Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1953, Blaðsíða 15
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
loD
cr cnga þckklu í Hafnaríirði, báðust
gistingar hjá hrcppstjóranum, Einari
Horgilssvni á Osscyri og áttum við hina
bcztu nótt. Hinir tróðu scr inn hjá
kunningjum.
Daginn cftir héldum við svo álciðis
til Þorlákshafnar og bárum auk skinn-
klæða, sitt lóðar'ojóðið hwr, Fórum
við stytztu leið yfir Grindaskörð og
gcngum rösklcga. Þegar austur á Sci-
\ ogshciði kom, skildu leiðir okkar, fór
íormaður og tveir aðrir niður í Sel-
vog, þrir cða fjórir austur i Ölfus
og hinir til Iwlákshafnar.
Vikur hú sögunni til Þorlákshafn-
ar. Þar dró það cnginn í cfa, að skip-
ið hefði farizt mcð allri áhöfn. Sið-
ustu skipin, er heim reru kvöldið, sem
okkur hrakti, sáu okkur vera að leggja
lóð og eftir því veðri að dæma, sem
þá var að skclla á, þóttist enginn þurfa
að spyrja að leikslokum, er við vor-
um ckki komnir á þriðja sólarhring.
Daginn, sem við gengum austur yfir
fjall, fór sóknarprcsturinn, Ólafur
Ólafsson, síðar fríkirkjuprestur í
Rcykjavik, á bæi þá í Ölfusinu, sem
mennirnir voru frá, að tilkynna „ekkj-
um“ og vandamönnum lát þeirra. Út
i Sclvog fór í sömu erindagerðum Jón
Árnason, dbrm., bóndi í Þorláks-
liöfn.
Þcgar við hrakningsmenn lentum í
Þorlákshöfn, hittist svo á, að Jón hús-
bóndi var cinmitt að koma úr Selvogs-
ícröinni; var hann ör að víni og drcif
okkur inn til að þiggja góðgerðir.
Voru þá flcstallir sjómcnn háttaðir,
cr við komum, cn þyrptust þogar út
a nærklæðum cinum, til að fá af okk-
ur fréttir. Munu það ckki haia verið
færri en J00 manns og áttum við erfitt
með að icysa úr öllum þeim spurning-
uni, sem yfir okkur dundu. Tveir félag-
ar okkar, þeir Halldór Baldvinsson og
Sigurður í Stöðlum, höfðu orðið cftir
i landi umræddan róður og grctu þcir
af gieði, cr þeir sáu okkur þarna,
hressa og heilbrigða og fréttu það
sama af hinum félögunum. Var óum-
ræðilegur fögnuður hjá fúlkinu við
þessa cndurfundi.
En það cr af Ölfusbændum að scgja,
að i þann mund, cr presturinn hafði
nýlega tilkynnt lát þcirra, birtust þeir
i eigin persónu heima hjá sér og sner-
ist þa bratt harmur i gleði á bæj-
unum.
á Kotétrond hoíðu tver d*tiu‘ Líu-
ars farið út í fjós að gráta föður sinn.
En er minzt varði, gcngur Einar full-
um fetum fyrir fjósdyrnar; urðu telp-
urnar skelkaðar, því að þarna töldu
þær eitthvað dularfullt á seiði. HIupu
þær þá inn til móður sinnar, cn þá
var faðir þcirra einmitt að hcilsa
henni.
Eftir þetta tókum við gamlan átl-
rcring, scm vcrið hafði eign Guðm.
Guðmundssonar. Gerði Þorbjörn hann
upp, en er hann var kominn til gangs
höfðum við misst bezta tíma vertiður-
innar.
í vertiðarlok höfðum við þrátt fyrir
allt þctta, meira cn meðalhlut.
Þctta var siðasta vertíð Þorbjarnar,
sem formanns, því að sumarið eftir
fékk hann mjög illkynjaða blóðeitrun
TINOS Jieilir Ij'Lil ey undan Grikk-
landsströnd og cr talsvert aískckkt.
Þar býr íátækt fólk, sem um aldir
hefur aðallega liíað á fiskveiðum
og landbúnaði.
Nú var það cina nótt ái’ið 1821, að
maimi nokkrum þar á eynni birtist
hin heilaga guðsmóðir í draumi og
bað hún hann að ganga með scr.
Hann gerði það og uti ú víðavangi
beuti imu lioutuu u ukveðiuu sluð
í hægri hönd og handlegg, scm varð
eftir það likt sem kalin gr -in ú lifaiidi
tré og hann handarvana æ síðan. Eflir
kynni mín á Þorbirni var álit mitt á
honum á þessa leið:
Mikilmenni í orðsins fyllstu mcrk-
ingu, framúrskarandi heppinn ur maö-
ur, góðgjarn og greiðvikinr cg hvcrs
manns hugljúfi.
Þctta var cinnig síðasta vcrlið nín.
Um vorið 1901 fór ég að bú-> hér á
Hjálmsstöðum.
Þótt liðin séu rúm 50 ár frá þcsswm
atburðum, standa þcir mc> ctn svo
ijósliíandi fyrir hugskotsjónum, að cg
hygg að fáu markverðu ré sleppt úr
frásögninni og cnn síður bætt við og
orðum aukið.
Hjálmsstöðum í janvar 1052.
Páll Cuömurdssnn.
og bað hann að grafa J.v-r, jv:> i -
hafin vaknaði, því að ';)vjr undir
væri fólgið líkneski af sér.
Þegar maðurinn váknaði stóö
honum draumurinn liíandi fyrir
hugarsjónum. Hann gekk á liinn
tiltekna stað og gróf og gról, en
faiin ekkcrt.
Ári se'inna, í sama mund, dreym>di
numiu nokkra alveg hið samc O
þegar Uuii fcagðj djauiu .uuj, soiu
iiraftaverkiii á Jmm