Lesbók Morgunblaðsins - 10.10.1965, Page 7

—.. SbHIAVSÐTAl_BD ■■
Hvaoa minjagripi kaupa
útlendingar?
17110.
— Gjafaver, góðan dag.
— Þetta er hjá Lesbók Morg-
unblaðsins. Tala ég við frú Guð
rúnu Zoéga?
— Já.
— Þið hafið veri'ð að selja
útlendingum minjagripi í allt
Bumar. Hvers konar minjagrip-
ir eru það, sem þeir sækjast
helzt eftir?
— Fyrst og fremst eru það
skinn og prjónavörur. Hvort
tveggja þykir sérstúklega fall-
©gt» °g gæðin hafa aukizt, þótt
enn megi bæta þau.
— Er mikil eftirspurn eftir
lituðum gærum?
— Já, einkum eru það Banda
rí'kjamenn og ungt, íslenzkt
fólk, sem spyr eftir þeim. Rosk
fð fólk hér kærir sig síður um
þær. Hárauðar og túrkísbláar
gærur eru vinsælar, og yngra
íólkið hér er til dæmis farið að
kaupa þær í bílana sína.
— En hrosshárnar?
•— Eftirspurnin eftir þeim er
að aukast, enda eru hrosshúðir
ódýrar t.d. miðáð við teppi.
Eriendis hefur varla þekkzt,
að þær séu notaðar til skreyt-
ingar, og útlendingar kaupa
þær aðallega til þess að hengja
upp á vegg. Svo að ég minnist
aftur á gærurnar, þá er ég viss
um, að klipptu gærurnar gætu
ótt mikinn markáð erlendis,
miklu meiri en t.d. kaninuskinn.
Farið er áð nota þær í húfur,
og áreiðanlega væri hægt að
nota þær í kápur. Norðurlanda-
búar, Englendingar og Frakk-
ar kaupa helzt hvítar gærur,
en Bandaríkjamenn og fslend-
ingar litaðar, eins og ég sagði
áðan.
— Hvað um aðra minjagripi?
— Svo að ég fari nú úr einu í
annað, þá get ég talið eftirfar-
andi hluti upp, sem útlendingar
vilja gjarnan eiga til minja um
ísland: Mikil sala er í peysum,
einkum i sauðalitunum, en þær
þurfa að vera vel prjónaðar, til
þess að útlendingar kæri sig
um þær. Sumar prjónakonur
eru vandvirkar, en aðrar virð-
ast kasta höndunum til prjóna-
skaparins. Sama máli gegnir
um sjöl og hyrnur. Sviar, Dan-
ir og Norðmenn kunna að meta
slíka vöru, og sérstaklega eru
þeir hrifnir af sauðalitunum.
Annars kaupa Norðurlandabú-
ar ekki mikið af prjónlesi, enda
eiga þeir völ á afbragðs prjóna-
varningi í heimalöndum sín-
um. f>á eru útlendingar hrifnir
af brúðum í þjóðbúningum,
enda er það handsaumuð og
vönduð framíei’ðsla. Banda-
ríkjamenn og Frakkar kaupa
talsvert af uppstoppuðum fugl
um. Þetta eru aðallega sjófugl-
ar, langvíur, lundar og hring-
víur. Ýmiss konar koparvara
selst ágætlega, svo sem arm-
bönd og festar úr íslenzkum
peningum. Mikið selst af frí-
merkjum. íslenzk leirvara selst
töluvert, en þó eru fslendingar
enn í meirihluta meðal kaup-
enda. Þjóðverjar og Danir
vilja gjarnan eignast eitthvað
úr seískinni. Peningaveski úr
selskinni þykja nokkúð dýr,
en mikið er spurt um selskinns-
skó. Væri örugglega hægt að
vinna markað á því sviði. Svo
að aftur sé minnzt á skinna-
vöru, þá fáum við minna af
sútuðu skinni en vi'ð gætum
selt útlendingum. Skinnin eru
seld hrá og söltuð til útlanda í
stað þess að vinna þau hér.
Kálfsskinn seljast nokkuð. Þau
eru notuð til að yfirdekkja
húsgögn, á veggi og méðfram
gluggalistum. Fyrirspurnir
hafa borizt frá Sviss og Svíþjóð
um sútuð skinn, en þau hafa
ekki verið til. Hvaltennur
njóta gífurlegra vinsælda, bæði
óunnar og ýmislegur útskurður
úr þeim, svo sem lítil líkön af
hnísum og stórhvelum, eyrna-
lokkar og men. Þetta er allt
unnið í höndunum, og engir
tveir gripir eru eins. Þá get
ég nefnt myndakort frá ís-
landi, þurrkaðar, íslenzkar jurt-
ir og sjávargró'ður undir gleri,
skeiðar með íslenzka skjaldar-
merkinu, ýmsa muni með ís-
lenzka fánanum og íslen?,kan
borðfána, en útlendingar «<aupa
mikið af öllu þessu.
— Er ekki eitthvað, sem út-
lendingar spyrja um, en ekki
er á boðstólum?
— TréskurtS vantar tilfinnan-
lega. Dýrir askar seljast, ef
þeir þykja fallegir, en annars
vantar hvers konar gripi, út-
skorna í tré. Töluvert er spurt
um útskorna karla í íslenzkum
þjóðbúningi og „trold“, sem
Skandínavar selja mikið af til
ferðamánna, Góður markaður
væri áreiðanlega fyrir hendi á
alls konar útskornum körlum
og kerlingum.
— Er ekki mest sala í minja-
gripum yfir sumartímann?
— Helzti sölutíminn er í
júní, júlí, ágúst og september,
en salan er farin að ver'ða nokk
uð jöfn og viss allan ársins
hring. Hér eru alltaf nefndir
og ráð á fundum, og áhafnir af
fiskiskipum koma hvenær árs
ins sem er. Þá færist það einn-
ig í vöxt, að íslendingar sendi
kunningjum sínum erlendis
minjagripi að gjöif, en við sjá-
um algerlega um allar sending
ar til útlanda. Þykir fer’ðamönn
um það líka ágætt að þurfa
ekki að taka gripina með sér í
farangrinum, heldur fá þá
heimsenda.
i
|
I
]
1
5* SfíSií mmm war Gests sá :rítar um: llillll H®!
h 1ÝJA R PL Ö1 u R
NÝJAR PLÖTUR: Skömmu
fyrir helgi komu allmargar
nýjar og skemmtilegar plöt
ur í Hljóðfærahúsið. Þar ber
fyrst a'ð nefna fjögurra laga
plötu með KINKS, sem
njóta mikilla vinsælda hjá
unga fólkinu í Reykjavík.
Lögin eru „Wait Till the
Summer Comes Along“,
„Such a Shame“, „A Well
Respected Man“ og „Don’t
You Fret“. KINKS voru hér
á landi fyrir nokkru og
héldu hljómleika. Þegar þeir
komu heim, létu þeir blöðin
hafa það eftir sér að það
hefðu aðeins veri'ð krakkar,
sem sóttu hljómleikana. Þá
vita þeir sem sóttu hljóm-
leikana hverja KINKS álíta
krakka. Og svo bættu þeir
við, að þeim hefði dauðleiðzt
hér.
Þá kom í Hljó'ðfærahúsið
önnur fjögurra laga plata,
með hinum bandarísku
Everly-bræðrum. Þeir eru
heldur að ná sér á strik,
enda dægurmúsikin aftur
komin í þann farveg, sem
þeir bræður hafa ætíð hald
ið sig í, þó að hann hafi dott
ið úr tízku í eitt eða tvö ár.
Lögin eru „The Pride of
Love“, „That’ll Be the Day“,
gamalt Buddy Holly lag ef a Dime“ og „Gone, Gone,
ég man rétt, „It Only Costs Gone“. Everly-bræður hafa
alltaf gert vel á hljómplöt-
um, hvort sem plöturnar
hafa náð vinsældum eða
ekki, og þessi plata þeirra
er ágæt. Siðan rekur lestina
nýjasta platan í seríunni
„Top Six“. Þar eru helztu
lög septembermánaðar í Eng
landi, og eins og við mátti
búast er meiri hluti hinna
sex laga í þjóðlagastíl. Lög-
in eru „If You Gotta Go, Go
Now“, „Satisfaction", „Baby
Don’t Go“, „Universial Sold-
ier“, „Look Through Any
Window" og „Eve of De-
struction". Sum lögin eru
ágæt og sérstaklega þa’ð
fyrsta, sem Manfred Mann
og félagar gerðu frægt.
Fjöldinn allur af LP-plötum
kom í Hljóðfærahúsi'ð, m.a.
mikið af þjóðlagaplötum,
margar með „Peter, Paul &
Mary“, og svo náttúrlega
hinum enska Donovan.
— essg.
Homo aquaticus
Framh. af bls. 1
langaði hann til að verða kvikmynda-
tökumaður). Kvikmyndin hlaut Oscar-
verðlaun og Grand Prix verðlaun árið
1956 á alþjóðakvikmyndahátíðinni í
Cannes. En framleiðandinn lét sér ekki
nægja Oscar-verðlaunin sín. Hann gerði
fljótlega ógleymanlega kvikmynd,
„Gullni fiskurinn", sem aflaði honum
enn einna verðlauna.
Árið 1950 eignaðist Cousteau Calypso,
sem áður fyrr var tundurduflaslæðari í
brezka flotanum. Hann breytti honum í
hafrannsóknaskip. Rannsóknaferðir
hans á Calypso hafa náð yfir mörg höf,
og nýrri tækni hefur verið beitt til djúp-
sjávarrannsókna, þar á meðal sleða
með kvikmyndavél, sem fer um botninn
á margra kílómetra dýpi og tekur lit-
myndir með samstilltu rafmagnsleiftri.
Til að vinna að þróun nýrrar tæki stofn-
aði hann rannsóknastöð í Marseilles.
Þar var smíðaður Köfunardiskur-
Framhald á bls. 11.
32. tbl. 1965
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7