Lesbók Morgunblaðsins - 06.12.1959, Side 1

Fyrir 60 árum
Þegar ég reisti bú í Brúnavík
BRÚNAVÍK er næsta vík sunnan (þ. e. austan) við Borgarfjörð,
milli Skjótaness að austan og Almenningsflesjar að vestan. Víkin
er allbreið og reglulega löguð, horfir mót norðaustri Fyrir botni
hennar er sandur undir háum klettum úr rauðu líparíti. Upp frá
víkinni gengur dalur allbrattur, Brúnavíkurdalur. yfirleitt mýr-
lendur og melhryggjóttur með grösugum hlíðum. Bærinn Brúna-
vík stendur vestan við víkurbotninn. Þar var löngum tvíbýli, en
hefir verið í eyði síðan 1944. 1 Brúnavík hefir löngum þótt gott
undir bú, tún og engjar grasgefið, fjörubeit góð, beitiland kjarn-
gott og allgóð lending niður frá túni. Þar er og að jafnaði snjólétt.
— (Úr Árbók F. í. 1957).
EITT sinn er við Steíán Filippus-
son vorum að spjalla saman, barst
talið að búskap nú og fyrrum, og
hafði hann frá mörgu að segja.
Hann stundaði sveitarvinnu og bú-
skap á seinustu árum kyrstöðunn-
ar, og hann hefir fylgzt vel með
þeim byltingum, sem orðið hafa í
landbúnaðinum á þessari öld.
— Það er gleðilegt hver breyt-
ing hefir orðið á búnaðarháttum,
sagði hann, en um samanburð á
því sem var og nú er, getur ekki
verið að ræða. Nú er ausið í menn
styrkjum og lánum, verðuppbótum
og alls konar fríðindum. Þeir fá
og skaðabætur frá hinu opinbera,
þegar á bjátar. Það var öðru vísi
um aldamótin. Þá var ekki verið
að hlaða undir okkur bændadurg-
ana. Við máttum velta út af eins
og horgemlingar, ef við gátum
ekki af eigin ramleik haft í okkur
og á.
— Já, þú byrjaðir búskap austur
í Brúnavík um aldamótin. Voru
það ekki mikil viðbrigði að koma
úr Fljótshverfinu og setjast að í
þessari þröngu fjallakvos við sjó-
inn?
— Ójú, en ýmsir erfiðleikar voru
verri heldur en viðbrigðin.
Og svo sagði hann mér eftirfar-
andi sögu frá frumbýlingsárum
sínum.
O—®—o
VIÐ fluttum frá Kálfafellskoti vor-
ið 1897. í fyrstu viku sumars rák-
um við bræður fjórir allt sauðféð
þaðan austur á Hérað, og söguna
Stefán Filippusson.
af því hefi eg sagt þér áður. Það
var umtalað að við tækjum jörð-
ina Ormsstaði í Eiðahreppi til á-
búðar um vorið. En er til kom
fannst okkur þar ekki lífvænlegt.
Var þá allt féð selt og við settumst
að í Seyðisfirði. Næsta vetur keypti
pabbi svo, í félagi við okkur Erling
bróður minn, jörðina Brúnavík. En
sá var galli <1, að hún losnaði ekki
úr ábúð um vorið og tók pabbi því
jörðina Skálanes í Seyðisfirði á
leigu það ár. Fylgdu henni 60 leigu*
»