Lesbók Morgunblaðsins - 15.09.1957, Blaðsíða 16

468
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
* G 5
V A 6 4 2
* G 8 7 5
,* A 6 3
* D 4
V 7 5
* K 9 2
* D G 10 8
4 2 ----------- * K 9 7
* A K 7 3
V K D 8 3
* A D 6 4
* 5
S gaf og sagði 1 sp., N sagði 2 tígla
5 3 hj„ N 4 hj„ S 5 t„ N 5 hj. og 5
6 hj. Hinir sögðu aldrei neitt.
V sló út L D og var hún drepin með
ás í borði, en A lét 9 til merkis uni
að hann hefði háspil. S sló út lágtigli
drap með drottningu heima, en V fekk
slaginn á kóng. Hann kom nú aftur
með lauf, þótt hann mætti sjá af sögn-
um, laufunum í borði og laufsvari A
að sagnhafi mundi ekki hafa átt nema
eitt lauf. S kom nú borðinu inn á T G
og sló út seinasta laufinu og trompaði
Því næst tók hann slagi á kóng og
drottningu í trompi, síðan á ás og kóng
í spaða og trompaði svo spaða Þá kom
H Á og gosinn fell í og þar með vai
spilið unnið.
En það þurfti ekki að vinnast. Ef V
hefði slegið út tígli í stað laufs, þá
komst sagnhafi í vanda, vegna þess
að hann á ekki nægar innkomur í
borði, ef hann trompar út. Hann verð-
ur því að freista þess að trompa spaða
tvisvar sinnum. En það tekst ekki, því
að V trompar með 7 og þá neyðist S
til að drepa með ás. En það verður
til þess að A fær einn slag á tromp.
N 2
V A V G 10 9
S ♦ 10 3

TAUNKAPELLAN
Vorið 1950 gróf þjóðminjavörður upp
kapelluna í Kapelluhrauni fyrir sunn-
an Hafnarfjörð. Fann hann þar
Barbörulíkneski, sem eflaust er frá
kaþólskum tíma, og af því má draga
þá ályktun að húsrústin muni vera
ÚR MIÐBÆNUM. Fram yfir aldamót var aðalbyggð Reykjavíkur í Kvosinni milli
tjarnar og sjávar. Þá voru þar nær eingöngu timburhús, einnar og tveggja hæða,
en nú eru þessi hús smám saman að þoka fyrir stærri byggingum, eins og eðliiegt
er, því að lóðirnar í Miðbænum eru of dýrar til þess að þar skuli standa lághýsi.
— Hér á myndinni sést til vinstri á hornið á Hafnarstræti 4 og þar næst er bif-
reiðastöð Steindórs. Upp yfir hana gnæfir hús Morgunblaðsins, sem stendur í
Aðalstræti, en til hliðar við það er Aðalstræti 4 og sér á hús versl. Geysis, sem
Tærgesen kaupmaður reisti upphaflega og var þá taiið stórhýsi. Myndin sýnir
glöggt hvað koma skal: stórhýsi á dýrustu lóðum bæarins.
síðan fyrir siðaskiftin, „því að óhugs-
andi virðist með öllu að líkneskið hafi
borist í rústina á seinni öldum“. Bend-
ir þá líkneskið jafnframt til þess, að
það hafi verið réttnefni að kalla þarna
kapellu, og að vegfarendur hafi stað-
næmst þarna til að gera bæn sína.
PÓSTUR DRUKKNAÐI
Hannes Gottsveinsson póstur frá
Brekkum í Dyrhólahreppi, lagði á
Skeiðarársand 19. sept. 1838, og spurð-
ist ekki til hans síðan. Hans var sakn-
að eftir viku og voru þá menn sendir
úr öræfum að leita hans. Fundu þeir
ekkert nema hest póstsins uppi við
jökul. Pósturinn var alvanur vatna-
maður og hafði komist austur yfir
Núpsvötnin. En við hlaup þá um vorið
hafði myndast djúpt fljót á sandinum
þar fyrir austan, og mjög sandbleytu-
hætt. Er það ætlan manna að pósturinn
hafi þar sokkið á kaf i sandbleytuns
(Söguþ. landpósta).
ÓÁRAN
í Konungsskuggsjá eru talin nokkur
dæmi um árgalla, er nálega geti valdið
landauðn, ef allir komi í senn og
standi þrjá vetur. Síðan segir: „Nú er
sá enn ótaldur árgalli, er miklu er
þyngri einn en þessir allir, er nú höf-
um vér talda, ef óáran kann að koma
í fólkið sjálft er byggir landið, eða
enn heldur ef ágalli kemur í siðu
þeirra og mannvit og meðferðir, er
gæta skulu stjórnar landsins, fyrir því
að margt liggur til ráðs að hjálpa því
landi, er óáran er á, ef á þeim löndum
er gott, er í hjá liggja, og véla vitrir
menn um. En ef óáran verður á fólk-
inu eða á siðum landsins, þá standa
þar miklu stærstir skaðar af, þvi þá
má eigi kaupa af öðrum löndum með
fé, hvorki siðu né mannvit, ef það
týnist eða spillist, er áður var í land-
inu“.
SÖGUMENN
Það var alveg óskiljanlegt, hvað
fólkið kunni af sögum. Einn karl hefi
eg þekkt, sem entist til að segja þrjár
sögur á kvöldi alla vetrarvertíðina, frá
því 2. febr. til 12. maí, og var þó ekki
þurrausinn. Hann hét Hannes Hannes-
son, auknefndur roðauga, var um sjí»
tugt 1885. — (Jónas Jónasson).