Lesbók Morgunblaðsins - 06.09.1953, Síða 16
1 502
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
GIRÐINGAR RIFNAR NIÐUR. Á undanförnum árum hefur nokkuð kveðið að
þvi að girðingar hafi verið rifnar niður í Reykjavík. Sums staðar er það gert
til þess að gera umferð á götunum hættuminni. Hefur þá verið um að ræða
háar girðingar á götuhornum, er skyggðu á umferð svo að bílar rákust þar á
þráfaldlega. En viðar hefur þessa gætt. Girðingin, sem var umhverfis Austur-
völl, er horfin fyrir löngu og eins girðingin sem var umhverfis gamla kirkju-
garðinn. Nú i sumar hefur verið unnið að því að brjóta niður steinsteypta garða
hjá Templarahöllinni og Kvennaskólanum. Þessir garðar voru upphaflega hið
mesta mannvirki, sérstaklega gárðurinn umhverfis lóð Templarahallarinnar. —
Þennan garð lét Thor Jensen gera þegar hann átti þessa eign og var grafið fyrir
undirstöðu hans niður á fast berg, svo að hann átti að geta staðið um aldur og
ævi. Myndin er tekin þegar verið var að brjóta garð þenna niður.
— Ljósm. Mbl.: Ól. K. M.
geislarnir hafa ekki nein áhrif á
ágæti matvælanna. Er nú farið að
gera tilraunir með þetta, og heppn-
istþær eftir vonum, þá verður þess
ekki langt að bíða. að á markaðinn
komi matvæli í glæpappírs um-
búðum og haldist þar óskemmd
tímunum saman.
Það er langt síðan að menn kom-
ust upp á lag með að kynbæta
plöntur og dýr með víxlfrjóvgun.
En þetta gengur seint og engar
stökkbreytingar verða. Með kjarna-
geislum er hæ^t að hafa áhrif á
erfðaeiginleika, þannig að fram
komi nýar tegundir, sem aldrei
hafa sézt fyr og mundu ekki koma
fram að öðrum kosti. Hollenzkur
kaupmaður hefur nýlega framleitt
margar nýar tegundir af túlípönum
á þennan hátt. Nýar tegundir af
korni hafa líka komið fram, en
reynslan á eftir að skera úr hve
hagkvæmar þær reynast og hvort
eíginleikar þeirra haldast til lang-
frama.
Jörðin er alltaf geislavirk, og
þótt lítið beri á því, er samt hægt
að mæla það. í einni ferhyrnings-
mílu af landi, sem er fet á dýpt,
er talið að til jafnaðar sé þrjár
smálestir af úraníum og í því eitt
gramm af radíum. Af ýmsum teg-
undum af grjóti stafa mismunandi
geislar og mismunandi sterkir, eftir
því hver uppspretta þeirra er. —
Þannig er hægt að finna olíunám-
ur vegna þeirra geisla, sem stafa
úr jarðveginum. í mörgum olíu-
brunnum, sem taldir voru tæmdir,
hefur með sérstökum mælingum
fundizt að lokaðar olíulindir voru
þar undir eða til hliðar.----
Eins og ég hef áður sagt eru litlar
líkur til þess að kjarnorkan geri
byltingu í lífi voru sem nú lifum.
En eftir því sem tímar líða verður
hún notuð meir og meir og á marg-
breyttari háttogmun valda miklum
breytingum- En ekki er hægt að sjá
fyrir hverjar þessar breytingar
verða. En svo mikið má þó fiill-
yrða, að börn vor, og þó einkum
barnabörn, munu notast við kjarn-
orkuna á margvíslegan hátt, og bá
er rétt að tala um kjarnorkuöld.
Reiðhestar.
Ágæti ganghesta vorra get ég ekki
nógsamlega lofað, því að útlendingar,
svo sem Bretar og Danir, finna það,
að vit þessara dýra og dugnaður til
hlaupa gengur kraftaverki næst. En
nú eru frábærir hestar orðnir sjald-
gæfir hjá oss, bæði vegna árlegrar
ófrjósemi náttúrunnar og hagleysis.
Annars voru fyrir vorn aldur ungir
hestar aðdáanlega vel vandir, bæði
við ýmiskonar gang og frábær stökk;
kalla ég það, þegar þeir annaðhvort
stökkva yfir tvö skref (s. s. 10 fet)
í einu stökki með reiðmanninn á baki,
eða ganga léttilega yfir tvær tunnur
eða þrjár (ein sett ofan á) o. s- frv.
— (Gísli biskup Oddsson).
Jón Arnórsson
varð sýslumaður í ísafjarðarsýslu
1774. Árinu áður hafði honum verið
falið að standa fyrir saltverkinu á
Reykjanesi. „Honum fóru embættis-
verk vel úr hendi og var talinn í
mörgu mætur maður“. (Æviskrár).
Dóttir hans var Kristín, er átti Jó-
hannes bóndi í Reykjarfirði. Önnur
dóttir Jóns sýslumanns var Rannveig,
er átti Friðrik á Eyri, bróðir Jóhann-
esar. „Þær voru báðar merkiskonur.
Friðrik heyrði þær systur segja frá
því, að þá faðir þeirra var í banalegu
sinni, hefði úr hans hangið á veggn-
um fyrir ofan rúmið og gengið þar.
En þegar Jón Arnórsson tók andvörp-
in, heyrðu menn, að það hringdi
þrisvar hátt í úrinu. En þá að var
gáð, sáu þeir að keðjan hafði slitn-
að“. (Fr. Eggerz).