Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1953, Blaðsíða 15

Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1953, Blaðsíða 15
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS loD cr cnga þckklu í Hafnaríirði, báðust gistingar hjá hrcppstjóranum, Einari Horgilssvni á Osscyri og áttum við hina bcztu nótt. Hinir tróðu scr inn hjá kunningjum. Daginn cftir héldum við svo álciðis til Þorlákshafnar og bárum auk skinn- klæða, sitt lóðar'ojóðið hwr, Fórum við stytztu leið yfir Grindaskörð og gcngum rösklcga. Þegar austur á Sci- \ ogshciði kom, skildu leiðir okkar, fór íormaður og tveir aðrir niður í Sel- vog, þrir cða fjórir austur i Ölfus og hinir til Iwlákshafnar. Vikur hú sögunni til Þorlákshafn- ar. Þar dró það cnginn í cfa, að skip- ið hefði farizt mcð allri áhöfn. Sið- ustu skipin, er heim reru kvöldið, sem okkur hrakti, sáu okkur vera að leggja lóð og eftir því veðri að dæma, sem þá var að skclla á, þóttist enginn þurfa að spyrja að leikslokum, er við vor- um ckki komnir á þriðja sólarhring. Daginn, sem við gengum austur yfir fjall, fór sóknarprcsturinn, Ólafur Ólafsson, síðar fríkirkjuprestur í Rcykjavik, á bæi þá í Ölfusinu, sem mennirnir voru frá, að tilkynna „ekkj- um“ og vandamönnum lát þeirra. Út i Sclvog fór í sömu erindagerðum Jón Árnason, dbrm., bóndi í Þorláks- liöfn. Þcgar við hrakningsmenn lentum í Þorlákshöfn, hittist svo á, að Jón hús- bóndi var cinmitt að koma úr Selvogs- ícröinni; var hann ör að víni og drcif okkur inn til að þiggja góðgerðir. Voru þá flcstallir sjómcnn háttaðir, cr við komum, cn þyrptust þogar út a nærklæðum cinum, til að fá af okk- ur fréttir. Munu það ckki haia verið færri en J00 manns og áttum við erfitt með að icysa úr öllum þeim spurning- uni, sem yfir okkur dundu. Tveir félag- ar okkar, þeir Halldór Baldvinsson og Sigurður í Stöðlum, höfðu orðið cftir i landi umræddan róður og grctu þcir af gieði, cr þeir sáu okkur þarna, hressa og heilbrigða og fréttu það sama af hinum félögunum. Var óum- ræðilegur fögnuður hjá fúlkinu við þessa cndurfundi. En það cr af Ölfusbændum að scgja, að i þann mund, cr presturinn hafði nýlega tilkynnt lát þcirra, birtust þeir i eigin persónu heima hjá sér og sner- ist þa bratt harmur i gleði á bæj- unum. á Kotétrond hoíðu tver d*tiu‘ Líu- ars farið út í fjós að gráta föður sinn. En er minzt varði, gcngur Einar full- um fetum fyrir fjósdyrnar; urðu telp- urnar skelkaðar, því að þarna töldu þær eitthvað dularfullt á seiði. HIupu þær þá inn til móður sinnar, cn þá var faðir þcirra einmitt að hcilsa henni. Eftir þetta tókum við gamlan átl- rcring, scm vcrið hafði eign Guðm. Guðmundssonar. Gerði Þorbjörn hann upp, en er hann var kominn til gangs höfðum við misst bezta tíma vertiður- innar. í vertiðarlok höfðum við þrátt fyrir allt þctta, meira cn meðalhlut. Þctta var siðasta vertíð Þorbjarnar, sem formanns, því að sumarið eftir fékk hann mjög illkynjaða blóðeitrun TINOS Jieilir Ij'Lil ey undan Grikk- landsströnd og cr talsvert aískckkt. Þar býr íátækt fólk, sem um aldir hefur aðallega liíað á fiskveiðum og landbúnaði. Nú var það cina nótt ái’ið 1821, að maimi nokkrum þar á eynni birtist hin heilaga guðsmóðir í draumi og bað hún hann að ganga með scr. Hann gerði það og uti ú víðavangi beuti imu lioutuu u ukveðiuu sluð í hægri hönd og handlegg, scm varð eftir það likt sem kalin gr -in ú lifaiidi tré og hann handarvana æ síðan. Eflir kynni mín á Þorbirni var álit mitt á honum á þessa leið: Mikilmenni í orðsins fyllstu mcrk- ingu, framúrskarandi heppinn ur maö- ur, góðgjarn og greiðvikinr cg hvcrs manns hugljúfi. Þctta var cinnig síðasta vcrlið nín. Um vorið 1901 fór ég að bú-> hér á Hjálmsstöðum. Þótt liðin séu rúm 50 ár frá þcsswm atburðum, standa þcir mc> ctn svo ijósliíandi fyrir hugskotsjónum, að cg hygg að fáu markverðu ré sleppt úr frásögninni og cnn síður bætt við og orðum aukið. Hjálmsstöðum í janvar 1052. Páll Cuömurdssnn. og bað hann að grafa J.v-r, jv:> i - hafin vaknaði, því að ';)vjr undir væri fólgið líkneski af sér. Þegar maðurinn váknaði stóö honum draumurinn liíandi fyrir hugarsjónum. Hann gekk á liinn tiltekna stað og gróf og gról, en faiin ekkcrt. Ári se'inna, í sama mund, dreym>di numiu nokkra alveg hið samc O þegar Uuii fcagðj djauiu .uuj, soiu iiraftaverkiii á Jmm

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.