Lesbók Morgunblaðsins - 03.12.1967, Qupperneq 10

JÓN JÓNSSON
FRA ÁRDAL
Fagurt er á Fjöllum vinur
fögrum sumardegi á
þegar grænn er hagi og hlynur
himindjúpin víð og blá.
Margir blettir hugann hrífa
heilsaðu t ppá Skógafoss
af bergi fram að sjá hann svífa
sýnist mér hið glæsta hnoss.
undir Eyjafjöllum
Umhverfis mig alla vegu
indæll brosir heimurinn
Tindaf jöllin tígulegu
til sín draga huga minn.
Grænir rindar gljúfrum skomir
geyma dýrast fossaval
lækir fram af flúðum bornir
fegurð skreyta völl og daL
Alls kyns litum moldu málar
mildur sólargeisli skær
dreifast vítt um aura álar
andar hlýtt um vanga blær.
HiUingar sem hér mér skína
haf a löngum kætt mig dátt
seitt þær gátu sálu mína
sólar inni heiðið blátt.
Þú skalt koma að Þorvaldseyri
þar svo margt að sjónum ber
fegurð varla fann ég meiri
í fjallasýn á landi hér.
Gljúfrabúa gleymdu eigi
gakk þú inní bústað hans
seint á þínum verður vegi
veglegri höll en Einbúans.
Saga Gunnars enn mun ylja
fslendingum þar og hér
Fljótshiíð við ei vildi hann skilja
þó þissi dauða búinn sér.
Þarna stóð og Þorsteins vagga
er Þyrna kvað við Fossins nið
ljóð sem allar þrautir þagga
og þreyttar sálir hvílast við.
Listaskáldsins hugljúf harpa
hér var knúð við lækjarnið
blómin fríð í bæjarvarpa
bjarkaskóga og þrostakiið.
Ró og friði reyfa alla
í Rauðuskriðum fögur skjól
þegar opnast faðmur fjalla
fylltur roða af morgunsól.
Minn þá til sín muna seiðir
mörkin fríða kennd við Þór
frjáls mér móti faðminn breiðir
fjallahringur tignarstór.
Horfði ég í Húsadalnum
hrifinn yfir goðaláð
fegurðina í fjallasalnum
fæ ég alla tíma dáð.
Hingað Þorsteins sveif oft sinni
Sjáland um er lágu spor
þráði hann á Þórsmörk inni
þrastasöng og íslenzkt vor.
Brjóst þín hvelfdu blómamóðir
bjóða væra hvíld og ró
eiga vildi ég eftir slóðir
ógengnar í þínum skóg.
Ættarjörðin yndisfríða
ekki á margan íegri reit
mér skal seint úr minni líða
hin mikla Eyjafjallasveit.
Anðers Nyborg
Hugsjóna-
menn
eru
sjaldgœfir
Rœtt við Anders Nyborg
um útgáfustarfsemi
á Islandi
í rabbi Lesbókarinn'ar, sunnudag-
inn 19. nóv. var bæklingurinn „Wel-
come to Iceland" gérður að umtals-
efni, en danskur maður gefur hann
út. í greininni voru bornar fram
nokkrar spurningar og útgefandi
bæklingsins, Anders Nyborg, var hér
á ferðinni og hefur óskað eftir að
svara þessum spurningum og öðrum
varðandi ritið.
— Haldið þér, Anders Nyborg, að túr-
istar lesi vandlega þetta rit, annað hvort
í flugvélinni á leið til íslands eða í
hótelherbergjum sínum áður en þeir
hverfa heim að nýju?
— Hluti túristanna les þétta vandlega
í flugvélinni eða á hótelinu, en það er
helmingur af upplaginu, sem dreift er í
flugvélunum. Farþegar fá þennan bækl-
ing um leið og þeir kaupa farmiða í
London, Glasgow, Frankfurt, Kaup-
mannahöfn, Oslo eða Bergen. Farþeginn
fær einnig bséklinginn um borð í flug-
vélunum og íslendingar taka hann
gjarnan með sér.
— 'Hvað er upplag bæklingsins og
hvar annarsstaðar er honum dréift?
— Útgáfan fyrir árið 1968, sem út
kemiur eftlr nokkra daga verður 10
tonn og upplagið er 22 þúsund. Þar af
fara um það bil 3 þúsund í póst til ís-
lands, en hitt fer út um allan heim,
vegna bréfa, þar sem beðið hefur ver-
ið um bæklinginn og auk þess kaupir
íslenzka Utanríkisráðuneytið nokkuð af
honum til þess að dreifa í sendiráðin.
— Hvað er það sem þér ætlið yður
að ná með útgáfu þessa bæklings?
— Ég er að reyna að sýna ísland í
hnotskurn.
— Hvernig ber að skilja það?
— Aðalástæðan er sú, að ég hef orðið
var við algjöra vanþekkingu á málefn-
um íslands, utan Norðurlandanná. Það
virðist vera mikill skortur á upplýsing-
um um land og þjóð. Ef ísland legði
áherzíu á upplýsingaþjónustu erlendis;
notaði þá „public-relations“ möguleika,
sem nú eru til og þann mátt sem býr
í auglýsingu, þá er ég í vafa um, að
iðnaður og útflutningur á íslandi væri
kominn í þá fjárhagslegu stöðu, sem
talað er um nú. Auk þess má gera ráð
fyrir, að túrismi á íslandi væri miklu
þróaðri en hann er, hefði þessa verið
gætt. Þó er ekki rétt að segja, að ekkert
hafi verið gert; rit eins og Iceland
Review er liður í þessari upplýsinga-
starfsemi og þar hefur ágætlega til tek-
izt.
— Með öðrum orðum; það er ekki
vegna hugsanlegs gróða, sem þér leggið
þetta á yður. Það er sannarlega ekki á
hverjum degi, nú á þessum síðustu
peningatímum, að maður hitti hugsjón-
armenn með svo háleitar og hreinar
hugsjónir.
— Ef ég væri ekki hugsjónarmaður,
hefði „Welcome to Iceland“ aðeins kom-
ið út einu sirnii, það er árið 1962.
— Þér viljið með öðrum orðum segja
mér, að ritið og allar auglýsingarnar
hafi ekki gefið mikið af sér?
— Það gefur svo lítið af sér, að gjarn-
an vildi ég stöðva útgáfuna nú þegar.
Öll vinnan við þetta og erfiðleikarnir
hér á Islandi eru ekki í néinu samræmi
við ábafann.
— Er það leyndarmál hver ábatinn
er?
— Ritið hefur komið út í 7 ár og
hreinar tekjur verið frá 100 til 150 þús-
und íslenzkar krónur á ári.
— Svo þér hafið þá ekki orðið milljón-
eri á þessari hugsjón.
— Milljpneri? Meinið þér þá sam-
kvæmt íslenzkum útreikningi eða
dönskum, fyrir eða eftir gengisfall?
— Þér vitið sjálfsagt vel, hvað ég
meina.
— Talið í krónum og aurum lifi ég
mjög venjulegu lífi og spara fyrir ell-
ir.ni, en það tekst af ýmsum öðrum
tekjustofnum, sem meira gefa af sér,
en þessi bæklingur.
— Það sem vikið var að í rabbi Les-
bókarinnaT, var meðal annars, að þér
setjið upp, og fáið væntaniega, alllt að
fjómm sinnum hærra verð fyrir aug-
lýsingar en innlend útgáfustarfsemi?
Hvernig dettur yður í hug að setja slíkt
upp?
— Auglýsingarnar eru ódýrar og allt
er afstætt.
— Miðið þér þá við verð á auglýsing-
um í blöðum eins og Time og Life?
— Já, það má segja það. Og til dæm-
is um það, hvað allt er afstætt, má geta
þess, að hálfsíða í Morgunhlaðinu kost-
ar um það bil 6 þúsund krónur og
upplagið er 33 þúsund skilst mér og
biaðið kemur næstum á hvert heimili
á íslandi. í vestur-þýzka dagblaðinu
Welt am Sonntag mundi maður fá aug-
lýsingu, sem er aðeins 8x8 sentimetrar
að flatarmáli fyrir sex þúsund krónur.
Upplagið þar er 670 þúsund og lesendur
214 miUjón. f framhaldi af spurning-
unni vil ég einnig segja þetta; Ég gæti
lækkað auglýsingaverðið í „Welcome to
Iceland" um 80%, en þá yrði ritið
prentað á dagblaðapappír og án lita.
— En nú skal ég segja yður eittr
íslenzkur útgefandi, sem gefur út hiand-
bók, var á ferðinni um landið og reyndi
að selja auglýsingar. En sumstaðar var
honum sagt, að ekki væri hægt að aug-
jýsa, þvi það hefði verið auglýst í þess-
um danska bæklingi og það hefði verið
svo dýrt, að engir peningar væru eftir í
aðrar auglýsingar. Hvað segið þér um
þetta?
— Síðan hvenær er rangt að koma
fyrstur? Ári síðar en þessi útgáfa mín
byrjaði, sáu einhverjir íslendingar, að
það væri góð hugmynd að búa til sams-
konar rit. Ég hef ekkert á móti því og
þeirri samkeppni fagna ég vissulega.
— Nei, sjálfsagt er það ekki rangt
að koma fyrstur, en kannski það eigi
eitthvað skylt við það að „plata sveita-
manninn“, eins og nefnt var í rabbinu.
— Ég legg mig ekki niður við að svara
Framhald á bls. 13
30 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
3. desember 1967