Lesbók Morgunblaðsins - 26.08.1956, Blaðsíða 1

Lesbók Morgunblaðsins - 26.08.1956, Blaðsíða 1
r dæmdur rimarholm Ttf AÐUR er nefndur Þorsteinn og bjó á Bekanstöðum í Skil- mannahreppi fyrir réttum 150 ár- um. Foreldrar hans voru Einar Björnsson og Katrín Magnúsdótt- ir. *Áttu þau heima á Hvítanesi þegar Þorsteinn fæddist, og fá af presti þann vitnisburð að þau séu ráðvönd, þrifin, vinnusöm og læs. Síðar fluttust þau að Leirárgörð- um. Ólst Þorsteinn upp hiá þeim og var hann fermdur í Melakirkju 18. maí 1792. Þá gefur piesturinn honum þann vitnisburð, að hann kunni „sakramentisbænir, sjóferða- bæn og bæn um góðan afgang, sem og barnabænir, líka nokkra sálma og sé læs; hafi hann lært hjá for- eldrum sínum í 5 ár“. Af þessum vitnisburði verður lítt ráðið um gáfnaíar Þorsteins, en talið var að hann hefði verið mjög grannvitur og undarlegur. Frá Leirárgörðum flytjast for- eldrar hans að Ósi og þar andast Einar 7. apríl 1800, þá 52 ára að aldri, og er banamein hans talið brjóstveiki (tæring). Ekkjan helt áfram búskap að Ósi næsta ár og var Þorsteinn fyrirvinna hjá henni. En auk þess var þar í heimili Gróa Magnúsdóttir, systir Katrínar, með tvö börn sín, Guðrúnu Þórðardótt- ur 12 ára og Magnús Þórðarson 5 ára, og er hann talinn fóstursonur Katrínar. Ekki verður séð hvenær Þor- steinn fer að búa á Bekar.stöðum, því að manntal vantar frá þeim árum, cn þangað er hann kominn 1806, þegar saga þessi hefst. Var móðir hans þar hjá honum, komin fast að sjötugu og svo að segja karlæg. Þar voru þau líka Guðrún Þórðardóttir, þá 18 ára, og Magnús tíu ára gamall. Sagt er að Þor- steinn hafi átt allgott bú og fleira fé en hann var fær um að heya fyrir, með þeim mannafla er hann haíði. Fekk hann því Þorleif nokk- urn Þorsteinsson á Litlu Fellsöxl til þess að slá hjá sér þrjá daga um sumarið ,og síðán að t^ka af sér til íóðurs nokkur lömb. Fyrir þetta átti hann að greiða Þorleifi með fé á fæti. Og þá um haustið afhenti hann Þorleifi veturgamlan sauð og þrjú lömb. Lömbin rak hann eða lét reka til Þorleifs, enj á sauðinn vísaði hánn honum í' fé hans. Þá vildi svo til, að tveir vetur- gamlir sauðir voru aðkomandi í fé * Þorleifs og voru með sama marki, nema hvað skalckaði einum bita. Annan sauðinn átti Þorsteinn á Bekanstöðum, en hinn Narfi hreppstjóri Þórðarson, er þá bjó á Kjaranstöðum. Vildi nú svo illa til, hvernig sem á því hefir staðið, að Þorsteinn vísaði Þorleifi á sauð Narfa. Tók Þorleifur sauðinn og skar hann. Nokkru síðar auglýsti Narfi að sér hefði horíið veturgamall sauð- ur og lýsti honum nákvæmlega og marki hans. Rankaði þá Þorleifur við sér að þetta mark hefði verið

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.