Lesbók Morgunblaðsins - 02.07.1967, Blaðsíða 11

RACNHILDUR

Framhald af bls. 9.
Þetta bréf er frá vel menntuðum
manni, sem varð því miður vínhneigð-
ur snemma á árum, og bæði það og
annað hefur nú leitt hann út í það hug-
arvíl, sem bréfið gefur hugmynd um.
Svo kemur hér annað bréf af ólíkum
toga spunnið:
„Kæra Ragnhildur.
Fyrir tæpum átta árum skrifaði ég
þér og bað þig að hjálpa mér. Þá var
ég gift og okkur hjónin langaði til að
eignast barn, en það leit út fyrir að ég
gæti það ekki. En mjög fljótlega eftir
að ég skrifaði þér var ég þess vísari
að ég var orðin ófrísk og gladdi það
okkur mjög og þakkaði ég þér það, þeg-
ar ég eignaðist indælan lítinn son, níu
mánuðum síðar. Nú er hann orðinn stór
og efnilegur drengur.
Ég hef fengið mörg bréf af þessu tagi
og það er athyglisvert hvað fólk er
þakklátt og gleymir því ekki, sem gert
hefur verið. Mér berst fjöldi bréfa á
borð við þetta hér:
„Kæra frú Ragnhildur.
Ég get ekki lengur dregið að skrifa
og færa þér mínar beztu þakkir fyrir þá
•umhyggju er þú sýndir með því að
koma að sjúkrabeði mínum er ég lá
veikur í Landspítalanum í byrjun þessa
árs. Sérstaklega með tilliti til þess að
ég er þér alls ókunnur.
Þau áhrif og sá skjóti bati, sem mér
hlotnaðist á svo undarlega skömmum
tíma, fæ ég vart skilið.
Sérstaklega var batinn greinilegur er
þú heimsóttir mig í stofu 14 og fórst
höndum um höfuð mitt, en í því hafði
ég mjög miklar þrautir.
Ég hef aldrei leitt hugann að öðru en
því sem okkur venjulegum mönnum er
sýnilegt, en eftir þessi kynni mín af öfl-
um, sem þar eru fyrir utan, verð ég að
kannast við, að ekki erum við óstudd.
Svo yfirnáttúrlegur var bati minn.“
Meðan Ragnhildur les úr bréfunum
hefur síminn hringt látlaust í stofunni
fyrir framan. Fólk reynir stanzlaust að
ná tali af henni. Hún bregður sér fram
sem snöggvast og svarar tveim símtölum
í röð. Kemur svo inn og segir:
— Það var húsmóðir að biðja um
tíma kl. 2 á morgun og ungur maður
sunnan með sjó. Hann hefur ekki sofið
dúr í margar nætur og er örvæntingu
næst.
— Það koma til þín menn af öllum
stigum?
■— Það eru allir af sömu stigum.
— Þú veizt hvað ég meina.
—■ Já, ég veit það. Það koma hingað
hæði læknar, lögfræðingar og prestar.
Það hefur hver sitt að bera.
— Áttu hægara með að fá hjálp fyrir
þá sem standa þér nærri?
— Nei, það skiptir engu máli. Kraft-
ror bænarinnar er ekki meiri þó ná-
komnir eigi í hlut. Maður biður ekki
eigingjarnar bænir.
—• Og nú ertu búin að ráðstafa þér
í marga daga fyrirfram. Ertu þreytt eft-
ir fundina?
—. Síður en svo. Jafnvel þó ég sé eitt-
hvað þreytt, fyrir, er ég endurnærð eftir
fundina. Ég er mjög ánægð með lífið
og þakklát fyrir að það skyldi vera hægt
að nota mig til þess að gera öðrum gott.
Stærsta ryksuga í heiminum er vafa-
lítið sú, sem sézt hér á þessari mynd.
Undirstaðan er gamall þýzkur skrið-
dreki, en yfirbyggingin er heimatilbúin
í Orangemund í suð-vestur Afríku. Ekki
nota þeir áhaldið til heimilisbrúks þar,
heldur til þess að auðvelda leit að dem-
öntum. Pípan, sem sézt til vinstri á
myndinni, liggur eitthvað langt niður
í jörðina, og ryksugan er í þann veginn
að skirpa út úr sér myndarlegu hlassi
af sandi, sem inniheldur demanta.
sport, en hér á isndi eru það auðvitað
einvörðungu jepparnir, sem brugðið er
fyrir sig á vegleysum. Bandarískur
framleiðandi hefur hafið framleiðslu á
litlum torfærubíl, sem er raunar eins-
konar leikfang, en er að minnsta kosti
þar í Iandi merkilega ódýr. Það sem
gerir hann ódýran er m.a. það, að kaup-
andinn kaupir bílinn í stykkjum og set-
ur hann síðan saman sjálfur. Ef ein-
hver skyldi vilja snúa sér til þessa fram-
leiðanda, þá heitir hann B. F. Meyers,
Newport Beach, California. Því miður
var ekki tekið fram í fréttinni um þenn-
an torfærubíl, hvort hann er fáanlegur
með húsi eða ekki.
Fátt er eins hættulegt og tilraunir við
ný hraðamet. Nærri árlega ferst ein-
hver við þesskonar tilraunir, bæði á
landi og sjó, en ekki verður það til þess
að aftra öðrum frá að reyna. Einn af
þeim sem farizt hafa nýlega er Donald
Campell heimsmethafi, en met hans
með farartæki á vatni hljóðar upp á
276 mílur á klst.
Þó hrapallega tækist til fyrir Campell
ætlar Art nokkur Arfon að reyna að
bæta metið og á myndinni sést farar-
tækið, sem til þess er ætlað. Þetta er
raunar þrýstiloftsbíll, sem að nokkru
leyti hefur verið breytt i bát. Samt eru
hjólin á bilnum ennþá á sínum stað og
Arfon hefur reiknað út, að á 200 mílna
hraða lyftist báturinn það mikið, að ein-
ungis hjólin hvíli að vatnsfletinum. Og
þá ættu þau að minnka mótsstöðuna.
Þessi þrýstiloftsbíll náði á sínum tíma
342 mílna hraða á landi, en Arfon
verður að slá betur í ef hann ætlar sér
að bæta met Campells.
Af öllum bílum, sem sýndir hafa verið
á bílasýningum þessa árs, hefur Lam-
borgliini 2000 þótt nýstárlegastur. Lam-
borghini er raunar ítölsk dráttarvéla-
verksmiðja, en tók fyrir nokkrum árum
að framleiða sportbila, sem þótt hafa
mjög eftirsóknarverðir. Raunar er það
formsmiðurinn Bertone, sem heiðurinn
á af útlitinu, en eins og sjá má eru hurð-
irnar nálega allar úr gleri og opnast
upp. Þetta gler á neðri helmingi hurð-
anna verður að teljast vafasamt og eyk-
ur naumast öryggiskennd, þegar ekið
er á þcim hraða, sem þessum bíl er
ætlaður. Hinu er ekki að neita, að þarna
er ítölsk formsnilld upp á sitt bezta, og
ekki sízt að innan er bíllinn nýstárleg-
ur. Þarna hefur verið gripið til þess að
leggja sexstrendinginn til grundvallar.
Hann kemur fyrir í formi sætanna, í
mælaborðinu og einhverskonar sól-
skyggni undir afturrúðunni. Þar sem
Italir hafa lengi ráðið mestu um útlit
bifreiða er ekki ólíklegt að einhver eigi
eftir að stæla þennan Lamborghini og
eitthvað þessu líkt muni margir bílar
líta út eftir svo sem 10—15 ár.
með rafmagnsvél og þurfa að ganga á
eftir henni. Það ágæta fyrirtæki Inter-
national — Harvester hefur hafið fram-
leiðslu á dvergdráttarvélum, sem hægt
er að nota sér til þæginda við ýmsa
hluti í garðinum. Að sjálfsögðu fylgir
henni sláttuvél eins og raunar sést á
meðfylgjandi mynd, en ekki nóg með
það, heldur er einnig hægt að fá tönn
framaná líkt og á jarðýtu, og bæði diska
og fjaðraherfi. Dvergurinn er búinn 10
hestafla vél en ekki fylgir sögunni hvað
hann kostar.
Nú er öryggið mál málanna í bíla-
iðnaðinum, enda hafa yfirvöld í Banda-
ríkjunum sett bílaverksmiðjunum stól-
inn fyrir dymar, með fjölmörg atriði,
sem hér eftir verður skyldugt að hafa
með af öryggisástæðum. Þar á meðal
eru öryggisbelti, sem hingað til hafa
oftast verið skáliggjandi frá festingu við
dyrapóst en að hinu leytinu með fest-
ingu í gólfi. Þó hefur amerískum verk-
fræðingur fundið upp nýja gerð örygg-
isbelta, sem sögð er taka hinum veru-
lega fram og tilraunir í Bandarikjunum
hafa sýnt, að farþegar og ökumaður
ganga út óskrámaðir og alheilir, enda
þótt bíl sé ekið á múrvegg með 80 km
hraða.
Það er engu líkara en að menn hafi
nýlega vaknað upp við vondan draum
og fundið að húsgögn voru óþægilega
hörð. Þau hafa verið teiknuð og smíðuð
fyrir augað, formið látið sitja í fyrir-
rúmi, en hvernig er svo notagildið? Það
fer eftir því hvernig á það er litið;
sumum finnst það gott, öðrum finnst
hin nýju húsgögn óþægileg. Hér á
myndinni er heldur byltingarkennt and-
svar; þar er formið látið lönd og leið,
ekkert gert fyrir augað en hugsað um
það eitt, að það geti nú orðið sem þægi-
legast að fleygja sér í dyngjuna. Það
má líka vel vera að það geti verið þægi-
Iegt að setjast í svona stól í bili, en
liklega væri hann heldur þreytandi til
lengdar.
2. júlí 1967
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 11