Lesbók Morgunblaðsins - 20.05.1962, Blaðsíða 15

REFIR
Framhald af bls. 12
oru þetta sömu dýrin og áttu
yrðlingana fjóra, fyrir tveimur árum
norðan við Ytri-Núpinn?
Vissu þau um stað, sem enn var ó-
þekktur af mönnum, til að koma upp
yrðlingum sínum, en forðuðust þau
gren, þar sem mannaþefur leyndi sér
ekki?
Voru þessar tófur virkilega búnar
að kynnast svo hinum eitruðu kraes-
ingum, sem svo víða varð á vegi
þeirra, ár eftir ár, frá þvi þær fyrst
mundu, að aldrei skeikaði að hrófla
við þeim?
Höfðu þær fundið það út, eftir
margar vangaveltur, að þær gátu
lengur dulizt með þvi að taka ekki
einlembinga heldur bara annað lamb-
ið af tveimur, sem fylgdu mæðrum
sínum?
sér á honum, því á meðan var hann
sannarlega varhugaverður?
Grunaði móðurina strax og hún
hitti fyrsta hvolpinn að eitthvað ó-
venjulegt hefði komið fyrir?
Var það lyktin af blóðinu úr dauða
hvolpnum hennar, sem gerði hana
svona viðkvæma, öra og viðþolslausa,
af því að hún hafði kynnzt því áður
hvað það boðaði?
Voru það þessi sömu kynni, sem
réð henni frá að athuga betur um
börnin sín, sem ekki fögnuðu henni
nú, eins og ávallt áður?
Var refurinn ekki eins viðkvæmur
fyrir þessu öllu og hún, og fór þvi
strax burtu, þögull og varfærinn, þeg-
ar hann fékk grun um að ekki væri
allt með felldu?
Hafði síðasti hvolpurinn þeirra mó-
rauði fengið ósvikinn skammt af allri
þessari varfærni og hyggindum í
vöggugjöf?
Ég ætla ekki að þylja hér meira.
>að er víst komið ærið nóg. Einu verð
ég þó við að bæta: Öllum þessum
spurningum svara ég hiklaust játandi.
>að mun einhverjum þykja saga til
næsta bæjar. Og það er svo langt frá
því, að ég taki það illa upp, þótt hon-
um yrði það á að segja, svona í hálf-
um hljóðum: „Hnú. Hann er að verða
h r i n g a -vitlaus“. En — svona e r u
íslenzku refimir í spegli reynslunnar.
13. tðlublaS 1962
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15