Lesbók Morgunblaðsins - 17.09.1967, Blaðsíða 9

sonar. Hann kom auga á ágæti staðar-
ins á undan öðrum mönnum; gerði það
að baráttumáli, að héraðsskóli Sunn-
lendinga yrði sta'ðsettur þar og vann
sigur. Nú er þarna starfandi eini
menntaskólinn í sveit á íslandi og
allt er þetta gott og blessað. Laug-
arvatn er samt ennþá sú Þyrnirósa,
sem sefur svefninum langa og engrar
umhirðu nýtur á móti því, sem síðar
hlýtur að koma og frægt mun verða.
Sumir telja að vísu ekki heppilegt að
hafa svona marga skóla saman á ein-
um stað og nemendur nái betri árangri
í hinum fámennari skólum. Um það
ætla ég ekki að ræða hér. Mér finnst
sjálfsagt að hafa myndarlegt skólasetur
á Laugarvatni, en þar með er staðurinn
og töfrar hans ekki nýttir nema að litlu
leyti.
Og þá er ég kominn aftur að bíla-
lestunum, sem stefna austur þanga'ð á
laugardögum, með fullfermi af eftir-
væntingarfullum börnum. Þegar komið
er á áfangastað er ekki um annað að
gera en tjalda á skriðunni austan vert
við nemendabústaðina. Þaðan sézt vítt
um skógivaxnar hlíðar, gil og hvamma,
en samt verður fólk að gera sér að gó'ðu
að tjalda þarna í meiri og minni kös.
Moldarveggir liggja þarna fram og aftur
og látlaus moldarmökkur lá yfir tjald-
stæðinu í sumar, þegar bílum var ekið
eftir þessum moldargötum. Þær sjálf-
sögðu umgengnisvenjur, sem ríkja á
tjaldstæðum úti í Evrópu, voru eftir
því sem mér skildist, óþekktar þarna.
Ég hafði tal af fólki, sem var þar í tjaldi
eina sunnudagsnótt og hafði ekki komið
blundur á brá. í nærliggjandi tjöldum
var sungið og spilað á gítar alla nóttina
og kvörtunum var tekið með hæðnis-
hlátri og svívii'ðingum. Auk þess voru
fyllibyttur gangandi á tjaldstögin öðru
hvoru. Enginn virtist vera þarna til
þess að halda uppi lögum og reglu og
hvergi var að sjá neina reglugerð um
það, hvemig tjaldstæðisgestum bæri að
hegða sér.
Að vísu hefur það lofsverða framtak
átt sér stað, að vatn hefur verið lagt
á staðinn og er það í krana. ómenn-
ingin og só'ðaskapurinn er slík, að þrátt
fyrir þurrkana viku eftir viku í sumar,
var drullusvað allt í kring um vatns-
kranann.
Ferðafólk ekur gjarnan niður að vatninu, en þar er ekkert hægt að gera og lítið
við að vera. Þarna er allt ógert sem máli skiptir.
S vo ríkulega hefur náttúran búið
Laugarvatn, að þar er hverinn á vatns-
bakkanum og heitur lækur rennur stöð-
ugt út í vatnið. Þarna mætti með til-
tölulega litlum kostnaði útbúa ákjósan-
legan baðstað. Um það hef ég áður rit-
að á öðrum vettvangi. Þa’ð er ekki mikið
mannvirki að halda heita vatninu við
ströndina og þekja hana með fínum
sandi eða skeljasandi. Ekkert hefur ver-
ið gert í þessa átt. Ströndin er eins og
hún hefur verið frá því Árnesingar létu
skírast til nýrrar trúar þarna við laug-
ina, á heimleið frá Þingvöllum árið
1000. Þar er grjót og spýtnabrak, en
njóli og gaddavír þegar kemur á þurrt
land. Gufubaðið hefur lengi verið, og
er enn til skammar. Það virtist vera að
syngja sitt síðasta vers fyrir 20 árum, en
hjarir enn og þarna þykir sjálfsagt a'ð
bjóða inn gestum. Sjálft vatnið er ákjós-
anlegt fyrir bátasport og vatnaskíði og
þyrfti hvort tveggja að vera til taks
gegn vægu gjaldi. Einhverjir einstakl-
ingar á staðnum hafa notfært sér þessa
aðstöðu, en mér skilst að leigugjaldið
hafi ekki beinlínis þótt hagstætt.
1 arna niðri við strönd Laugar-
vatns vantar ennþá allt, sem síðar hlýt-
ur að koma. Þar vantar stóra og fallega
útisundlaug og þar vantar fallegan veit-
ingarskála á einni hæð, golfvöll og
tennisvelli. Ekki sízt er þó áriðandi að
tjaldstæði'ð verði hafið úr þeirri niður-
• lægingu, sem það er núna í, kjarrið fyr-
ir innan og ofan notað að einhverju
leyti til þess, en það verður að gerast
með varúð, því að staðurinn missir
skrautlega fjöður úr hatti sínum, ef
birkikjarrið væri þar ekki lengur.
Það er vel til fallið áð nýta skólana
fyrir sumarhótel og mér virtist allt vera
þar með snyrtilegum brag. Við höfum
heldur ekki efni á því að láta þessar
miklu byggingar standa auðar og mann-
lausar allt sumarið. En þegar til þess
kemur, að eitthvað verði raunverulega
gert fyrir ferðamenn á Laugarvatni;
staðurinn virkjaður, ef svo mætti segja,
þá er augljóst mál, að byggja verður
17. september 1967
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS Q