Lesbók Morgunblaðsins - 24.09.1961, Blaðsíða 4
408
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
9*s<a>'5<9^s<SK5<9>-s<s<5<9>cs<9*3<5KS<s*c3<s<s<s<3<s<2<5x3<5<3<9*3<i'3<&<3<s<3<sa<3<s<3<9»c3<s<3<s<s<s<2<s<3<s<2<8»c5<s<3<
Árni G. Eylands
Þingvallakvæði II.
B r e n n u g j á
Af hatri og ótta hrjáður lýður
heimsku og grimmd til sætis býður
á Alþingi við Öxará.
<jt í hrauni er aflað viðar,
allt í nafni hins kristna siðar,
til báls í Brennugjá.
Konur og menn á bálin borin, —
bjart er um Þingvallasveit á vorin,
en sorti í fjöldans sálum.
Mörg eru stigin misvitur sporin,
mikill er í hjörtunum sorinn,
blendið er margt í málum.
Fátæklingur sem fróðleik þráði
og framar öðrum af Guði þáði
viljann til vits og leitar,
átti sér vísan galdra-gruninn,
á greind og hjátrú sér enginn muninn
innan né utan sveitar.
Svo dæmdu menn þá i Drottins nafni,
dugandi klerkar helzt fyrir stafni
höfðu slík „mannúðarmál“;
margur án varnar við bálköst bundinn
á bergi laganna sekur fundinn,
og djöflinum dregin sál.
n.
Ennþá er bjart um Vellina á vorin,
víða bílarnir hvetja sporin,
ekið er að og frá
Valhallar gleði — og gamanmótum,
gleymt er löngu að stinga við fótum
við barminn á Brennugjá.
Enginn heyrir angistarhljóðin,
enginn man lengur að hér framdi þjóðin
um aldir sín verstu verk;
oft var Þingvöllur ataður blóði,
öreigans gæfa reidd í sjóði
og vitnað í konung og klerk.
III.
Muna skal bæði grátur og gleði,
hið góða og illa sem verður og skeði,
og þess vegna er þjóðin spurð:
Er enginn framar að ósekju dæmdur,
aldrei vasi hins snauða tæmdur,
og enginn hrakinn í urð?
Er sannleikur allur sagður á þingum,
svo til aldrei farið í kringum
málstað hins góða, í gerð? —
Hljóðar stunur eg heyri frá gjánni
og hylnum dökka vestur í ánni.
— Er spurningin viðmælisverð?
Yngst þeirra Reyðarvatnssystkina
var Ingibjörg Tómasdóttir, kaup-
kona í Vestmannaeyjum, dáin
1952.
Gunnar bróðir minn, sem þekkti
hana og hafði á stundum gaman
af að fella eitt og annað í stuðla,
gerði það eitt sinn að gamni sínu,
að gefnu tilefni, að lýsa Ingi-
björgu.
Lýsingin er svona:
Svipstór freyja, frjáls i geði,
fer helzt ekki eftir neinu
öðru en því hún ætlar sér
— oft þótt liki sumum ver —
Þótt syrti í ál og súðin hallist
sést það ei að henni fallist
hendur, styrkar, hvert sem ber.
Hún spilar „Lhombre’“ eins
áður
einatt „Kup“ og hvað sem er,
Föst í sessi situr hér,
sífellt skemmtin þykir mér.
Oftast hún af öðrum ber.
Ekki löngu eftir jarðskjálftana,
lagði ég á stað heim til foreldra
minna, en þau höfðu eins og áður
segir, fluzt til Reykjavíkur. Þar
tóku þau á leigu góða íbúð á Hlíð-
arhúsastíg 27, hjá Jóni Þórðar-
syni, útvegsbónda. Mig minnir að
húsaleigan væri 7 kr. á mánuði.
Við höfðum þrjú herbergi og eld-
hús. Þangað safnaðist nú systkina-
hópurinn, að mestu, og stundaði
v