Lesbók Morgunblaðsins - 12.06.1960, Síða 16

340
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
FYRIR einu ári gerðist sá atburður að Þingvallavatn braut stífluna hjá
Dráttarhlið, beljaði í gegnum jarðgöngin og skall á mannvirkjunum hjá Úlf-
ljótsvatni. Flóð þetta olli miklu tjóni og verktöfum, en samt sem áður tókst
að halda áætlun um smíði rafstöðvarinnar. — Myndin hér að ofan var tekin
fyrsta flóðdaginn og sýnir hvernig vatnsflaumurinn skall með ofsaþunga á
stöðvarhúsinu. (Ljósm. Ól. K. Magn.)
N
V A
S
4k 6 3
V A K 10 8 2
♦ A K 9 6 2
* 3
S komst í 4 hjörlu og út kom L K.
Svo kom annað lauf og S varð að
trompa. Svo tók hann trompin af and-
stæðingum og gaf þeim svo slag á tig-
ul. En þá kemur lauf enn, og hann
verður að drepa með seinasta trompi
sínu. Og nú tapaði hann spilinu vegna
þess að hann gat ekki fengið slag a
S K. V átti enn tvö lauf og þau voru
frí. —
S hefði átt að gera ráð fyrir því að
V hefði S Á, því að það -\far eina von-
in til þess að vinna spilið. Þegar hann
kemst að á hann því að slá út spaða.
Ef V lætur þá lágspaða, drepur hann
með kóng, og tekur því næst trompin
af andstæðingum og gefur þeim svo
einn siag i tigli.
Ef V drepur með S A, slær hann
sjálfsagt út laufi, en S trompar og
slær út lágtigli. Þann slag fá andstæð-
ingar og enn kemur lauf og enn drep-
ur S með trompi. Því næst slær hann
út H Á og H K og því næst spaða und-
ir kónginn. Svo tekur hann slag á H D,
og þá er tígullinn frí.
Egg og börn
Þegar maður finnur hreiður í fyrsta
sinn á ævinni, skal hafa tölu á eggjun-
um og ekki brjóta neitt þeirra; því svo
mörg börn á maður að eiga sem eggin
eru mörg, og svo mörg að missa sem
maður brýtur mörg eggin. En ef fúl-
egg eru, á maður að eiga jafnmörg
lausaleiksbörn.
Álög
Fyrir utan Laufás í Eyafirði er bær,
sem heitir Borgargerði. Þar er hvamm-
ur sem ekki má slá, því að þá drepur
huldufólkið, sem hefir ráð yfir hvamm-
inum, kú fyrir bónda. Uppi í fjallinu
eru nokkrar birkihríslur, leifar af
gömlum skógi, sem ekki má hrófla við,
því að þá er óblessun vís frá hálfu
huldufólksins sem á hríslurnar. (Sögn
Þórhalls Bjarnarsonar biskups).
Sjóormur
Pétur nokkur Eyjólfsson var einu
sinni á sjó við Drangey og dró þorsk
á miði því sem kallast Pallur, fyrir
vestan eyna. Hann var þá ungur að
aldri. Þegar Pétur afgoggaði fiskinn,
sem kallað er, hraut Ijósblár ormur á
stærð við litlafingur af höfði fisksins
og ofan í skipið; sökk hann þegar í
gegnum borðið, þar sem hann kom á,
svo að gat varð eftir og buhaði þá sjór-
inn inn. Hásetar skáru höfuðið af fisk-
inum og fleygðu því útbyrðis, því að
svartblár blettur var á því þar sem
ormurinn hafði legið. (Gísli Konr., eft-
ir Pétri sjálfum.
Kona að vekja upp draug
Guðlaug Andrésdóttir, fyrri kona
séra Vigfúsar Bjömssonar á Skinna-
stað, var dreifð við kukl og fjölkynngi.
Um hana var vísa þessi orkt;
Leggst á hauga nálaná,
nóg oft spaugað getur, • ,
vill upp drauga vekja þá
veslings Laugu-tetur —
því að sagt var, að prestur hefði eitt
sinn komið að henni úti í kirkjugarði,
er hún var að fást við að vekja upp
draug, en hann hafði átalið hana og
rekið hana inn í bæ með harðri hendi.
(Sögn Jóns Borgfirðings).
Hnerrar
Ef elzti maður á heimili hnerrar,
meðan farið er með matföng, á einhver
svangur að koma og borða af þeim mat.
Það er kallað að „hnerra öðrum gest“.
En hnerri yngsti maður, hnerrar hann
meiri mat í húsið.
BRIDGE
* K 10 5 2
¥ D 7 5
* 7 5 3
* 8 6 4
A A 8 7
¥ G 6 4 N
♦ 88 V
+ K D G s
7 2
A D G 9 4
¥93
♦ D 10 4
* Á 10 9 5