Lesbók Morgunblaðsins - 13.10.1957, Page 16

532
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A D 10 4
¥ K 7 3
♦ 10 6 2
+ ÁG73
* K G 9 3
6 2
¥ 10 9
♦ 8
* K 8 6 4
A Á 5
¥ D 5 4
♦ D G 9 5
A D 10 9 2
A73
¥ A G 8 6 2
♦ Á K 7 4 3
* 5
S komst í 4 hjörtu. V áleit að heppi-
legast væri að slá út einspili í tígli, úr
borði kom tvistur, A lét T9 og S drap
með kóng. Síðan tók hann þrjá slagi á
tromp og náði D af A. Þá kom TÁ, en
nú kom í ljós að A hafði 4 tigla og
hlaut að fá 2 slagi þar. Auk þess hlaut
S að missa 2 slagi í spaða, svo að spilið
var tapað.
En þetta var klauíaskapur. Þegar V
sló út T8 í byrjun, átti S að láta tíuna
úr borði. Þegar hann hefir svo náð
trompunum, átti hann að slá út af
hendi lágtigli. Þá kemur í ljós að V a
ekki meiri tigul, svo að nú er S innan
handar að ná báðum tiglunum af A og
vinna þar með spilið.

GRASMAÐKUR
í Hestsannál segir við árið 1701: Um
vorið rigndi ormi um Austurlandið frá
Lónsheiði allt hingað í Hvolhrepp;
hann át gróður og gras, gerðist þar af
skaði mikill; lítill var hann í fyrstu,
en þróaðist skjótt er kom á jörð og
kenndi á gróða, unz hann varð sem
hálfur mannsfingur. — í Fitjaannál
segir svo um þetta: Frá Lómagnúpi
og að Þjórsá féll á jörð óvenjulega
mikill maðkur, sem gras allt fordjarf-
aði og eyddi, sem af eldi brennt væri,
svo jarðir eyddust. Fékk þá margur
stóran skaða á túnum, engjum og út-
haga; saman var hann rakaður í hrúg-
ur af túnum og ýmsum stöðum og
FRÁ KRÝSUVÍK. — Upp úr borholunum í Krýsuvík streymir gufa látlaust meff
svo miklum krafti, aff varla heyrist mannsins mál þar nærri vegna hvinsins í
henni. Gufan streymir þarna út um járnholka og líkist þetta því þegar gufuskip
eru „aff blása af“. Og þannig hefir nú jörffin þarna veriff „aff blása af“ árum saman
og er leiðinlegt aff sjá alla slíka orku fara til ónýtis. Er ekki hægt aff hagnýta
hana á einhvern hátt án mikils kostnaöar? Mætti t. d. ekki ná úr gufunni brenni
-steini, og ef til vill helium? Vér íslendingar erum ekki nýtnir og bruðlum með
ýmislegt scm hvcr önnur menningarþjóff mundi telja sér skylt að hagnýta. Þaff
eru oft smámunirnir, sem um munar í þjóðarbúskap.
brenndur, og þó skurðir væri stungnir
í kringum tún, álnardjúpir, þá voru
þeir að morgni fullir. Ekki gerði sá
maðkur öllum jörðum skaða á fyr-
skrifuðu takmarki.
HRAFNAPLÁGA 1714
Vetrarfar temmilegt að jólum, en þar
eftir stormvindar, krapahríðir, snjó-
viðri, skruggur, eldgangur, áfreðar og
jarðbönn, einkum á austursveitum, svo
menn felldu þar peninga stórlega, en
undirbúningur þar til var sá orma og
maðka rigningar, sem á gekk um haust-
ið í hörkulegum regnviðrum. Þar á of-
an ábættist skaðlegur hrafnaaðgang-
ur (sem plagar að vera), sem jörðinni
eftir maðkinum umrótuðu, svo stórleg-
ur skaði varð túni og engi margra
manna. Hér með fylgdi og fjársótt, er
það henti og ýmislega út af dó. (Sjávb.
ann.)
VERGANGUR
Á þessu hausti (1755) var mikil um-
ferð og sveitarþungi í hverjum hrepp
af fátæku betlandi fólki, bæði ungu og
gömlu, af hverju sumt fékk ekki vistir
sökum bjargræðisskorts. Sumt flosnaði
upp með börnum sínum og fór slíkt
vaxandi allan þann vetur, svo búendur
urðu jafnt þar af uppetnir. Fyrir sýslu-
manns vors meðalgöngu .... ákvað
Magnús Gíslason amtmaður 23. des. að
20 heiðarlegar persónur úr Húnavatns-
þingi mættu leita sér farborða með
betli í Barðarstrandar og Isafjarðar
sýslum .... Eftir þessu fóru fátækling-
ar nokkrir héðan úr sýslu á stað fót-
gangandi vestur um hávetur, eix komust
eigi áfram fyrir bjargleysi, hvers
vegna þeim var snúið aftur í Hrúta-
firði vestan fram og Bitru og fóru svo
til baka hingað aftur, sumir kaldir og
skemmdir, hvar af Miðfjörður hafði
mikinn þunga, svo hér gerðist örbirgð
framar en elztu menn mundu áður ver-
ið hefði. (Sjálfsævis. séra Þorsteins
Péturssonar á Staðarbakka).
BARN FÝKUR í A
Haustið 1730 tók vindur fjögurra ára
gamalt barn á Fremri Kotum í Skaga-
firði og feykti því í Norðurá, svo það
drukknaði (Mælif. ann.)
>