Lesbók Morgunblaðsins - 05.05.1963, Blaðsíða 7

FUTKEPPNIN
v,
IÐ viljum minna ykkur á ritkeppnina „ísland eftir
50 ár“ sem við boðuðum hér á síðunni 21. apríl sL (14.
tbl.) Þátttaka er heimil öllu æskufólki 20 ára og yngra.
Þetta er spennandi keppni og tækifæri til að gefa
hugmyndafluginu lausan tauminn. Hugsið ykkur ísland
árið 2013 og sendið okkur hugmyndir ykkar fyrir 15.
júní næstkomandi.
ÞEGAR ég tefldi skák í
fyrsta sinn varð ég „heima-
skitsmát" og varð það til
þess að ég hef alla tíð fylgzt
dálítið með skáklífi og þegar
ég rakst á tímaritið Skák um
daginn, datt mér í hug að
rekja gamirnar úr útgefanda
þess, Jóhanni Þóri Jónssyni.
Hvenær hóf Skák göngu
sína?
„1947 og kom út til 1950 á
vegum skáksambandsins, en
áður höfðu önnur skákblöð
komið út, flest í stuttan tíma.
Þegar útgáfu Tímaritsins
Skák var hætt 1950, gáfu
Sveinn Kristinsson og Þórir
Ólafsson út skákrit til 1953
en 1954 hóf Skák göngu sína
á ný og þá í eigu skáksam-
bandsins í eitt ár. Birgir Sig-
urðsson tók við útgáfumni
1955 og gaf blaðið út þar til
í júní 1962 en þá tóku Arin-
björn Guðmundsson, Guðm.
G. Þórarinsson og ég við út-
gáfunni og var svo til ára-
móta en þá gátu þeir ekki
sinnt útgáfunni lengur og tók
ég þá við blaðinu.
Gróðavon? „Nei, meðan
við vomm þrír vomm við
bjartsýnir og þegar tveir
urðu að hætta taldi ég skyldu
mína að láta blaðið ekki
deyja, og langaði líka til að
freista gæfunnar.
Hver er tilgangurinn?
„Að kynna og útbreiða
skák, örfa áhuga, flytja frétt-
ir af skák og jafnvel kenna
hana“.
Vel tekið?
„Ég held því sé tekið vel,
en það á enn erfitt uppdrátt-
ar, þyrfti fleiri áskrifendur,
auk þess er hörð samkeppni
við erlend skákblöð og skák-
dálka blaðanna".
Stórt upplag?
„Tæplega 2000 eintök“.
Selzt það upp? „Nei, það
selzt „ekki alveg“ upp, en
þetta sígur smátt og smátt
út, þebta er sígilt efni!
Er útgáfan aðal-starf þitt?
„Nei, allt í aukavinnu, en
ég hef fastam aðstoðarmann,
Gunnar Gunnarsson, en auk
þess slcrifar Ingi R. Jóhanns-
son fastan þátt og fleiri skák
menn, t d. Friðrik Ólafsson,
leggja stundum til efni. Þá
em samfara útgáfu blaðsins
gefnar út skákskri fbæ-kur til
að færa inn í tefldar skákir.
Hs.
I Imur vorsins kitlar þægi-
lega í nefið, þó enn sé vetur,
eftir því sem almanakið segir,
en sumarið er á næsta leitL
Það er eins og náttúran sé í
dag að gefa okkur dálítið brot
af sól og sumri. Börn, ungl-
ingar, og jafnvel fullorðið fólk,
hýrna við og léttast í sporL
Niðri á tjörn er allt á ferð
og flugi, endurnar bítast um
mola dagsins, en álftapar leik-
ur sér skammt frá landi. Já,
álftirnar hafa svo sannarlega
tekið þennan dag hátíðlega,
þær finna yl vorsins, og nú er
tilhugajífið annars vegar hjá
þeim. f króknum hjá Iðnó eru
nokkrir piltar með bátana sína,
misjöfn fley. Sumir bátarnir
eru sýnilega heimagerðir, en
flaggskip flotans er lítill bátur
knúinn rafmótor — og það er
hægt að stýra honum. Eigandi
og útgerðarmaður bátsins heitir
Frímann og er eðlilega stoltur
af honum, en endurnar líta
hann aðeins hornauga og finnst
þetta vera frekleg innrás á at-
hafnasvæði sitt. Eins og þið
vitið, er öll útgerð erfið, jafn-
vel á svona bát. Hann fór að
lokum of langt út, tók inn sjó
og fyllti, þar með var þetta
siglingaævintýri á enda. Bát-
inn rak fyrir vindi þvert yfir
tjörnina og eigandinn horfði á
eftir honum og langaði auðsýni
lega mest til að vaða á eftir
honum, en líklega var tjörnin
of djúp, svo að hann varð bara
að bíða þess að hann ræki á
land.
E n sólin skín víðar en á
tjörnina. Inni á Lindargötu er
lif og fjör og þar iðka nokkrar
telpur tízkuleik dagsins —
..teygju-twist“, af mikilli alúð,
enda er þetta . mikil æfing í
fótfimi og kannske verða þær
ágætar dansmeyjar síðar meir.
í porti, rétt hjá, eru þrír
snaggaralegir strákar að leik.
Þeir klifra í rólu og þykjast
svo sem engir smákallar, að
geta hangið á höndunum á
slánni og stokkið niður. „Taktu
mynd af okkur“, segir Kristján,
sem hangir nú á slánni og fé-
lagar hans, Hlynur Ómar og
Guðmundur, taka undir.
Leikurinn heldur áfram, þeir
hafa ekki tíma til að hugsa
mikið um „einhvern kall“, sem
rekst inn í portið til þeir-ra.
Alls staðar er líf og fjör,
líka niðri við höfn, varkamenn
vinna að uppskipun, togari
bj'st á veiðar, og eitt varðskiþ-
anna kemur úr eftirlitsferð.
Niðri á Loftnbryggju eru
Nokkrir drengir að veiða, en
í þetta sinn er enginn afli „ekki
gott sjóveður í dag“, segir sá
sem heldur í færið. „Hann
heitir Sigmundur Kr., og er að
bíða eftir pabba sínum“, sagir
annar, eins og til skýringar, „en
ég heiti Lárus og hann Jens“,
bætir hann við, því auðvitað
verð ég að vita deili á þeim.
Ég sný mér að Sigmundi og
spyr. „Er pabbi þinn á sjónum?
„Já, hann fór að vitja um rauð-
maga- og grásleppunet." „Aflað
vel?“ „Þrjátíu í gær“, segir
Lárus, og nú tekur Sigmundur
upp færið og þeir skokka létti-
lega vestur með Hafnarbúðum
í leit að nýjum ævintýrum, því
að líklega kemur „trillan hans
pabba“ ekki alveg strax. — hs.
16. tölublað 1963
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7