Lesbók Morgunblaðsins - 24.10.1965, Blaðsíða 7

---------- SÍMAVIÐTALID ------
KR ætlar oð byggja — og
mjóa táin
— 1 17 45.
— Halló!
— Er þetta hj.á KR?
— Nei, Skósalan, Laugavegi
1, — skrifstofan.
— Er hann Sveinn við?
— Andartak.
— Já.
.— Lesbók Morgunblaðsins
hérna megin. Hvernig hafa KR-
ingarnir það núna, Sveinn?
— Ágætt, eins og venjulega.
Við erum mjög ánægðir með að
hafa unnið íslandsmeistaratit-
ilinn. Er það ekki nóg í bili?
— Jú, það finnst víst ýmsum,
fréttum við. En bjuggust þið
annars við sigri? Hvei'nig var
sumarið?
— Nei, við gerðum okkur eng
ar sérstakar vonir framan af.
Vaiur virtist sterkastur í vor,
við einna beztir um mitt sum-
ar, fram eftir sumri. Svo held
ég að Kefivíkingarnir séu hvað
sterkastir núna. Þeir unnu tit-
ilinn í fyrra, hafa sennilega
siappað eitthvað af í vetur og
náðu sér ekki aftur á strik fyrr
en undir lok sumarsins.
— Eiga þeir marga unga og
góða menn?
lifir enn
— Já, það heid ég. Það er
mikið af efnilegum og dugleg-
■im strákum í knattspyrnunni
og ég held að hvað heildina
snertir séum við ekkert lakari
en við höfum verið síðustu ár-
in. En heldur ekkert betri.
— Vex ekki félagatalan hjá
ölium féiögunum j'firleitt?
— Jú, það held ég. Það er
alltaf geysilegur fjöldi ungra
manna og kvenna, sem gengur
í KR á hverju ári. Aðsóknin er
mjög mikil, en okkur vantar
alltaf góða þjálfara. Þeir eru
ekki nógu margir. Við höfum
líka búið þröngt í félagsheimili
okkar, ætlum að byrja að
byggja í vor.
— Verður það mikið hús?
— Já, salurinn verður helm-
ingi stærri en sá, sem fyrir er.
Eitt þúsund fermetrar, sá
stærsti á landinu fyrir utan
nýja Laugardags-salinn og
þennan á Keflavíkurflugvelli.
— Og þið eruð tilbúnir að
byrja?
— Já, já. Búnir að teikna,
búnir að fá samþykki borgar-
yfirvalda, bíðum bara eftir
grænu ljósi frá íþróttafulltrúa
ríkisins.
— Og þetta nýja hús á að
nægja ykkur?
.— í bili, vona ég. Annars má
búast við áframhaldandi aukn-
ingu hjá okkur. Hér hefur ekk-
ert nýtt félag bætzt við í 15
ár, ekki síðan Þróttur var stofn
aður.
— Er ekki nóg að hafa fimm
knattspyrnufélög í ekki stærri
borg?
— Jú, það er ekki gott fyrir
okkur að dreifa kröftunum of
mikið. Hins vegar eru félögin
hér mun færri en yfirleitt í sam
bærilegum borgum erlendis. I
Þrándheimi, sem er borg á við
Reykjavík, eru helmingi fleiri
félög — og þykir ekki mikið í
Noregi.
— Já, en þið gegnið í raun-
inni hlutverki margra íþrótta-
félaga, er það ekki?
— Það má e.t.v. segja það.
Innan KR eru starfandi deildir
fyrir svo til hverja íþróttagrein
sem hér er stunduð. Það eru
samtals áttatíu manns í stjórn-
um hinna ýmsu deilda og starf-
semin er mjög lifleg.
— Er hún eingöngu bundin
við íþróttir?
— Nei, við höldum hópnum
saman með mörgu móti. Félags-
heimilið er t.d. opið á hverju
kvöldi og þar geta félagar setið
NÝJAR HLJÓMPLÖTUR.
Nokkrar nýjar plötur komu
í Fálkann í síðustu viku. Þar
ber fyrst að nefna „Wayne
Fontana and the Mind-
benders“. Þetta er ensk
hljómsveit, sem hefur leikið
og sungið inn á nokkrar
plötur, sem náð hafa met-
sölu í Englandi, siðast „The
game of love“, en hljómsveit
þessi er sennilega lítt þekkt
meðal íslenzkra „beat-mús-
ik-aðdáenda“. Lögin á þess-
ari nýju plötu Waynes og
hans manna eru „She needs
love“ og „Like I did“. Bæði
vel sungin og leikin, þó ekki
skeri hljómsveitin sig sér-
staklega úr. Svo er það hin
ágæta enska söngkona
Dusty Springfield með lögin
„I’U love you for a while“
og „Some of your lovin“.
Dusty er sennilega bezta
söngkona Englands og gerir
hún báðum þessum lögum
hin beztu skil. Útsetningar
laganna og undirleikur eru
afbragð. Og enn önnur ensk
plata, þar eru á ferðinni
hinn lífsglaði Freddie and
the Dreamers. Þeir eru með
lagið „Do the Freddie", sem
er nafn á dansi, sem Freddie
bjó til og varð vinsæll í
Ameríku fyrir nokkrum
mánuðum, þegar hljómsveit-
in var þar á ferð. Freddie
er sérlega skemmtilegur
söngvari og grínisti hinn
mesti. Hitt lagið á þessari
plötu er „See you later,
alligator”. Það var skemmti
legt þegar Bill Haley söng
það fyrir tíu árum, en er það
ekki lengur. Fjórða platan
er svo með amerískri hljóm-
sveit, sem auðvitað syngur
um leið og hún spilar. Heit-
ir hún „The McCoys“ og eru
þeir með lagið „Hang on
sloopy“ sem komst í efsta
sæti á vinsældalistanum í
USA fyrir nokkrum vikum.
Þetta er einstaklega leiðin-
le'gt lag, en „hitt lagið“ á
plötunni, sem enga athygli
vakti, er miklu skemmti-
legra, það heitir „I can’t
explain it“, „ég get ekki út-
skýrt það“, og það er einmitt
ekki hægt að útskýra hvers-
vegna eða hvernig lög, sem
lítið eða ekkert hafa til
brunns að bera, verða vin-
sæl, en hin sem betri eru ná
alls ekki að slá í gegn. Hann
væri líklega ekki lengi að
verða rikur, sá sem gæti séð
þetta fyrirfram.
essg.

og rabbað, hlustað á tónlist, leik
ið tennis, teflt, spilað. Við
byrjuðum á þessu í fyrra og að-
sóknin var mikil. Þetta er að
komast í gang aftur núna.
— En segðu okkur, Sveinn.
Eru KR-ingar yfirleitt æstari á
áhorfendapöllum en aðrir. Þetta
heyrum við oft.
— Það ber e.t.v. meir á þeim.
KR er stærsta félagið og hafi
maður verið KR-ingur, þá verð-
ur hann aldrei annað en KR-
ingur. Það er skýringin. Annars
finnst mér æsingin meiri í blöð-
unum en hún er raunverulega á
milli félaganna. Blöðin blása
þetta allt upp og gera meira úr
ýmsum atvikum og atburðum
en efni standa til.
— Þú hefur horft á úrslita-
leikinn?
— Nei, ég var í London. En
formaðurinn hringdi í mig hálf
tíma eftir að leiknum lauk og
sagði mér tíðindin — og ég
varð mjög ánægður, eins og gef
ur að skilja. Einhver leiðindi
urðu í sambandi við leikinn og
okkur þótti leitt, að Ríkarður
skyldi meiðast. Því miður má
alltaf reikna með einhverjum ó-
höppum — og sem betur fer er
hann á batavegi. — Annars
bjuggumst við ekki við Akur-
nesingum jafnsterkum í lokin.
Þeir voru linir framan af og
sóttu ekki í sig veðrið fyrr en
gömlu kempurnar komu aftur
inn í liðið.
— Jæja, en hvað segirðu okk
ur af skósölunni. Selurðu mikið
af knattspyrnuskóm?
— Nei, ég læt sportvöruverzl
anirnar um það. Hins vegar
gengur verzlunin ágætlega. Eg
er á mjög góðum stað og fólk
heldur áfram að slíta skónum
sínum.
— Hvað segirðu okkur um
skótizkuna, karlmannatízkuna?
— Karlmannatizkan fylgir
alltaf í kjölfar kvenskótizkunn-
ar, þó hálfu eða heilu ári á eft-
ir. Nú breikkar táin aðeins,
þótt skórnir geti áfram talizt
támjóir miðað við það, sem áð-
ur var. En táningarnir eru að
gefast upp á Bitlunum — og
þessir svonefndu Bítlaskór
hverfa von bráðar. Táin breikk
ar og hælarnir lækka. Annars
eru sveiflurnar í framleiðslu
karlmannaskónna ekki jafn-
miklar og á kvenskóm.
— Verða þeir áfram támjóir?
— Já, margar tilraunir hafa
verið gerðar til að útrýma mjóu
tánni og mjóu hælunum, en all
ar án árangurs — hingað til.
Fínni skór verða támjóir næsta
árið, að vísu ekki jafnmjóir
og áður — og hælarnir lækka
yfirleitt, fara niður í 7 senti-
metra, en voru áður allt að 11
sm. Gönguskór, eða götuskór,
missa hins vegar „mjónuna“.
— Einhver sérstakur litur,
sem er ríkjandi?
— Nei, að vísu er mest fram-
leitt af svörtum skóm — og
„selskabs-skór“ eru silfurlitað-
ir eða gylltir í vaxandi mæli.
— En hver ákveður eða mót-
ar tízkuna?
— Ætli það séu ekki tízku-
teiknararnir, sem skóframleið-
endur hafa á sínum snærum.
Framleiðendurnir hittast svo
einu sinni á ári og bera saman
bækurnar, komast að samkomu
lagi um það hvernig tízkan
verði samkvæmt tillögum sinna
sérfræðinga — og síðan þýðir
ekki fyrir neinn framleiðanda
að ætla sér að koma með eitt-
hvað sjálfstætt, eða öðru vísi
en aðrir framleiða. Það selst
ekki.
— Ferðu oft utan til þess að
kynna þér greinina?
— Eg fer af illri nauðsyn
tvisvar á ári á sýningar og til
þess að gera innkaup. I siðustu
ferð var ég að kaupa inn fyrir
næsta sumar. Framleiðandi,
sem fær bréf frá Islandi — þar
sem óskað er eftir sýnishornum
— leggur saman tvo og tvo
og sendir stafla af skóm, sem
hann heldur að falli eskimóum
í geð. Ég verð að greiða toll af
öllum slíkum sendingum og svo
sit ég auðvitað uppi með skóna,
því fæstir ganga út hér hjá okk
Framhald á bls. 14
34. tbl. 1965
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7