Lesbók Morgunblaðsins - 02.07.1967, Blaðsíða 16

1 UNDHf- fle/ri- UK N) £Ð rd'tu IR UNÚM V Rftiúw um ffUPflR UN L£\R- VoM 5 V/f- Pv'R
/iWÍ !b BR TD Pfl
i/oMP' H '£ L r
>KÓF HflRI m Vip
HÁK- HRLj- J MÁK-
ORÚ" B 1 1 n f “3 Ft- íh*
5u KK
flfK Ö L
Vfi?ir- UR- 1 N N & io/- /e? n 'fí R- Gókr
—rr— H Z- c>PJ ^_ RöJMK
FUÓU - Vot
KULPt) L-Ecr VlíM Ó7
u>m P R- f/HKíy. /ílilTflF;* ToTHU J n \\^
\mm fj'Rl K'nnuK
VCLDUK ItfiruH UlT! avr- jK/rJN
LTót> TfíLW
iKegr- DRlpoff MRlbí bl KMOD 1/0- KOKIIfí
STf?- Rf l® t'/KfíKj- iir- 1 otolP
AtíEMI IRflue sie-n- IK &hÍjRI?
dffp&qf
KkVP o- fíe. PýR/ií
|ciöú(( lA'flFfV Kmt> iTmv. B 1 s
P’ JfiM- HfT. r'/R 5l'r
V- HB9 — Hterss- /iT T-mF SUHJI- UM
FUGLr- fífl-
\JqtCVI fATHHfl
MVJHS KfíFfí Wotr- U R. L.'/K V
L 1 5kí)ld ■yStiew fí ri ✓
VöK*t\ + FUCL- ifígn y > J
wmmm V*
&
Lausn á síðusfu krossgátu
r* v Hi ZD O Ll ’ ■• HsMM •’ ■ * 7 r r- 71 *£> -íi 5«? H X> — ay r- -C' I • ■??'* -'ö'A 30 ' B- 51! %F\ » F'
7» O' xr 3s C 73 70 x XX M P* ± S> E- m ,2^
z X - 70 c. * 0 30 |o,| A 1 • 31 7» c r 1 1 - 70 „5j? 0.
ö 31 z C 3 n C - c 7> 30 7> 9 -n M V> i -n 1? X X 31* X - a.3? Iff
C. i X z 7» c X x x> *»' i I X 31 3 3> >íí§ clil X 11 r al r=-=- \A

Tl 3V a: % Z ■*: - V 1 1 0 1 31 z |x»j \il\ 1 70 c —V P* X r X jr J> X [1
r * ® H ^STI ’U* X T5 -i 0» O 7* X - 1 1 30 •A ll! X a>' V* -< 21
o' 7T v» 70 C X 7. C X 0' 31 r ^ 1% 3fí? r 0' 1 E*. 3> -t F-
7» C- ~i C«l X- íí x ?« C3> || - X a> - te X 3» 0' Xí "* Z.' O '9. X í> o
- H C lL 3 £2* Zx!Z 7» aT 3» a> 7» K 1 22 Al. M H l z - 5>' 1 Ú hf i a> v>
s 7» rl z> r 0' f F V Sr ío r\ 5 - te c X c II 1 X X - X \A lll
■t? 1 K> c- V% K 1 v> H n I j> <- a d> V\ 1 r
a <5 aT r 5 rv 7> r X 3» "S” M j, > -i v> - r V z 3 7» —I ts> r
B 3> 3 70 » •»! - * >; — VI * - 0 ? X z — -1 o' w -z.oj|
Frönsku sveitinni gekk vel í leikn-
um gegn sveit N-Antieriku í nýafstað-
inni heimsmeistarakeppni. Hér fer eitt
spil frá leiknum.
Vestur - Norður - Austur - Suður
1 Hjarta — 2 Lauf — Pass — 2 grönd
Pass — 3 Grönd — Allir pass
Augljóst er, að A.V. geta álitið að
sagnhafi ætti drottningu og gosa í hjarta
og því valdi hann að láta út spaða 2.
Sagnhafi fékk slaginn á spaða kóng
og lét út laufa 10, sem gefin var í borði
og austur gaf einnig. Sagnhafi lét enn
út lauf, drap í borði með gosa, en nú
drap austur með kóngi.
Nórður
S. 7-5-4
H. G-6
T. Á-K-
L. Á-D-G-8-2
Vestur Austur
S. D-9-2
H. Á-K-10-8-2
T. D-6-3
L. 9-
S. G-10-3
H. D-
T. 9-8-7-5
L. K-6-5-3
Austur getur nú sett spilið niður með
því að láta út hjarta, en hann áleit þó
að réttara væri að láta út spaða, þar
eð félagi hans hefði látið út spaða í
byrjun. Sagnhafi var harla glaður og
vann því spilið.
Á hinu borðinu spilðuðu N.S. 3 lauf
og tmnu, en franska sveitin græddi 10
stig á þessu spili. Franska sveitin vann
þennan leik með 17 stigum gegn 3.
Suður
S. Á-K-8-6
H. 9-7-5-3
T. G-10-2
L. 10-7
Sagnir gengu þannig við það borð er
frönsku spilararnir sátu N. S.
Eitt af vandamálum einstaklings-
ins í nútíma þjóðjélagi er einangr-
unin og örugleikarnir við að kom-
ast á frjálslegan og eðlilegan hátt
x samband við annað fólk. Það
merkilega er, að þessi einangrun er
síður en svo minni í þéttbýli og
sambýli. Margan manninn hér á
ísaköldu landi virðist skorta þann
hæfileika að geta umgengizt ann-
að fólk á þægilegan og fyrirhafn-
arlítinn hátt. Margir kvarta yfir
því, að í sambýli megi varla rétta
sumum litla fingur kunningsskap-
arins, þá séu þeir komnir inn á
gafl og orðnir hálfgerð plága. Þetta
er einhverskonar barnasjúkdómur
—— __ t sambýli og
hefur leitt til
■ þess víða í
þéttbýlinu, að
margir forð-
ast nágranna
I sína eins og
heitan eldinn.
■ j 0| Vestur í
Ameríku og
* J * J jafnvel þótit
ekki sé farið
lengra en til Danmerkur, skilst
mér að fólk, sem býr í nágrenni
hvað við annað, geti haldið uppi
frjálslegu og vingjarnlegu sam-
bandi án þess að til komi nokkrar
uppáþrengingar.
Þeir sem eru svo hrœddir við
nágrannana, að þeir þora naumast
að bjóða þeim góðan daginn í
strœtisvagni eða stigagangi, eiga
það á hættu að einangrast frá öðru
fólki meira en œskilegt getur kall-
azt. Flestir eru í eðli sínu félags-
verur, en mér er til efs, að sumt
fólk hér í þéttbýlinu komist betur
ra
í lífrænt samband við náungann
en þótt það byggi í afskekktri sveit.
Hin almenna bílaeign á einnig
nokkurn þátt í þessu; bíllinn er ein-
angrunarfyrirbrigði og maðurinn,
sem ekur til og frá vinnu hittir
fœrri að máli en hinn, sem fer
með almenningsvagninum eða
gengur á milli og hittir menn á
förnum vegi.
Einhleypt fólk verður þó verst
úti af þessum sökum. Það býr ef
til vill eitt sér, borðar á einhverj-
um matsölum, þar sem það forðast
að tala við nokkurn mann, verður
einrænt með tímanum og lokar sig
inni í eigin veröld. Fólk af þessu
tagi gœti helzt blandað geði við
náungann á vinnustað, en víða í
stórum fyrirtœkjum er starfsfólk
að verulegu leyti einangrað hvað
frá öðru; vinnur eitt sér eða með
fáum öðrum í einangraðri deild og
kynnist fáum þótt árin líði.
Þjóðfélagið gœti gert meira fyrir
þetta einhleypa fólk; rofið einangr-
un þess með því að byggja yfir
það sérstök sambýlishús. 1 þess
konar sambyggingu er þýðingar-
mikið að hafa sameiginlegt mötu-
neyti, en sameiginlegar máltíðir
mundu rjúfa einangrun þeirra, sem
annars eiga erfitt með að gefa sig
á tal við ókunnuga og deila geði
við náungann. í svona húsi mœtti
einnig hafa stóra, sameiginlega
setustofu, þar sem hœgt vœri að
spila og jafnvel sýna kvikmyndir.
Þá gœtu að minnsta kosrti þeir, sem
eru félagslega sinnaðir og þjást af
einveru og einangrun, dregið sig
saman og lifað félagslífi með öðru
fólki x sömu aðstöðu. G.S.