Lesbók Morgunblaðsins - 27.04.1952, Qupperneq 1

' ^ ^
Arni Olo:
Heykjavíkurhöfn
|ítíiriimí)laí»!0 m®
Sunnudagur 27. apríl 1952 XXVII. árg.
14. tbl.
Forsaga haínargerðarinnar — Lokaðar skipakvíar — Hafskipabryggjur
Tillögur um að gera höfn 1 Tjörninni og á Austurvelli
Reykjavíkurhöfn eins og hún er nú (séð úr loftinu).
MEÐAN verslunarhúsin hér voru
úti í Hólminum og Reykjavík var
kölluð Hólmsins kaupstaður, var
skipalegan ekki á Reykjavíkurhöfn,
heldur á svonefndri Klakksvík ut-
an við Hólminn. Lágu verslunar-
skip þar svínbundin milli Klakks-
ins og Hólmsins. Það var ekki fyr
en verslunarhúsin voru flutt það-
an undan sjávargangi og endur-
reist í Örfirisey, að skipalegan
færðist inn á Reykjavíkurhöfn. Það
mun hafa verið í byrjun 18. aldar,
og þar með hefst saga hafnar-
innar.
Reykjavíkurhöfn þótti aldrei góð.
Þar voru talsverðir straumar og
oft illt í sjóinn þegar brim var
og ölduna leiddi inn Engeyarsund
og í flasið á herini kom svo brim-
ólga yfir grandann þegar hásjáv-
að var. Þarna var ekkert skjól fyr-
ir veðrum og þurfti því öflug legu-
færi til þess að skip ræki ekki
á land í stórviðrum. En oft dugðu
legufærin ekki, hversu góð sem
þau voru og var skipum því hætt
í stórviðrum allt fram á þessa öld.
Það var og mikill ókostur að skipin
urðu að liggja langt frá landi og
gerði það affermingu og hleðslu
þeirra örðuga og stundum var ekki
fært milli skipa og lands dögum
saman.
Þegar verslunarhúsin voru flutt
inn í Reykjavík, var bátalendingin