Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1966, Page 1

Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1966, Page 1
las?zt til Vivildar á Itvöldih, án þess að hujisa stm svo: „Sækja þeir þig í métt?“ Og slík hugsun er alit annað en skemmtileg íyrir þann sem eiskar lííið, hefur nóg að starfa og unir sér vel hjá konu og börnum. Og þó get ég ekki batað. Því að manneskjurnar eru svo margvíslegar og liggja undir fargi alls konar anda. Og Frelsarinn hefur kennt okkur bænina: Fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki hvað þeir gera. En þess vegna verður það aldrei kristilegt að hjálpa Þjóðverjum til að byggja virki gegn Englendingum, til þess að land okkar geti sem lengst haldizt í viðjum þrældóms og kúgunar. Og það verður aldrei kristilegt áð selja Þjóð- verjum flesk og egg dýrum dómum, vörur sem okkar fátæka verkafólk í borg- Kæri Guð og faðir á himnum, við Jjökkum þér, að þú hefur reist hús Jþitt hér á jörð, svo að sannleikur- inn megi eiga sitt örugga virki með- al okkar. Við þökkum fyrir, að þú hefur kallað okkur liingað einnig á þessum nýársdegi 1944. Það er svo mikið af lygi í heiminum. Hér Mjómar þitt orð, sein ekki spyr um liól og ekki reiknar með reiði, en er jafnöruggt til huggunar og tyft- unar, Mættum við veita því við- töku- Amen. ICæri Vedersösöfnuður! Fyrst ætla ég að flytja ykkur þakkir fyrir jólaoffrið, sem nam 260 krónum. Af því gengur Va tii Bibiíufélagsins og % til hjálparstarf- semi í Ringköbing-amti. Þið furðið ykkur ef til vill á því að ég stend hér við hliðina á jólatrénu í yfirfrakka mínum og með blóðrauða trefilinn minn um hálsinn, en fer ekki upp í prédikunarstólinn. Meðan ég vann að undirbúningi þessarar guðsþjónustu í gær, frammi fyrir augliti Guðs, leið mér þannig, að ég gat ekki hugsað mér að standa í prédikunarstól eða fyrir altar- inu í dag. Þung sorg og sársauki hefur fyllt huga minn. I seinni tíð hafa komið brestir í bína þjóðlegu einingu okkar hér í sókn- mni. Fólk, sem ekki þarf þess, hefur gengið í þjónustu Þjóðverja. í nafni sannleikans verður að víta slíkt í þessu guðshúsi, sem er reist til að vera musteri sannleikans. Sumir álíta, að slík mót- mæii eigi ekkert erindi inn í Drottins hús. Það er rangt. Þegar sóknarmenn syngda, er kirkjan skyld til að víta það. Guðs orð þolir engar takmarkanir. Því viðkemur allt okkar líf, undir öllum kringumstæðum. Danmörk er í stríði við Þýzkaland. En íram að 29. ágúst var hægt að segja að staða okkar væri óljós. En þennan dag rökstuddi þýzki hershöfðinginn ráðstaf- anir sínar með ástæðum, sem aðeins gilda milli rikja, sem eiga í styrjöld sín á milli. Er Dani af fúsum vilja veitir Þjóðverjum aðstoð, eins og nú er, þá eru það föðurlandssvik. Ég stend ekki hér í því skyni að prédika hatur gegn neinum. Það er mér aigerlega ómögulegt. Ég hata ekki einu sinni Adolf Hitler. Ég veit vel hvaða eymd og skeifingar hafa gengið yfir heiminn; ég þekki þá svívirðingu, sem mitt eigið land heíur orðið að þola. Ég veit, aö ég hef mánuðum saman ekki Þessi mynd af Kaj Munk var tekin árið 1943, unum þarfnast svo mjög. Það verðm- aldrei kristiiegt að ganga á mála hjá óréttinum, hvort sem ástæðan til þess er ótti, ágirnd eða sakleysisleg einfeldni. Við vitum, hvað hefur komið fyrir okkur í sambandi við þessa Þjóðverja. Þeir gerðu griðasáttmála við okk- ur. Þvínæst réðust þeir á okkur með fallbyssum, skriðdrekum og flugvélum og gerðu okkur heimilislausa í eigin landi og réttlausa undir eigin stjórn. Tvívegis hafa Þeir úthellt blóði æsku okkar, okkar gamla konung hafa þeir rekið frá völdum og sett undir eftirlit, þeir hafa fangelsað og misþyrmt, og svívirðingu gyðingaofsóknanna hafa þeir flutt inn í okkar norræna ríki, rænt gömlum konum, dregið fólk niður tröppur af annarri hæð og meitt það. Til eru margir góðir Þjóðverjar. Guði sé lof fyrir það; annars væri heimurinn án vonar. Margir góðir drengir hafa verið þvingaðir í einkennisbúning, góð- ir eins og okkar eigin ungu menn. En á meðan þeir þola þessa stjórn, sem þeir hafa stutt til valda, hljóta þeir að vinna fyrir hana. Sé heimilisfaðirinn drykkfelldur hlýtur fjölskylda hans að líða fyrir það. Svona er það nú einu sinni. Maður getur ekki ætlazt til að farið sé með mann eins og saklaust lamb, þegar hann er látinn misþyrma öðrum. Það eru hin ströngu lög striðs- ins, að meðan það er háð, eigum við ekki skipti við manneskjur, heldur einkennis- búninga. Þegar við sjáum þýzkan her- mann í Danmörku, verðum við að skoða hann sem einkennisbúning — og muna hvað einkennisbúningur táknar. Ég fullvissa ykkur um að ég hef þungar áhyggjur af því, að meðal sókn- arbarna minna er fólk, sem hefur gleymt skyldum sínum sem Danir og kristið fólk. Hér áður fyrr var það að orðtæki haft, að þegar húsmaðurinn var að plægja á sunnudögum með hestum, sem hann'"’ hafði tekið að ,,láni“ hjá húsbóndanum, þá lokaði Drottinn öðru auganu. Nújæja, það getur vel verið að einhver fátæk- lingurinn, sem á fyrir konu og börnum að sjá og hvergi er hægt að fá fæðu handa þeim á slíkum betlitímum, grípi til þess úrræðis að vinna fyrir herinn. Ef til vill er Guð þá miskunn- samur og lokar öðru auganu. Og það kemur líka fyrir, að okkur er ógnað með skammbyssu. Vel vitum við, að slíkt. Þeir gengu heldur í opinn dauð- ann en að gera eitthvað, sem striddi gegn samvizku þeirra. Það getum við líka. En við erum smáir. Og kannske eigum við líka að vona, að guð sjái það ekki, vilji ekki sjá það. En þegar danskir menn óþvingað og af frjálsum vilja svíkja föðurland sitt og kristindóm af einni saman ágirnd, þá skulu þeir frá þessum stað fá að vita, að sá auður, sem þeir safna, er júdasarpeningar og mun tortíma þeim. ir essa dagana er verið að flytja 1500 stúdenta frá okkar elskaða bróður- landi, Noregi, til misþyrminga og tor- tímingar í þýzkum fangabúðurn. Og við hér í Danmörku ættum þá engu að fórna fyrir okkar land, okkar trú og okkar hugsjónir. Við heyrum oft sagt um skemmdarverkamennina að þeir séu glæpamenn og spilli rnest fyrir okkur sjálfum. Þeir eru kallaðir kommúnistar. Auðvitað eru nokkrir rneðal þeirra það. En þeir eru fólk af öllu tagi. Því að þeir eru Danir. Þar er biskupssonur, prófessorssonur, húsmannssonur og iðnaðarmannssonur. Skemmdarverkamennirnir eru sú æska landsins, sem ekki mátti berjast; við æfðum þá en svikum þá, þegar þeir voru reiðubúnir að fórna öllu; við létum þá verða að athlægi. Það eru þeir, sem nú sýna bið rétta andlit Danmerkur. Og dugnaður þeirra er einstæður og tillit til annarra með eindæmum. Bar- átta þeirra hefur ekki kostað mannslíf í ramhald á bls. 6.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.