Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1953, Síða 13

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
771
Hópur Garðstúdenta undir Lindinni. — Myndin er tekin í maí 1910. — Garð-
prófastur dr. jur. Jul. Lassen er 3. tii vinstri fremst á myndinni. Vísiprófastur
Skouboe er 3. frá Jul. Lassen (standandi). — Nokkrir íslenzkir Garðstúdentar
eru einnig á myndinni, þar á meðal höfunuur þessarar greinar.
varð sextugt fyrir skömmu. — Þeir
>j--u og mikinn þátt í störfum ís-
iendingafélagsins í Kaupmannahöfn,
er var nokkru eldra.
A Garði voru margs konar hlunn-
indi. — Lestrarsalurinn á Garði var
stór og viðhafnarmikill, fyrrum not-
aður sem kirkju- og prédikunarsalur;
þar helt Grundtvig prófprédikun
sína 1810. Háskólinn hafði salinn um
tima fyrir hátíðasal, eftir skemmdir
þær, er háskólinn beið í stríðinu 1807.
Bókasafn var þar gott og frammi lágu
til aflestrar nýustu tímarit á ýmsum
helztu málum og dagblöð í ríkum
mæli. í salnum var lítil bronsstytta
af Hostrup, stúdentaskáldinu fræga,
er samið hefur leikritið „Genboerne“,
er lýsir lífinu á Garði og sýnt hefur
verið hér í Reykjavík. í vísnasöng-
bók Garðs, er að finna mörg kvæði
eftir Hostrup og fleiri Garðstúdenta,
meðal þeirra hin þjóðkunnu dönsku
skáld Winter, Ploug og P. Möller.
Hostrup varð síðar sóknarprestur við
hallarkirkjuna í Hilleröd á Sjálandi.
Á salarveggjunum mátti sjá myndir
af Garðpróföstum og vísipróföstum
og ýmsum merkum Garðbúum, þar
á meðal af Niels Finsen, er garðinn
hefur frægastan gert. Mynd var þar
af Eiríki vísiprófasti Jónssyni Bergs-
sonar prests í Einholti og konu hans
Sigríðar Eiríksdóttur frá Hoffelli. —
Eiríkur hefur verið skörulegur mað-
ur, er sópað hefur töluvert að. Þjóð-
skáldið okkar góða Jónas Hallgríms-
son bjó á Garði á stúdentsárum sín-
um í fimmtu stofu á þriðja gangi.
Hann fluttist af Garði 1836. Fleiri
okkar helztu skálda hefur Garður
haft heiðurinn af að hýsa.
Þessi miklu salarkynni voru veg-
leg umgjörð utan um minningar-
hátíðirnar í félagi gamalla Garðbúa
(Regensianer Samfundet). Þær voru
sóttar af menntamönnum hvaðanæva
úr Danmörku. Háaldraðir öldungar
skemmtu sér hér með stúdentunum
og rifjuðu upp fyrir sér minningarn-
ar frá stúdentsárunum á Garði og var
þá oft mikið um dýrðir, og á dans-
leikunum er haldnir voru nokkrum
sinnum á vetri. Allt fór fram af rnik-
illi kurteisi og prúðmennsku, og
jafnt þótt púnskollan, er í var bland-
að marglitum veigum, brugguðum og
brenndum, svo upp af stóð blár log-
inn, stæði á miðjum borðum. Ölteiti
tókst að stilla mátulega í hóf, þó
ríflega væri veitt, en það bar eigi
ósjaldan við að gengið var frá all-
miklum leifum af þessum dýra miði
og hálffullar skálar bornar inn í eld-
húsið á næsta gangi til geymslu þar
yfir nóttina, en einatt þóttust menn
taka eftir því, að furðanlega hafði
fjarað mjöðurinn, er vitjað var að
morgni. Inni í hljómlistarsálnum, er
gengið var í úr lestrarsalnum, gafst
þeim, er vildu, tækifæri til að iðka
hljómlist. Hér hafði söngfélag Garð-
búa æfingar, og hljómleikar og sam-
söngvar voru haldnir nokkrum sinn-
um á ári. Einn salarveggjanna var
þakinn hópmyndum af Garðstúdent-
um frá því fyrst var farið að taka
slíkar myndir. íþrótta- og skilminga-
salur var í kjallaranum í vesturálm-
unni. Þar voru heit og köld steypi-
böð, en slíkur aðbúnaður var ekki
nærtækur öllum, þótt í sjálfri kóngs-