Lesbók Morgunblaðsins - 29.01.1961, Page 1

Snæbjörn Jónsson
Björn M. Ólsen og Finnur Jónsson
Afhugasemd
•.~í'
Þ E G A R á fyrsta áratugi ævi
minnar varð nafnið Sigfús Blön-
dal á vegi mínum, þó að ekki
væri þá bókakosturinn mikill.
Þetta var víst í Sunnanfara og
líklega einnig í Eimreiðinni. En
árið sem eg fyllti þann tuginn
kom svo hin heillandi litla bók,
Sögur frá Síbiríu (þar hafði hann
þýtt Draum Makars), bókin sem
Björn M. Ólsen.
í umbúðum
mér finnst alltaf að Sigurði O.
Björnsson beri skylda til að end-
urprenta sem líkasta frumútgáf-
unni, vegna minningarinnar um
hans merkilega föður. Raunar
gildir þá hið sama um fleiri bindi
úr Bókasafni alþýðu, og þá eink-
um Úraníu og bók þeirra Finns
Jónssonar og Helga Péturssonar,
Um Grænland. En hæpið að Sig-
urður vilji láta mig segja sér fyr-
ir verkum.
Það man eg að heyra fyrst um
Sigfús Blöndal rætt sjálfan, að
síra Guðmundur Einarsson gat
þess um hann 1910 að hann væri
svo mikið og ekta prúðmenni að
slíkir menn væru sjaldhittir á
meðal íslendinga. Það var hið
sama og þeir menn sögðu um
Bertel Þorleifsson er hann þekktu.
Ekki fyr en níu árum síðar kynnt-
ist eg Sigfúsi Blöndal sjálfum, og
vitaskuld hlaut eg þá fljótt að
finna, hve dagsatt það var, er síra
riiinui jonsson.
Guðmundur hafði sagt, enda þess
að vænta, svo skrumlaus maður
sem hann var og sannorður.
Fyrsta erindi mitt til Sigfúsar
var að leita til hans ráða og að-
stoðar, sem hann veitti af heilum
og hlýum hug, og öll voru kynni
mín af honum á einn veg. Þar var
ekki bara kurteisin og prúð-
mennskan, heldur einnig alúðleg
vinsemd, sem eg veit ekki að eg