Lesbók Morgunblaðsins - 13.05.1962, Blaðsíða 5

SONJA SKIUFAÍl: Tízkufréitir frá New York
Mr EGAR konurnar í New York sjá
íyrstu vorblómin á Plaza, bjóta þær út
til að kaupa vordra-gt eða kápu, fast-
ókveðnar að fá sem mest út úr hinu ör-
stutta vori New York.
Flestar evrópskar konur, sem hingað
fcoma, reikna með að geta klæðzt ullar-
drögtum sínum frá því í apríl fram í
endaðan júní — eins og í París og Lond-
on — en verða fyrir sárum vonbrigðum,
þegar þær komast að því. að þær hafa
varla tíma til að viðra vordragtirnar,
óður en kominn er tími til að taka fram
bómullarfatnaðinn og önnur létt klæði,
Þær sem eru innfæddar í New York,
eða hafa búið þar lengi, vita betur, og
þessvegna eru þær reiðubúnar með
tiiarglitar kápur og dragtir strax og þær
finna vorlykt í loftinu, og eru í þeim
Kennedy ber á meðfylgjandi mynd.
Það bezta í nýju tízkunni er kvöld-
kápur úr ull í ljósum pastellitum, sem
hefur komið í stað þungu brókaðikáp-
anna. Þær skjóta alls staðar upp koll-
inum, í tízkuveitingahúsunum., á frum-
sýningum og víð fámenn kvöldverðar-
boð.
Hárgreiðslur eru ekki eins „bouf-
fant“. Slétt hárgreiðsla með hliðarskipt
ingu, sem er tekin eftir kvenhetjunni í
hinni umdeildu kvikmynd „Síðasta árið
í Marienbad", getur orðið allsráðandi
meðal hinna „glæsilegu ungu“. Þær,
sem ekki hafa séð greiðsluna enn, þurfa
ekki annað en að ímynda sér skipt,
lakkað hár Adolf-s Hitlers og komast þá
nærri sanni. (Sjálf ætla ég láta hana
róa!).
Engin kona, sem ætlar að fylgja tízk-
unni, lætur sig vanta ijósa skó úr krókó
dílaskinni með lágum eða hálfháum
hælum til að nota á daginn. Þeir hafa
þann mikla kost, að þeir hæfa öllu.
Þeir, sem ætla að gefa gjafir, geta nú
gefið sokka og inniskó, án þess að hafa
á'hyggjur af stærðinni. Hinir nýju
STRETCH sokkar, sem ekki detta
lykkjuföll á. fást í öllum mögulegum
P
Frú Kennedy
liturn, og strigaskór úr STRETCH
DENIM til að nota í sjóferðum. Nylon
STRETOH fæst í öllum gerðum, þar á
meðal sem stígvél til að nota með sokka
buxum.
Tízkufólkið hefur ekki hópazt til
Harlem siðan á bannárunum. Nú flykk-
ist fólk úr leikhúsheiminum og sam-
kvæmisheiminum til Smalls Paradise á
þriðj udagskvöldum til að vera við hina
vikulegu tvistkeppni. Hinar þeldökku
stúlkur eru eins skrautlegar og neon-
ijós, klæddar í rauða, .græna, og hvíta,
blúndubrydda kjóla, með - klauf, sem
nær hérumbil upp að mjöðm, öðrum .
megin.
„Túristarnir" neðan úr borginni (allt,
sem er fyrir neðan 96. götu er kallað
„niðurfrá" í Harlem, en þeir, sem búa
við göturnar nr. 50—70 kalla Wall
Street svæðið þessu nafni) klæðast ekki
eins áberandi, þó margar af yngri stúlk
unum — þær sem eru góðir tvistarar —
láti pilsin ekki ná niður á hné. Þegar
minnzt er á ungar stúlkur — og vegna
þess, að ég er enginn sérfræðingur varð
andi unglinga — talaði ég við þrjár
ungar stúlkur, eina franska, eina ís-
lenzka ( sem býr í Forast Hills) og eina
innfædda í New York, um tízkufyrir-
brigðin hjá yngstu tízkukonunum, en
ekki fékkst neitt fréttnæmt upp úr
þeim. Þær eru allar ástfagnar af stutt-
um, felldum pilsum, sú franska vildi
hafa blússu í sania lit, til að fá „en-
semble“, hinar aðhylltust þykkar peys-
ur með V-hálsmáli, til að sýna blússu-
kragana undir. Allar aðhylltust svartar
regnkápur, (sem notaðar eru í alls kyns
veðri) beinar, beltislausar, með flauels-
krögum.
Sennilega finnst þeim, að þær séu
„heimskonur", þegar þær klæðast
svörtu!
Forn furðulyf:
ar Oleá Cocta framleiddar með lifandi
dýr sem hráefni.
R
I
f ■
I
.u,
kalla soðolíur á íslenzku, og þær eru
framleiddar enn þann dag í dag á svip-
aðan hátt og fyrrum, sbr. uppskrift
Nioolay Tyshsens frá 1805: „Soðolíurn-
ar eru framleiddar nú sem fyrrum með
því að sjóða ferskar jurtir með tvö-
földu magni af olíu, þangað til jurt-
irnar eru orðnar þurrar og saman-
skorpnar." Fyrir hans tíma voru marg-
Lhazes (873—923) birtir eina af
fyrstu uppskriftunum að sporðdreka-
olíu. Sporðdrekinn hefur nefnilega frá
fornu fari verið lifandi ímynd galdra
og dulspeki.
Sporðdrekinn var að minnsta kosti
dýr sem hægt var að sjá og skoða, öf-
ugt við mörg ímyndv.ð dýr, sem lýst
var á þessum tíma og síðar á miðöld-
um. Jafnvel snjall og raunsær skurð-
læknir eins og Ambroise Paré lýsir
þvílíkum skepnum.
t aré gefur meðal annars skemmti-
lega lýsingu á óbrigðulu sáralyfi: Ole-
Framhald á bls. 15
Þeim leizt ekkert á Liz Taylor
við hvert tækifæri — rétt eins og þær
ættu aðeins fáa daga ólifað — méira að
segja þó að loftvogin falli niður undir
„s lorm“.
Sumir Evrópumenn kvarta fýldir yfir
t>ví, að New York skorti blóm og liti,
en síðasta hálfa mánuðinn hafa göt-
urnar sindrað af litskrúði á fögrum
konum: bleiku, rauðgulu, sítrór.ugulu,
gulgrænu og öllum litbrigðum af bláu
og fjólubláu.
Um hádegisleytið eru veitingahús
eins og La Cote Basque Caravelle og
The Colony eins og vorblómagarðar í
fullum skrúða, vegna allra Dior-,
Civenchy- Og St. Laurent-módelanna.
Stórir og meðalstórir hattar eru nú
Ikomnir í tízku með drögtum (þó mikill
hluti velklæddra kvenna gangi enn
battlaus). Dæmi „Breton“, sem frú
NDARLEG nöfn hafa
sum efnin í lyfjaskrám apótek-
anna“, segir prófessor Joseph
Jaeob Plenck í Pharmacia Chir-
urgica 1775, og nefnir í þessu
sambandi meðal annars Liqvor
Anodynus Mineralis Hoff-
manni.
Þetta efni finnst í lyíja-
skiám 1959 undir heitinu
„Aether Spirituosus", einkum
hinum norrænu. Það hefur
verið vel þekkt hér undir nafn-
inu Hoffmannsdropar.
Jt ótt lyfjafræðinni hafi fleygt
fram síðan, er óhætt að segja að orð
Plencks eru ennþá í fullu gildi.
Enn er ekki alveg hætt að nota lyf
sem nefnast Olea Cocta, sem mætti
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 5