Lesbók Morgunblaðsins - 25.03.1959, Blaðsíða 13
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
157
Stúlka stendur öðrum fæti á skíði, um hinn er brugðið dráttartaug.
um 50 km. hraða og heldur beinni
stefnu, en beggja megin við hann,
og alllangt frá stefnunni, eru dufl,
sem skíðamaðurinn verður að
krækja fyrir. En með því að taka
þessar sveiflur, eykst hraðinn um
helming, svo að hann fer hálfu
hraðar en vélbáturinn.
Alls konar sýningar fara fram
samtímis því að keppt er', því að
sumir hafa komizt upp á að leika
hinar furðulegustu listir á vatns-
skíðunum. Þeir standa þá öfugir á
skíðunum og halda í dráttartaug-
ina að baki sér. Aðrir leika þá list
að fara öfugir upp á stökkpallinn,
ná stökkinu og snúa sér við í loft-
inu og koma rétt niður. Það geta
þeir vegna þess, að sigurnagli er
í skíðaböndunum. Enn aðrir leika
þá list að fara á einu skíði; stund-
um standa þeir þá öfugir og hafa
dráttartaugina festa við lausa fót-
inn. Sumir eru svo leikrtir í listinni,
að þeir losa sig við skíðin á fullri
ferð og renna sér svo líkt og fót-
skriðu eftir yfirborði vatnsins.
En glæfralegust eru stökk með
nokkurs konar flugdreka. Það var
byrjað á þeim 1950. Dráttartaugin
er bundin í grind neðan í flug-
drekanum og skíðamaðurinn held-
ur sér í þessa grind. Þegar hrað-
inn á dráttarbátnum er orðinn 40
—50 km. tekst skíðamaðurinn á
loft, líkt og flugvél, sem náð hefir
nægilega miklum hraða, og svífur
í stóran boga. Hafa menn komizt
í 120 feta hæð (40 metra) í þess-
um stökkum. En þetta er ekki
hættulaust og hafa sumir drepið
sig á því. Það reynir ákaflega mik-
ið á handleggina og það er eng-
inn hægðarleikur að stjórna flug-
tjaldinu í uppstreymi og hliðvind-
um, eða þegar „slær í baksegl“. Við
það hafa margir hrapað, og þeir,
sem orðið hafa fyrir því, vilja fæst-
ir reyna þetta aftur. En þetta „flug“
dregur fólk mjög að sýningum og
þykir mikið í það varið.
O--00—o
Þeir, sem eru leiknastir í vatns-
skíðalistinni, segja að ekki sé mik-
ill munur á því að fara á vatns-
skíðum og venjulegum skíðum. En
sá er þó munurinn, að enginn
skyldi reyna að læra að fara á
vatnsskíðum, nema því aðeins að
hann sé syndur. Það er ekki sama
að detta í lausamjöll eða detta á
djúpu vatni.
Blaðamaður, sem þetta er haft
eftir, lét telja sig á að fara á vatns-
skíðum. Hann segir svo frá hvern-
ig það gekk:
Það er ekki nema
einstaka maður,
sem getur leikið
það að fara fót-
skriðu á yfirborði
vatnsins.