Lesbók Morgunblaðsins - 09.03.1952, Síða 3
■ LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
111
Togaði sá í kjölfar hins, er slysið
varð við, unz varpan er dregin upp
og pokinn hangir yfir dekkinu. Var
sagt að hásetar (enskir) hefðu
fyrst hrokkið frá er þeir sáu tvo
dauða menn í pokanum, en leystu
svo frá eftir skýrri skipun skip-
stjóra í brúnni. Ekkert vissu þeir,
hvernig stóð á þessum nýdrukkn-
uðu mönnum, en grunaði að þeir
kynni að vera af litlu jullunni, er
sást róa frá skútunni. Það var svo,
að Ásmundur á Háteig flutti líkia
til okkar og vissum við þá fyrst
hvað orðið var. Voru þetta lík
þeirra Ólafs Ebenezerssonar, gull-
smiðs á Eyrarbakka og Sigurðar
Sigurðssonar frá Butru í Fljóts-
hlíð Ólafssonar, báðir ungir og hin-
ir efnilegustu menn. — Rétt á eftir
kom til okkar togarinn, sem slysið
varð við og hafði Sigurður Hafliða-
son orð fyrir þeim. Sagði hann, að
skipstjóri sinn og skipshöfn öll
harmaði mjög þetta slys, er gerðist
með svo skjótum hætti að engri
björgun varð við komið nema þeim
eina manni, er til náðist. Að loknu
samtali kvaddi Sigurður og árnaði
löndum sínum allra heilla. Um leið
afhentu þeir okkur julluna með því
að kasta mjórri línu milli skipanna.
Drógum við hana til okkar með
manninum, sem af komst, en það
var Þorsteinn Kjarval, er nú býr
á Kjarvalsstöðum við ísafjarðar-
djúp. — Um viku síðar komu lík
bræðranna Guðmundar skipstjóra
og Gests Sigurðssonar í vörpu ein-
hvers togara á þessum slóðum.
A
Guðmundur skipstjóri Sigurðs-
son var þá orðinn búsettur í
Reykjavík og nýkvæntur Ragn-
heiði Valby. Veit ég ekkert um
hana að segja. Gestur Sigurðsson í
Bjarghúsum Þorsteinssonar og
Lísbetar Jónsdóttur var kvæntur
Gróu Bjarný Einarsdóttur frá
Endagerði á Miðnesi Jónssonar á
Hópi í Grindavík Hafliðasonar og
fyrri konu hans Sigríðar ísleifs-
dóttur, systur Guðmundar á Há-
eyri. Þau áttu einn son ungan Ein-
ar, sem nú er búsettur á Miðnesi,
dugnaðarmaður og drengur góður,
og aðeins ófædda dóttur, er slysið
varð. Hún hlaut í skírninni nöfnin:
Lísbet Gestína Guðmunda Sig-
ríður. Eins og sjá má, eru nöfn
beggja bræðranna bundin í heiti
hennar. Hún er nú miðaldra mynd-
arfrú, gift Albert Bjarnasyni skip-
stjóra og framkv.stj. í Keflavík.
— Bjarghús var þurrabúð og stóð
rétt hjá Gauksstöðum í Garði, en
er nú fyrir mörgum árum í eyði
komin.
Þegar við höfðum veitt hkum
Ólafs og Sigurðar nábjargir á lest-
arhlerum, stóð ekki á seglvindi;
rann þá á vel skörp útræna. Bene-
dikt Daníelsson bróðir Daníels ljós-
myndara, bónda í Brautarholti
o. m. fl. var stýrimaður okkar. Tók
hann nú alla stjórn skipsins. Lens-
uðum við til Reykjavíkur á stuttri
stund með flagg í hálfa stöng.
Helgi Helgason var kominn um
borð um leið og akkeri var kastað.
Allt þótti honum þetta einkenni-
legt. Við komum miklu fyrr en
önnur þilskip þeirrar tegundar, og
hvernig flaggi var hagað hlaut tíð-
indum að sæta. Var honum sögð öll
sagan í fáum orðum. Gladdist hann
við aflann, en harmaði slysið og
tók öllu spaklega. Hann gerði ráð-
stafanir vegna hinna dánu og svo
affermingu skipsins. Fór hún fram
í Þerney, þar sem Helgi hafði þá
búsetu og öll gögn hennar og gæði.
Næst var að fá nýjan skipstjóra,
en ekki var um marga að velja,
því allir lærðir menn í þeirri grein,
voru uti á sjó á öðrum skipum og
ekki þeirra von fyrr en um Jóns-
mesgu (24. júní). Einn rnaður, ung-
ur og efnilegur, Páll Matthíasson
frá Baulhúsum í Arnarfirði, ný-
útskrifaður af sjómannaskólanum,
var þó af sérstökum ástæðum í
landi, og er önnur saga til þess. —
Páll varð nú skipstjóri okkar á
Guðrúnu það sem eftir var útgerð-
artímans það ár.
En réttar þrjár vikur voru frá
því að við hönkuðum upp við
Breiðuvík og þar til við renndum
færi g ný í næsta túr.
1 J )
Lækning
krabbameins
FRÁ ÞVÍ var sagt í Lesbók í fyrra,
að ítalskur kvenlæknir, Clara Fonti
Jolies, hefði fundið það, að krabba-
mein væri smitandi og að hún teldi
sig hafa fundið öryggt meðal gegn
því. Fyrra atriðið sannaði hún með
því að sýkja sjálfa sig með krabba-
meini. Gerði hún það á þann hátt
að vekja sjálfri sér und og leggja
benina við krabbamein á brjósti
konu, sem komin var að dauða.
Nú hefir henni tekizt að finna
krabbameinssýkilinn, einangra
hann og rækta. Er það virus sem
fer í blóðið og legst á rauðu
blóðkornin.
Þótt kona þessi hafi nú gengið
með krabbameinssjúkdóm í rúmt
ár, er hún viss um að geta læknað
sig. Hún segir að sér haíi tekizt
að lækna fjölda manna, sem voru
með krabbamein á byrjunarstigi.
Segir hún að flestir hafi læknast
á mjög skömmum tíma. En þar sem
um fylgisjúkdóma haíi verið að
ræða, hafi meðal sitt þó komið að
góðu gagni, því að það dragi mjög
úr þeim þjáningum, sem krabba-
meini fylgja. # £
L íW íW ^ ZU1