J. P. Clausen. Þegar Þórð-
ur var átta ára, Ijest María, og tól:
Clausen sjer mjög nærri lát henn-
ar. Fór hann til Noregs haustið
eftir að hún dó og hugðist dvelja
þar um hríð. Áður en hann fór, út*
vegaði hann tengdamóður sinn'
húsnæði á Langeyri í Álítafirði og
fluttist hún þangað með Þórð. Clau
-sen ljet þeim í tje talsvert af mat-
vælum, og auk þess bað hann bræð-
urna í versluninni Bræðraborg á
ísafirði að sjá þeim fyrir björg,
eftir því sem gamla konan óskaði.
Húsnæði þeirra, Þórðar og
ommu hans, var eitt herbergi uppi
á lofti í vesturenda húss þess, sem
verkafólk hvalveiðastöðvarínnar á
Langeyri hafði búið í. í austur-
endanum niðri bjuggu mæðgin,
Margrjet Ólafsdóttir og Páll
Snorrason. Átti Páll geipistóran
hund af erlendu kym. Skammt
frá var hús, sem í bjó trjesmiðui
nokkur Hann var kvæntur mað-
ur, og áttu þau hjón þrjá sonu,
sinp á hverju árinu og var sá elsti
þriggja ára.
Ofn var I herbergi þeirra, Þórð-
ar og ömmu hans, en ekki notuðu
þau hann nema við og við Amman
dró ekki að sjer nema lítið' af kol-
um, og þó að Þórður tíndi saman og
bæri heim allmikið áf sprekum,
meðan jörð var auð, dugði eldi-
viðurinn skamt. Til eldunar notaði
gamla konan eingöngu olíuvjel, og
eftir að kolin og timbr.ö þraut, hit-
aði hún upp með þvi að láta öðru
hverju lifa á olíuvjelinni. Ekki var
amman heldur kröfuhörð um mat-
föng. Hún ljet Þórði í tje alt það
skái'sta, og hann sá hana í rauninni
aldrei borða neitt, nema þegar húr.
fekk sjer kaffi. Með því borðaðí
hún stundum brauð. Þegar kom
fram á útmánuði, var ekkert til
inatarkyns neraa tæpur fjórði
partur af rúgbrauði, sem var orðið
þurrt og hart. Ekkert viðbit var til
ðg ekki nokkur fiskuggi.
Þegar svona var komið, ákvað
gamla konan að fara út á ísafjörð
og taka út vörur í versluninni
Bræðraborg. Tók hún sjer far á
vjelbáti úr Súðavík snemma morg-
uns og hugðist koma aftur að
kvöldi. Páll og Margrjet fóru \
þessum sama báti til ísafjarðar og
ætluðu að vera lengi í burtu, og
hafði Páll með sjer hund sinn
Amma Þórðar sagði honum, að ef
honum leiddist einveran, skyldi
hann fara til hjónanna, sem bjuggu
í næsta húsi.
„Þú getur leikíð þjer \ið dreng-
ma, þó að þeir sjeu litlir,“ sagði
hún
Upp úr hádeginu fór Þorður yfir
í hús smiðsins og tók að leika við
drengina. Hann hafði stundum
komið til þeirra, sVo að þeir voru
ekkert feimnir við hann. Um nón-
bil tók að hvessa af norðaustri
með snjókomu og hörðu frosti.
Smiðurinn hafði vinnustofu í
kjallara hússins, og var hann þar
'dð smíðar þennan dag. Hann vann
allt til klukkan níu um kvöldið,
en kom síðan upp. Synir þeirra
hjóna voru sofnaðir, en Þórður var